SCHWERIN - De Nederlandse volleybalsters hebben op het wereldkampioenschap in het Noord-Duitse Schwerin met een vervelende onhebbelijkheid afgerekend. De aanvangsnervositeit die de vrouwen in het verleden tijdens een mondiaal toernooi veelvuldig de nek omdraaide, werd in de openingswedstrijd tegen de Roemeense nationale ploeg onmiddellijk de kop ingedrukt. De knikkende knieën waren er wel, maar knakken deden ze nimmer, 3-1 (25-22 25-19 27-29 25-16).

Eén van de uitblinksters, Francien Huurman, liet een zucht van verlichting ontsnappen. De reden was tweeledig. De Pijnackerse: "Omdat het duel tegen Roemenië een sleutelwedstrijd was. Zij maken, net als wij, redelijke kans op de volgende ronde. Dus van hun winnen, maakt onze concurrentie een stuk kleiner. Daarnaast is dit ook een soort van breuk met ons verleden. Vorig jaar nog, het EK. Al die verliespartijen in het begin. Ik werd er gek van."

Slechts één periode in het duel tegen de Roemeensen zaten de billen aan elkaar geplakt. Na een overtuigende 2-0 voorsprong voor Oranje, bleken de fysiek ingestelde Roemeensen in staat tot een wanhoopsoffensief. Hoewel de Nederlandse volleybalsters in die fase een matchpoint kregen, speelden teveel onnauwkeurigheden van hun kant Roemenië alsnog in de kaart. Huurman: "Ik kreeg het Spaans benauwd toen zij die set uiteindelijk toch pakten. Kreeg al hele visioenen. Nee hè, niet weer een wedstrijd uit handen geven... Maar er is duidelijk iets veranderd binnen het team. Vroeger zouden we ons op een dergelijk moment inderdaad gek laten maken. Nu spreken we met elkaar af geconcentreerd te blijven, hard voor elk punt te werken, en dan zie je, we knallen er in die vierde set echt compleet overheen."

En dat met een team, waaraan bondscoach Angelo Frigoni in drieëneenhalve maand voorbereiding nog hard moest sleutelen, omdat de vaste waarden voor een groot deel verdwenen waren. Zo was aanvoerster Erna Brinkman deze zomer, na het spelen in de Italiaanse competitie, echt aan vakantie toe. Zij gaf haar aanvoerdersband over aan Ingrid Visser.

Met Francien Huurman en spelverdeelster Riëtte Fledderus bekenden voor Frigoni, die het trio vorig jaar tijdens het EK ook in de basis had staan. Daarnaast lopen Irina Donets - de Russische kreeg afgelopen februari een Nederlands paspoort - en de onervaren WK-debutanten Manon Flier en Elke Wijnhoven (libero) momenteel als vaste waarden in het veld. Als laatste is Elles Leferink - die het Nederlands team vorig jaar even niet kon luchten of zien - weer toegevoegd aan de nationale selectie.

Leferink, die tegen Roemenië haar 200ste interland speelde en dat opfleurde met de topscoorstertitel: "Ik heb geen greintje spijt van de beslissing weer voor het Nederlands team uit te komen. Het niveau is heel hoog. Komt voor een groot deel door de lengte. We zijn niet alleen aanvallend sterk, ook verdedigd is het momenteel top. Het blok tegen de Roemeensen stond bijvoorbeeld als een huis. Prettig spelen zo." Francien Huurman vult aan: "Klinkt het vreemd als ik zeg dat de sfeer intiem is? Kan er niets aan doen, zo voelt het. Voor het eerst sinds lange tijd staat er een ploeg volleybalsters in het veld, die bereid is de mouwen voor elkaar op te stropen. Daarmee win je dus. En nu even zorgen dat het zo blijft, want ik heb echt geen zin meer in die knikkende knieën van vroeger."

Schwerin. WK vrouwen. Groep B, eerste wedstrijd: Nederland - Roemenië 3-1 (25-22 25-19 27-29 25-16).

zoek naar gerelateerde artikelen

za 31 augustus 2002