AMSTERDAM - Onbegrip en verontwaardiging heersen in de Amsterdamse Dapperbuurt. De krant van gisteren met het relaas over de overvaller die een aanklacht indient tegen de winkeliers die hem in zijn kladden grepen, is al vroeg uitverkocht. Zeker in het Albert Heijn-filiaal waar het incident zich voordeed.

Eigenaar Simon Lindeman (30), lid van een bekende winkeliersfamilie uit de Jordaan, stroopt zijn mouwen op om de blauwe plekken te laten zien. Zij getuigen van de woeste behandeling die hij dinsdagavond opliep toen niet minder dan vijf politiemannen op hem doken en niet zachtzinnig in bedwang hielden. Hij was verbouwereerd en woest.

Lindeman stond toen nog na te hijgen van de achtervolging die hij samen met collega Lucas Porsius inzette op een overvaller. Met een mes dreigend had die zojuist ruim €500 uit de kassa gegrepen. De gealarmeerde politie was minutenlang het spoor bijster en vond de mannen uiteindelijk in het Oosterpark, waar ze na een lange omweg waren beland en de messentrekker al hadden overmeesterd.

Klanten, personeel en buren in de Eerste van Swindenstraat zijn geschokt. "Het is belachelijk dat ze als verdachten werden afgevoerd na de aanklacht van mishandeling", zegt mevrouw Bourquin verontwaardigd tijdens het boodschappen doen. "Maar minstens zo gek is het dat je in dit land blijkbaar je eigen spullen niet mag verdedigen!"

De brutale overvaller, gesteund door enkele tegengestelde getuigenverklaringen van zijn bekenden in het park, zorgde ervoor dat Porsius en Lindeman nu net als hij als verdacht te boek staan: mishandeling, luidt de aanklacht tegen hen.

"Als je dit soort zaken op zijn beloop laat, is het hek van de dam", zegt Peter Lindeman, neef en medewerker van de winkelier. "Zo'n dief lokt dit toch uit?" verzucht caissière Fatima, die de overvaller dinsdag aan de kassa had. "Waar haalt die man het lef vandaan?" vraagt verkoopster Deborah zich hardop af. "Alle klanten praten erover. Dit onrecht maakt bij iedereen iets los."

"Prima!" zegt juwelier Stork, twee huisnummers verderop in de winkelstraat. En hij steekt enthousiast zijn duim op. "Ik zou precies hetzelfde doen als Lucas en Simon. Zo'n dief weet dat hij risico loopt. Het wordt tijd dat een paar overvallers doodgeschoten worden. Afschrikking helpt misschien."

Stork gelooft dat het strafregime en het slappe optreden van de politie oorzaken zijn van de toenemende criminaliteit. "Zo'n roof heeft in ons land nauwelijks gevolgen, tenminste niet voor de dader. En ik begrijp al helemaal niet dat de politie de aanklacht van die overvaller überhaupt in behandeling neemt."

Hij krijgt bijval van Mehmet Genco, zijn buurman van Turkse afkomst, die een groentezaak drijft. "In het land waar ik vandaan kom, zou de politie heel anders reageren. Ze zien toch dat die overvaller met een mes zwaait?! Ik verbaas me over de aanhouding van die twee collega's. Zelf zou ik precies zo reageren. In mijn winkel hangen bordjes met het opschrift: bij diefstal waarschuwen wij eerst de ambulance en dan pas de politie."

De verontwaardiging riep gisteren bij de Amsterdamse afdeling van de organisatie voor midden- en kleinbedrijf (MKB) direct een reactie op: "In onze ogen is dit de omgekeerde wereld en wij vragen ons af of de aandacht voor de slachtoffers niet in schril contrast staat met die voor de dader", zegt directeur E. van der Sluis.

De verhouding is volgens hem volledig zoek en het gevoel voor rechtvaardigheid van winkeliers en hun klanten raakt hierdoor aardig aan het wankelen. "Deze mannen opereerden in het algemeen belang omdat zij met de aanhouding volgende overvallen hebben voorkomen", aldus Van der Sluis, die vindt dat het optreden eigenlijk waardering en bewondering verdient.

Voor Peter Lindeman is de schokkende ervaring van zijn broer en andere collega geen reden zich voortaan anders op te stellen. "Voorheen was dit een beroerde straat, waar junkies en alcoholisten klanten afschrikten. Winkeldiefstal was aan de orde van de dag. Sinds wij hier zitten geldt dat je weer gewoon moet betalen, zeg ik het zo netjes?"

zoek naar gerelateerde artikelen

do 29 augustus 2002