AMSTERDAM - Met een stapeltje kersvers geknipte portretten op schoot, waarvan er ééntje op de hoes van zijn nieuwe cd zou gaan prijken, was André op een avond in zijn villa in Vinkeveen naarstig op zoek naar een titel voor die schijf. "Ik had een arm vol platen, geschoten door Govert de Roos en Paul Bergen. De één nog mooier dan de ander. In het Olympisch Stadion, waar ik zaterdag een megaconcert ga geven, hier voor de deur en een stel portretten. Kiezen uit al die foto's was best moeilijk. Tot ik er een van Govert eens goed bekeek. Daar sta ik op met een verbeten, ongeschoren kop, en bij die kiek had ik gevoel dat dat portret momenteel volledig bij me past. Dát was de hoesplaat, wist ik zeker." "Maar ja, de titel, hè. Dat had ook nog veel voeten in de aarde. Vervolgens ben ik met Rachel en een woordenboek op de bank gaan zitten en heb gewoon wat zitten bladeren. Woorden bekijken. Met de hoop er eentje te vinden dat bij mijn gemoedstoestand en die foto past. Opeens was daar 'strijdlustig'. Dát was het: strijdlustig. Zo voel ik me inderdaad. Strijdlustig als nooit tevoren."

(Foto: Fotografie Rob de Jong)

"Ik ben altijd wel een vastbijtertje en een vechtertje geweest. Maar nu komt daarbij het besef dat ik minstens over de helft van mijn leven ben. Ik ben nu 51 en je merkt aan je lijf dat het allemaal wat minder vlot gaat. Aan de andere kant voel ik me zo fit als een hoentje en heb een wat recalcitrant gevoel. Ik wil nu alles gewoon van me af rossen! De beuk erin. Ervoor gaan! Dat heb ik altijd wel gedaan, maar nu bruis ik. De adrenaline giert door mijn lijf."

Op uitdrukkelijk verzoek van de platenmaatschappij was het niet gewenst om over André's politieke perikelen vragen te stellen. "Dáár heeft Hazes zijn bekomst van gehad en de buik van vol." De krant heeft bij tijd en wijle bol gestaan van het politieke 'avontuur' van Hazes als gemeenteraadslid voor de partij De Ronde Venen Belangen. Of eigenlijk meer over het wegblijven van de zanger bij vergaderingen. "André is er met de beste bedoelingen aan begonnen, wilde werkelijk wat betekenen voor zijn omgeving, maar dat werd hem niet in dank afgenomen", vertelde fractievoorzitter J. Dekker van de Ronde Venen Belangen. "Vanaf zijn verkiezing heeft een aantal gemeenteraadsleden op hem zitten loeren. André werd niet serieus genomen en volledig genegeerd. En André is nu eenmaal een emotioneel beestje, recht door zee, ontwapenend, maar tegen dergelijk gedrag is ook hij niet opgewassen. Hij was er kapot van, stortte in. André was hierover absoluut niet aanspreekbaar. Hij was zeer verdrietig en heeft de handdoek in de ring gegooid."

Je moet toch een soort van rat zijn, wil je je in de politiek kunnen handhaven. Daarvan zijn we dagelijks via de krant en televisie, getuige. En André, ach die moet gewoon lekker zingen... "Ik kan misschien af en toe best een rotzak zijn, maar ik ben geen rat. Ik vecht altijd met open vizier. Ik heb nu zoiets van: bekijk het allemaal maar. Het kan me niet meer schelen wat men van me denkt en wat ze over me schrijven. Zaterdag sta ik in een stijf uitverkocht Olympisch Stadion in Amsterdam. 45.000 man! En ze komen allemaal voor mij. Wat dat voor gevoel geeft? Fantastisch? Geweldig? Natuurlijk, maar dat dekt de lading nog niet half. Ik vind het puur geil, maar dat mag je waarschijnlijk niet opschrijven, hahaha. Maar het is echt zo. Ik voel me 'on top of the mountain'!"

"Ik denk dat ik een prachtige plaat heb afgeleverd. Die is door alle bestellingen van platenzaken al vet goud", zegt Hazes over zijn nieuwste geesteskind. "Hij klinkt als vanouds Hazes. Zelf vind ik het liedje 'Ik ben weer terug' bijzonder mooi. Dat gaat over een drugsverslaafde die probeert terug te keren in de maatschappij. Als ik het nummer hoor, net als 'Papa', schiet ik vol. Het zijn mijn eigen woorden, het is mijn stem, maar de rillingen lopen over mijn rug. Dat komt waarschijnlijk omdat ik niet weken en weken op mijn teksten zit te prutten. Alles voor deze cd heb ik er binnen drie dagen uitgegooid. Niet dat ik ga zitten met de bedoeling: nu ga ik even een plaat volschrijven. Het is een proces van maanden. Het gevoel en de woorden die dat moeten uitdrukken, zoemen al tijden door mijn hoofd. Stukje bij beetje krijgt dat vorm, sijpelt het mijn brein binnen. Ja, en dan in enen moet het eruit. 'Het komt eraan', roep ik dan. En dan móét ik gaan zitten en schrijven. Dan is het zo gepiept, maar het heeft tijden zitten broeien. 'Papa' is, denk ik, een nieuw soort 'Vlieger', ook zo'n lekkere meezinger. Ja, 'De Vlieger' is een verplicht nummer. Ik kom het podium niet af zonder 'De Vlieger' te hebben gezongen. Iedereen kent het, jong en oud. Mijn fans beslaan inmiddels drie generaties en daar ben ik hartstikke trots op. 'De Vlieger' gaan we zaterdag ook spelen. Wat dacht je? Ik sta te trappelen om dat podium op te benen."

De hele dag hebben leden van het 23-koppige orkest dat André tijdens zijn concert begeleid in een broeierig sportcomplex in Vinkeveen gerepeteerd. André zelf kwam ook een uurtje om hier en daar nog vocaal de puntjes op de i te zetten.

Met een pakje filters en een vers tappilsje binnen handbereik vertelt hij trots: "Ik was met mijn gezinnetje op vakantie in Orlando, Amerika, toen ik werd gebeld en me werd verteld dat er binnen drie uur tijd bij de ticketservice 23.000 kaarten waren verkocht. En binnen twee dagen de rest. Met pakken tegelijk, 20, 50, 100 stuks, vlogen ze de deur uit. Dan loop je echt op een wolk. Nog staan mensen voor de deur en staat de telefoon roodgloeiend voor kaarten. Maar het is op, helaas. Ik weet nu al dat het één groot feest gaat worden! Bovendien, de organisatie is in handen van Mojo, dus dan weet je dat het allemaal vlekkeloos gaat verlopen. Mojo is een fantastische club. Door hen komen artiesten als The Stones, U2, Prince en Springsteen met liefde naar Nederland. Nergens ter wereld worden concerten zo goed voorbereid en begeleid als door Mojo. Dat mag best wel eens worden gezegd. Op 10 en 11 september sta ik in Ahoy'. Ook stijf vol. Aanstaande zondag wordt het Olympisch Stadion-concert trouwens door SBS6 uitgezonden. Een compilatie van ongeveer een uur. Kan ik die snuiter zelf ook zien, haha."

André heeft er zin in.

"En, ik heb, twee fantastische gasten", glundert hij door de diepzwarte glazen van zijn zonnebril heen. "Een Ier en een Belg, maar dat moet een grote verrassing blijven. Dat worden hoogtepunten, die twee. Ja, jij weet vast wel wie dat zijn. Moet je die grijns op je bek zien. Hou die namen alsjeblieft voor je. Ik zou het vreselijk lullig vinden als het al bekend werd."

Natuurlijk André. Kom zeg, ik ben geen gemeenteraadslid.

zoek naar gerelateerde artikelen

do 22 augustus 2002