AMSTERDAM - "Natuurlijk vond ik de gebeurtenissen op 11 september vreselijk", zegt Chris McGuthrie, de donkere Amerikaanse spelverdeler van basketballandskampioen Ricoh Astronauts. "Ik ben het absoluut niet eens met de gekozen strijdwijze. Maar ik heb ook begrip voor de daders. Zij hadden goede redenen voor hun woede. Tijdens de Amerikaanse bombardementen op Irak gedurende de afgelopen tien jaar zijn meer onschuldige mensen gedood dan tijdens de aanval op het World Trade Center."

Chris McGuthrie. (Foto: Fotografie Rob de Jong)

'The Mighty Mouse', zoals zijn bijnaam luidt, voelt zich wel verbonden met Amerika, maar heeft daar tegelijkertijd ook een haat-liefdeverhouding mee. "Ik durf mezelf geen echte patriot te noemen. Amerika is niet zo goed geweest voor zijn zwarte burgers. De machteloosheid die dit voor ons tot gevolg had, is te vergelijken met wat velen in het Midden-Oosten moeten meemaken. Wat kunnen ze anders doen om zich te laten gelden? Ik kan me voorstellen dat ze, als blijkt dat door de arrogantie van de VS geen redelijke oplossingen voorhanden zijn, terug willen vechten. Begrijp me niet verkeerd, ik keur het af, maar ik kan me er wel in verplaatsen."

McGuthrie bevond zich op het moment van de aanslag in Spanje. "We hadden in Malaga een trainingskamp belegd. Ik zat tussen twee trainingen op mijn hotelkamer naar CNN te kijken, dus zag ik de beelden vanaf het allereerste begin. Er werd toen nog gezegd tegen de mensen in het WTC dat ze moesten blijven waar ze waren, maar ik zag al snel dat het in ging storten. Het was vreselijk om even later te zien dat dit ook gebeurde. Toen vervolgens ook het vliegtuig in Washington neerstortte, dacht ik: hier komt oorlog van, misschien wel de grootste ooit.

"Gelukkig zaten er tussen de slachtoffers geen familie, vrienden of bekenden van me", vervolgt McGuthrie. "Anders had ik waarschijnlijk heel anders gepraat. Maar ik vind dat de VS dit over zichzelf heeft afgeroepen. Je oogst wat je zaait. Dit was een 'wake up call', waar we hopelijk goed mee wakker zijn geschud. De les die we zouden moeten trekken, is dat als je mensen goed behandelt je er goede dingen voor terugkrijgt, en andersom. Maar ik zie aan de andere kant geen makkelijke oplossing voor deze situatie. Het terrorisme valt nooit volledig uit te bannen. Daarom ben ik het ook niet eens met de eventuele bombardementen op Irak. Het lost niets op. De bevolking is de dupe, terwijl het al genoeg te lijden heeft gehad van Saddam Hoessein. Terroristen zullen nooit hun doel bereiken. Het enige wat we kunnen doen, is onze oliebelangen in het Midden-Oosten schaden. We zitten in een 'no win'-situatie. Er zal nooit een duurzame vrede komen en we moeten onszelf zo goed mogelijk beschermen, zonder inmenging in de binnenlands aangelegenheden. Alleen bij een eventuele dreiging met atoomwapens hebben we het recht om in te grijpen."

zoek naar gerelateerde artikelen

do 12 september 2002