Bram Som (links) en Arnoud Okken staan hijgend voorbij de finishlijn, Het tweetal finishte in München respectievelijk als zesde en vijfde op de 800 meter. Zij gelden als topatleten voor de naaste toekomst. (Foto: ANP)

MÜNCHEN - De wereldrecordhouder (Kipketer), de wereldkampioen (Bucher), de olympisch kampioen (Schumann) en de wereldkampioen indoor (Czapiewski) bleven hem voor. Geen schande voor een twintigjarige debutant, maar in de catacomben van het Olympisch Stadion in München lag Arnoud Okken toch geslagen op de grond. De handen voor zijn ogen. Geen EK-medaille, maar de vijfde plaats op de 800 meter. Hij bleef zijn trainingsgenoot Bram Som (zesde) wel net voor. Okken: "Natuurlijk baal ik. Ik ging voor het podium. Als je vooraf al vrede hebt met een vijfde plaats, zul je nooit een medaille winnen."

Beide jeugdige talenten op de middellange afstand maakten voor het eerst hun opwachting in een finale tijdens een groot toernooi. Het gebrek aan ervaring kostte hun gisteren wellicht een historische medaille. Ze lieten zich de eerste ronde in de achterste posities manoeuvreren. Okken: "Ik kwam daarna nog wel hard opzetten, maar daardoor miste ik uiteindelijk op het laatste stuk de kracht om mee te sprinten. Achteraf had ik in het begin alerter moeten reageren en me er misschien iets meer tussen moeten gooien. Dit overkomt me de volgende keer in ieder geval niet meer."

Van de twee was Okken, die met zijn klassering op één plaats de A-status van NOC*NSF misliep, het meest teleurgesteld. Bram Som was na afloop niet zozeer tevreden met zijn zesde plaats, maar kende wel het gevoel van macht dat hij zelfs op het laatste stuk nog in zijn benen voelde. "Ik heb tactisch gewoon slecht gelopen en veel te veel meters gemaakt", aldus Som, die in vergelijking met Okken met een heel ander uitgangspunt aan de finale was begonnen. Okken rekende, zeker na zijn sterke halve finale van zaterdag, op een medaille. Voor Som betekende het halen van die finale al een overwinning op zichzelf. De 21-jarige Arnhemmer, die met Okken in hetzelfde topsporthuis woont, werd de vorige grote toernooien (OS Sydney 2000, WK Edmonton 2001) voortijdig uitgeschakeld. "Ik ga hier als een andere atleet vandaan. Ik heb bewezen dat ik wel degelijk met de druk kan omgaan."

Dat hij snel kan lopen, had Som vorig seizoen al laten zien. Met zijn persoonlijke record van 1.43,98 bezet hij (achter Rob Druppers) de tweede plaats op de nationale ranglijst aller tijden. De atleet, die dinsdag officieel aan zijn opleiding als onderofficier bij de landmacht begint, hoopt de komende weken bij de Golden League-wedstrijden in Zürich en/of Brussel een serieuze gooi te doen naar het zeventien jaar oude record van Druppers (1.43,56). "Een tijd van 1,43-laag heb ik zeker in de benen."

De opkomst van Okken en Som is nadrukkelijk ook het succes van trainer Honoré Hoedt, die in Marko Koers (achtste op de 1500m) nog een finalist had. Zijn vierde pupil, Gert-Jan Liefers, had zich ook voor de Europese titelstrijd gekwalificeerd, maar werd in de aanloop geveld door een stressfractuur. "Ik streef ernaar om over twee jaar in Athene met drie lopers op zowel de 800 als 1500 vertegenwoordigd te zijn. Ze zullen dan niet allemaal de finale halen, maar moeten tegen die tijd wel meekunnen met de wereldtop. Mijn droom? Dat bij een groot kampioenschap drie mensen in oranje shirt als eersten de laatste bocht uitkomen. Het zijn dromen, maar met dromen weet je het nooit."

Behalve Som en Okken kwamen in het slotweekeinde van de EK ook Kamiel Maase (vijfde op de vijf kilometer) en marathonloopster Nadja Wijenberg (zesde) nog sterk voor de dag. Daarmee kwam het totaal aantal top-acht klasseringen op tien. Nog nooit eerder waren dat er zoveel. Het lijkt er dan ook op dat de vaderlandse atletiek de moeilijkste jaren achter de rug heeft. Twee jaar voor de Olympische Spelen is dat een hoopvol signaal.

Zowel Maase als Wijenberg hoopt er dan nog bij te zijn, beiden op de marathon. Maase probeerde gisteren op de vijf kilometer nog de mentale pijn van zijn val op de tien kilometer eruit te lopen. Dat lukte niet helemaal. "De vijfde plaats is leuk, maar ik ging voor een medaille op de tien kilometer. Dat is niet gelukt, terwijl ik ervan overtuigd ben dat het had gekund. Het valt gewoon tegen." Nadja Wijenberg moest op de marathon met 2.36,06 tien minuten toegeven op de Italiaanse winnares Maria Guida. De 39-jarige Russin-van-geboorte gaat zich vanaf nu volledig richten op haar laatste kunstje, de olympische marathon in Athene, waar ze zich nog wel voor moet zien te kwalificeren.

De omstandigheden zullen over twee jaar in Athene zeer waarschijnlijk vele malen zwaarder zijn dan zaterdag in München. "Maar Nadja kan goed tegen de warmte", vertelde haar man en trainer Ger Wijenberg. "Het wordt gekkenwerk: bij een temperatuur van veertig graden een marathon lopen in de smog van Athene. Op de hitte kunnen we ons voorbereiden. Thuis ook. In Schinnen hebben we namelijk een sauna. Daar kunnen we zo een loopband in zetten."

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 12 augustus 2002