AMSTERDAM - Omdat hij vier jaar lang zonder condoom met zijn ex-vrouw heeft gevreeën is een seropositieve Limburger tot een jaar celstraf veroordeeld door het gerechtshof in Den Bosch. De 36-jarige Heerlenaar André B. was poging tot doodslag ten laste gelegd omdat hij had verzwegen dat hij met het hiv-virus is besmet. Zijn ex-vrouw Lia, die van 1 januari 1992 tot 31 december 1995 regelmatig onbeschermd seks met hem had, raakte wonderwel niet geïnfecteerd.
André B., die destijds veelal in homokringen verkeerde, werd opvallend genoeg twee jaar geleden nog vrijgesproken door de rechtbank in Maastricht, omdat er geen sprake van opzet zou zijn geweest. De officier van justitie dacht daar echter anders over en tekende direct beroep aan.
B. liet zich in 1987 in Heerlen testen nadat hij ontdekte dat zijn vriend, met wie hij een seksuele relatie had, aan aids leed. Uit laboratoriumonderzoek bleek dat B. ook hiv-besmet was geraakt. Hij beweerde echter dat hij na een latere test in Duitsland te horen had gekregen dat hij geen aids had.
Maar volgens het hof was hem bij die uitslag duidelijk verteld dat hij wel degelijk seropositief was, maar dat de ziekte aids zich bij hem nog niet had geopenbaard.
André B.'s eigen verklaring -"Tijdens elk seksueel contact met Lia heb ik eraan gedacht dat ik haar mogelijk kon besmetten"- deed hem uiteindelijk de das om.
"Verdachte heeft zijn eigen lustbeleving gesteld boven het reële risico dat zijn liefdespartner als gevolg van het meermalen onveilig vrijen met een dodelijke ziekte zou worden geconfronteerd", zo formuleerde gerechtshofvoorzitter mr. Aarts het arrest. "Hij heeft zijn partner, door haar in onwetendheid te laten over zijn besmetting, niet alleen geen keus gelaten maar haar tevens diep gekwetst in het vertrouwen dat zij in hem had. Daarmee heeft hij haar getroffen in het meest wezenlijke van een mens, namelijk de wil om te leven. Dat die onzekerheid het slachtoffer diep geraakt heeft, hebben wij met eigen ogen kunnen constateren tijdens de strafzaak."
Het Bossche hof oordeelde in tegenstelling tot de rechtbank Maastricht dat de man zich bewust moet zijn geweest van zijn aandoening die seksueel overdraagbaar is, in de meeste gevallen niet meer verdwijnt en zelfs kan leiden tot de gevreesde ziekte aids, die meestal dodelijk is.