door Annemiek Paping AMSTERDAM - Eenzaamheid viert hoogtij in ons land. Meer dan 600.000 Nederlanders voelen zich moederziel alleen. Ruim de helft van deze mensen vindt dat "hun leven geen zin meer heeft". Vooral ouderen vereenzamen in hoog tempo en ook steeds meer landgenoten met een laag inkomen raken in een sociaal isolement.

(Eigen foto)

Het voortschrijdende individualisme en het toenemend egoïsme van onze samenleving worden gezien als belangrijkste oorzaken van de uitval van grote groepen mensen uit de samenleving. "Desinteresse is een samenballing van individualisme en egoïsme", concludeert het Leger des Heils in een rapportage.

Volgens deze organisatie wordt 5 tot 10 procent van de Nederlandse bevolking - zo'n 1,6 miljoen mensen - sociaal uitgesloten. Deze mensen krijgen geen of onvoldoende kansen om participerend medeburger van ons land te zijn.

Het gaat daarbij met name om alleenstaanden, maatschappelijk geïsoleerde hoogbejaarde ouderen, huishoudens met lage inkomens en uitzichtloze schulden, drugs- of alcoholverslaafden, psychiatrische patiënten, ex-gedetineerden en dak- en thuislozen.

CBS-onderzoek wijst uit dat eenzaamheid onder de jeugd nauwelijks voorkomt. Slechts 2 procent voelt zich geïsoleerd van anderen. De rest van de jongeren heeft mensen met wie ze kunnen praten en die ze vertrouwen.

"Onder gehandicapten is sociale uitsluiting een groot probleem. Door lichamelijke beperkingen is het voor velen onmogelijk deel te nemen aan de samenleving. Daarnaast staan duizenden aan de zijlijn doordat ze seksueel zijn misbruikt of slachtoffer zijn van mishandeling of intimidatie.

Uit een enquête van de bonden wordt duidelijk dat 60.000 ouderen nooit bezoek of een telefoontje krijgen van hun kinderen en kleinkinderen. Zelfs tijdens de feestdagen zit 10 procent van alle 70-plussers alleen. Gezien de forse toename van het aantal bejaarden zal de vereenzaming onder deze groep de komende jaren sterk toenemen.

Verspreid over het land worden verschillende initiatieven ontwikkeld om de sociale isolatie van Nederlanders te verlichten. Zo worden in een aantal grote gemeenten speciale huisbezoekers aangesteld en telefoonkringen opgericht. Daarnaast worden op lokaal niveau acties opgestart voor gezinnen die langdurig van een minimum inkomen moeten leven, zodat bijvoorbeeld de kinderen toch naar een sportclub kunnen.

zoek naar gerelateerde artikelen

do 22 augustus 2002