door Fred Soeteman ASSEN - Hij zat de laatste dagen van een gevangenisstraf uit toen er al een graf werd gegraven voor uitsmijter en bodyguard Ohran Istekli (34). Zijn frêle ogende vriendin Annita (35) was ter plaatse toen haar nieuwe, twaalf jaar jongere minnaar Dennis die kuil prepareerde, net over de grens tussen Drenthe en Duitsland. Ze had bijna 20 capsules met slaapmiddel opgespaard.
Officier van justitie mr. J.L. van den Broek eiste gisteren voor de rechtbank in Assen tegen beide geliefden gevangenisstraffen van vijftien jaar wegens "moord op een lage, doortrapte manier". In zijn ogen heeft het stel "doelbewust beschikt over iemands leven" en het is te werk gegaan "na kalm beraad en rustig overleg in de meest klassieke zin: een schoolvoorbeeld van voorbedachten rade".
'Veel plezier vanavond' was de tekst van het sms-bericht dat Annita C. op 11 mei vorig jaar aan haar Dennis verstuurde. Het was de afgesproken code die betekende dat de inmiddels vrijgekomen Ohran bij haar thuis in Coevorden snurkend in slaap was gevallen nadat zij het slaapmiddel aan zijn koffie had toegevoegd.
Het plan was, zodra Dennis was gearriveerd, Ohran in de kofferbak van zijn eigen wagen naar zijn graf te transporteren. Want hij moest "verdwijnen". Annita en Dennis hadden er drie maanden over kunnen nadenken toen hij achter tralies zat. Ze zagen geen andere oplossing. Ze wilden samen verder door het leven, zonder de angst en dreiging door Ohrans voortdurende intimidatie en "psychische chantage": hij zou zowel Annita en haar familie als Dennis afmaken als hij erachter kwam dat zij een verhouding hadden. En hij zou in elk geval Annita haar dochtertje afpakken en het meisje wegbrengen naar familie in Turkije.
Altijd controleerde hij haar. Wilde onafgebroken weten waar ze uithing. Toch bezocht ze hem trouw in de gevangenis. Het leek of hij uit was op verzoening. Ze besloot zelfs het contact wat aan te halen toen hij was vrijgekomen. Maar ook dat was in de ogen van officier mr. Van den Broek onderdeel van het plan...
Even dreigde er thuis nog een kink in de kabel te komen. Ze hadden net Ohrans handen op zijn rug gebonden en zijn mond afgeplakt toen hij toch wakker werd. Hij wankelde overeind. Dennis greep een stelt uit de berging en sloeg Ohran tegen de grond. Nu kon hij worden versleept. Hij kreunde nog bij de achterdeur. Annita drukte haar hand op zijn mond. En bij het graf in het bos deelde Dennis nog wat klappen uit met de schep voordat hij de man erin rolde, ontkleedde en begroef.
"Doortrapt, bewust en doordacht", waren de woorden van de officier van justitie. Hij betwijfelde of de relatie tussen Annita en Ohran uitsluitend uit kommer en kwel had bestaan en of ze werkelijk zo bang was geweest. Want ze was desondanks immers al voor de tweede keer een verhouding met een andere man begonnen?
De moord kon snel worden opgelost vanwege grote knulligheid. Dennis had allerlei mogelijk sporenmateriaal in twee tassen onder een caravan in een recreatiegebied weggeborgen. Later zou hij het zaakje verbranden. Maar toen hij terugkeerde, waren de tassen weg. Tegenover werklui ter plekke noemde Dennis zijn naam en adres. "Hij had net zo goed zijn visitekaartje kunnen achterlaten", meende zijn advocaat, mr. H. Anker.
Daarna belde Dennis naar Annita. "Ik probeer de spullen terug te stelen. Als dat niet lukt, is het voorbij. Dan moeten we maar zeggen dat het noodweer was", zo registreerde de politie, die inmiddels de telefoons aftapte en in het bezit was van de tassen waarin ook de medicijndoosjes van het slaapmiddel werden aangetroffen.
Annita is verminderd toerekeningsvatbaar bevonden, Dennis licht verminderd. Bij hem moeten, meer nog dan doodsangst, vooral woede en wraak drijfveren zijn geweest sinds Ohran hem vijf maanden eerder het huis had uitgeslagen toen hij de nacht met Annita had doorgebracht.
Spijt en schaamte overheersen nu. Ze begrijpen geen van beiden hoe ze het hebben kunnen doen. Dennis: "Mijn geweten is mijn grootste straf."
Uitspraak: 4 september.