EDINBURGH - Mark de Vries en Heart of Midlothian vormen een gelukkige combinatie. De fysiek ijzersterke aanvaller met de oer-Hollandse achternaam stapte afgelopen zomer transfervrij over van Dordrecht'90 naar de club uit Edinburgh en wordt inmiddels gezien als de revelatie van het jonge Schotse voetbalseizoen. Als bewijs daarvoor werd De Vries, die na zes wedstrijden op zes doelpunten staat, begin deze week uitgeroepen tot Speler van de Maand. Een nieuw hoogtepunt in een lange reeks, met als voorlopig laatste het debuut gisteravond op Ibrox Park tegen Glasgow Rangers.

Mark de Vries. (Foto: roddy scott/sns group)

Voetbaldromen worden soms werkelijkheid, dat ervoer De Vries op 11 augustus tijdens zijn debuut in de basis voor Hearts. "Bijna de hele voorbereiding had ik aan me voorbij moeten laten gaan, doordat ik al snel een hamstringblessure opliep. In de eerste competitiewedstrijd kwam ik er als invaller in. In de derby tegen Hibernian speelde ik vanaf het begin."

De manier waarop De Vries zich aan het thuispubliek presenteerde, maakte hem meteen onsterfelijk op Tynecastle. De aanwinst scoorde vier keer, verzorgde één assist en kon daardoor voor een groot deel de historische 5-1 zege op zijn conto schrijven. "Je merkt in de stad dat deze wedstrijd heel veel indruk heeft gemaakt. Er is inmiddels een videoband van die wedstrijd gemaakt, met als titel High Five. En op straat en in de winkels krijg ik nog steeds heel veel positieve reacties, zelfs van Hibernian-supporters."

De Vries had tegen 'Hibs' een middag waarop alles lukte. "De supporters hier gaan enorm tekeer. De sfeer in het stadion is geweldig. Toen Hearts belangstelling toonde en ik hier met mijn zaakwaarnemer Armand Doorn een wedstrijd kwam bekijken, twijfelde ik direct niet meer. Ik zei tegen hem: hier wil ik heen en nergens anders. Als je op de zijlijn staat, kun je de mensen op de tribune zo ongeveer een hand geven. Dit stadion heeft de echte voetbalsfeer."

Die entourage bracht het beste in De Vries naar boven. "Ik kreeg een bijzonder gevoel van binnen en wist dat ik zou gaan scoren. Maar ik had nooit kunnen denken dat ik er vier zou maken, dat was me ook nog nooit eerder gelukt."

Al te lang wil de uit Den Helder afkomstige aanvaller echter niet stilstaan bij zijn memorabele debuut en de tussenstand op de topscorerslijst, waar hij internationale topspelers als Chris Sutton, Henke Larsson en Ronald de Boer achter zich houdt. "Voor mezelf heb ik duidelijke doelen; wat ik wil verbeteren aan mijn spel. Ik moet sneller worden, meer afwisseling in mijn spel leggen, sterker worden in de duels en voor mijn team moet ik een constante factor worden."

Daarom ook gaf de 2-0 overwinning op het Dunfermline Athletic van trainer Jimmy Calderwood - nota bene op zijn 27e verjaardag - De Vries zoveel voldoening. "In die wedstrijd scoorde ik niet alleen, maar speelde ik ook goed. Ik merk ook dat ik steeds fitter word en de uitputtingsslag, die iedere Schotse wedstrijd is, steeds beter kan volhouden."

Inmiddels is De Vries een naam in het Schotse voetbal. In de wedstrijd tegen Kilmarnock merkte hij hoe sommigen daarop reageren. Het centrale verdedigingsduo Sean Hessey-Barry McLaughlin had de slopershamer uit de kast gehaald om De Vries uit de wedstrijd te spelen. "Die jongen (McLaughlin, red.) deed iets, wat echt niet kan op het voetbalveld. Vanaf het middenveld kwam een pass, ik draaide me om en ineens lag ik op de grond. Mijn oog was blauw, ik spuwde bloed. Zoiets is niet normaal. Maar dit incident staat op zichzelf. Het Schotse voetbal, zoals ik het nu ken, is hard, maar fair."

De overgang naar Hearts heeft De Vries' loopbaan in een stroomversnelling gebracht, terwijl die enkele jaren terug op sterven na dood was. Na zijn tijd bij FC Volendam en een uitstapje naar het Franse Niort kon De Vries een half jaar lang geen club vinden. "Daarom ben ik de mensen bij Dordrecht'90 zo dankbaar dat ze me de kans hebben gegeven. Van Marco Boogers en Marco van den Ham heb ik zoveel geleerd. In het begin had ik het moeilijk in Dordrecht en zong het publiek 'Houten Klaas', maar uiteindelijk ben ik een veel betere speler geworden." Met als resultaat, dat hij nu bij Hearts door het fanatieke Schotse publiek met heel andere teksten wordt toegezongen. De Vries lachend: "Eerlijk gezegd kan ik het niet goed verstaan, maar ze zingen 'He's big. He's black. And he leads the Hearts-attack."

zoek naar gerelateerde artikelen

do 12 september 2002