Sjeng Schalken viert - zeer terecht - zijn eigen feestje.

NEW YORK - Als grijze Hollandse winterdagen straks het einde van het tennisseizoen inluiden, zal Sjeng Schalken zich vanzelf gaan realiseren wat er de afgelopen maanden allemaal met hem is gebeurd. Nu nog staat de roes van het moment een juiste kijk op de zaken in de weg. 'Wat is er in vredesnaam allemaal aan de hand', had hij zichzelf afgevraagd toen hij vlak na zijn sensationele zege op Gustavo Kuerten in de vierde ronde van de US Open de kleedkamer was binnengewandeld.

Schouderklopjes van collega's, felicitaties van alle kanten, Amerikaanse journalisten die hem het hemd van het lijf vroegen; bijna was Schalken vergeten hoe het was om een nuchtere Limburger te zijn. Bijna, maar uiteindelijk bleef hij toch gewoon zichzelf: "Natuurlijk ben ik heel blij met deze prestatie, maar ik laat de vreugde nog niet toe; ik moet immers geconcentreerd blijven, de volgende klus wacht."

Die klus lijkt op het eerste gezicht een stuk eenvoudiger dan hij in werkelijkheid is. In de kwartfinales van het laatste grandslamtoernooi van het jaar speelt Schalken vandaag tegen Fernando Gonzalez, een naam die in New York nog minder bellen doet rinkelen dan het voor Amerikanen nauwelijks uitspreekbare Sjeng 'Sjelken' Schalken. Maar de Nederlander wees gisteren terecht met een waarschuwend vingertje op de prestatiecurve van zijn komende tegenstander, die in een tijdsbestek van tien maanden van de 135e naar de 28e plaats op de wereldranglijst is geklommen. Sampras, Roddick en ook Krajicek, onlangs in Cincinnati, vielen dit jaar al ten prooi aan de 22-jarige Chileen, die op weg naar de kwartfinales van de US Open onder anderen de als zevende geplaatste Juan Carlos Ferrero oprolde. "Echt onder de indruk ben ik niet van hem, maar hij wint wel van iedereen", wist Schalken, die nog nooit tegen de man uit Santiago speelde. "Zijn forehand is, vooral wanneer hij om zijn backhand heen kan lopen, dodelijk; daar moet ik van wegblijven. Ik heb wel een beeld van de manier waarop ik tegen hem moet gaan spelen, maar je weet nooit of dat lukt."

Het was 'de denker' Schalken die nog geen uur na de mooiste zege uit zijn loopbaan ("Misschien wel, al levert deze zege geen titel op") de tennisser Sjeng Schalken uit de praatstoel had verjaagd. "Op de baan ben ik een denker, die zich steeds afvraagt met welke tactiek de tegenstander bestreden moet worden." Het had hem in de thriller tegen Kuerten door de moeilijkste fase van de wedstrijd geholpen. "In de vierde set kwam het moment dat ik dacht 'op deze manier win ik de partij niet'. Kuerten had de macht overgenomen, ik had het niet meer in de hand. Toen heb ik besloten aanvallend te gaan spelen, zijn tweede service aan te pakken. Het was een laatste redmiddel, maar het werkte wel."

Zo eenvoudig als de wedstrijdanalyse na afloop klonk, zo meeslepend en zenuwslopend was het duel in het Arthur Ashe Stadium geweest. "Iedereen kent 'Guga', ik speelde tegen het hele stadion", aldus de Limburger over de ambiance waarin hij zijn meesterwerk voltooide. "In de eerste set speelde ik 'out of this world', maar daarna kantelde de partij. Eigenlijk ben ik in de tweede set goed weggekomen, die verdiende ik niet te winnen." Maar Schalken won, via een nagelverslindende tiebreak, desondanks wél en liep nog eens twee tiebreaks later als verrassende winnaar naar het net: 6-3, 7-6, 6-7, 7-6.

Na Wimbledon, waar Lleyton Hewitt eraan te pas moest komen om de ontketende Nederlander af te stoppen, staat Schalken opnieuw in de kwartfinales van een grandslamtoernooi. Zijn doorbraak op het grote toneel komt uitgerekend in het jaar waarin hij afscheid nam van zijn jarenlange coach Alex Reijnders en ervoor koos zich alleen een weg door de tennisjungle te banen. "De klus van Alex was geklaard, nu ik alleen ben valt het kwartje. Samen met Alex heb ik jarenlang keihard gewerkt, vooral op het mentale vlak heeft hij me veel geleerd. Drie jaar geleden liet ik mij op de baan nog weleens gaan, nu blijf ik rustig."

Het heeft hem gemaakt tot de denker - zelf spreekt hij van schaker - die zich niet alleen vóór, maar ook tijdens partijen verdiept in zijn tegenstander, een strijdplan ontwikkelt en, indien de situatie daar om vraagt, aanpast. Een kwaliteit die slechts weinigen beheersen zoals Schalken hem beheerst. "Ach, ik heb nu eenmaal geen powerslagen of een kanonservice", bleef hij bescheiden. "Ik moet het van andere wapens hebben." Dromen van een finale, die uitgerekend op zijn 26e verjaardag wordt gespeeld, doet Schalken nog niet. "Ik ben drie gewonnen sets verwijderd van de halve finales. Dat lijkt dichtbij, maar is nog heel ver weg."

New York. US Open, 16.250.000 euro. Mannen vierde ronde: Schalken (Ned/24) - Kuerten (Bra) 6-3 7-6 6-7 7-6, Gonzalez (Chl) - Clément (Fra) 6-4 6-2 6-3, Roddick (VSt/11) - Chela (Arg/26) 5-7 6-4 6-4 6-4, Sampras (VSt/17) - Haas (Dui/3) 7-5 6-4 6-7 7-5.

Vrouwen, kwartfinales: Davenport (VSt/4) - Bovina (Rus) 3-6 6-0 6-2, Serena Williams (VSt/1) - Hantuchova (Slw/11) 6-2 6-2, Mauresmo (Fra/10) - Capriati (VSt/3) 4-6 7-6 6-3.

zoek naar gerelateerde artikelen

do 5 september 2002