MÜNCHEN - Er liepen nog zeven andere atletes mee in de finale, maar Jolanda Ceplak gunde hen geen blik waardig. De 26-jarige Sloveense maakte gisteravond van de 800-meterfinale een bijna gênante solo-voorstelling. Bij de start van de EK-finale nam ze de leiding om die gedurende het vervolg alleen maar verder uit te bouwen. Met een indrukwekkende voorsprong op de concurrentie (lees: figuranten) passeerde ze na 1.57,65 minuten de streep. Het goud bleek voor Ceplak - zoals verwacht- een fluitje van een cent.

Jolanda Ceplak won met overmacht de 800 meter. (Foto: REUTERS)

Eerder dit jaar was Ceplak al overtuigend Europees indoorkampioene geworden. In Wenen rekende ze in 1.55,82 niet alleen af met de Oostenrijkse Stefanie Graf, maar ook met het veertien jaar oude wereldrecord van de voormalige Oost-Duitse Christine Wachtel (1.56,40). Vorige maand, in het Belgische Heusden-Zolder, verbijsterde Ceplak zo mogelijk nog meer. In haar eentje liep ze er tijdens de befaamde Nacht van de Atletiek naar 1.55,19, de snelste tijd van de afgelopen vijf jaar. Voor dit seizoen was de Sloveense indoor nooit sneller geweest dan 1.59,81, outdoor had ze 1.58,71 als persoonlijk record in de boeken staan. Volgens Ceplak zelf was het een kwestie van tijd voordat de zware trainingsarbeid zich zou uitbetalen in de vorm van snelle tijden. "Ik vroeg me al bijna af òf het er ooit van zou komen. Iedere keer ging er wel wat mis."

Het verhaal van Ceplak is opmerkelijk. Haar onwaarschijnlijke progressie roept vanzelfsprekend vragen op, maar alle dopingcontroles vielen tot dusver negatief uit. Haar ontwikkeling zegt de atlete uit Velenje vooral te danken aan Ales Skoberne, sinds drie jaar haar trainer. Skoberne komt oorspronkelijk ook uit Velenje, maar studeert tegenwoordig in San Diego. Het contact verloopt hoofdzakelijk via internet. Slechts twee maanden per jaar is hij in Slovenië, de rest van de tijd ontvangt ze de trainingsschema's per email. Die schema's zijn heilig voor haar. "We vertrouwen elkaar volledig. Hij weet dat ik zijn schema's voor de volle honderd procent uitvoer. Ik print zijn emails altijd uit en neem ze overal mee naar toe. Zonder die schema's weet ik me echt geen raad."

De trainingsarbeid die hij haar laat uitvoeren, lijkt op het eerste gezicht bijna onmenselijk. "Ik sta vijf tot zes uur per dag op de atletiekbaan", vertelt Ceplak. Ze traint altijd alleen, af en toe gesteund door Tomislav Petrov, de man die haar voor haar overstap naar Skoberne liefst elf jaar trainde. De fysieke belasting van haar lichaam heeft geresulteerd in een chronische achillespeesblessure. "Ik laat me dagelijks eraan behandelen, via fysiotherapie en warmtebaden. Ik heb er altijd last van, maar de blessure is onder controle. Anders had ik hier niet gewonnen."

De komende jaren wil Ceplak gaan oogsten. Volgend seizoen op de WK in Parijs, het jaar erop bij de Olympische Spelen in Athene. Ceplak lonkt bovendien nadrukkelijk naar het negentien jaar oude wereldrecord van de Tsjechische Jarmila Kratochvilova (1.53,28). Sinds Kratochvilova, de huidige trainster van Ceplaks rivale Formanova (gisteren vierde), is er nooit meer door iemand onder de 1,54-minutengrens gedoken en alleen de Cubaanse Quirot bleef tweemaal binnen de 1,55.

De meeste atleten doen de toptijd van Kratochvilova af als een onhaalbaar dopingrecord, Ceplak denkt er anders over. "Waarom zou het niet kunnen? Natuurlijk moet alles dan op zijn plaats vallen. De vorm moet optimaal zijn, de hazen dienen goed werk af te leveren en de omstandigheden moeten meewerken. Als dat het geval is, zie ik niet in waarom ik niet onder de tijd van Kratochvilova zou kunnen lopen. En misschien kan Formanova het ook wel. Ze wordt per slot van rekening door Kratochvilova getraind."

Zo voorspelbaar als de overwinning van Ceplak, zo sensationeel was de zege van de 26-jarige Ionela Tirlea op de 400 meter horden. Het was gisteravond de grootste verrassing in het met 50.000 toeschouwers volgepakte Olympisch Stadion van München. Tirlea gold weliswaar als titelverdedigster, maar worstelde de afgelopen seizoenen voortdurend met blessures, vooral aan achillespezen. Ze was dit seizoen niet snel genoeg om bij de grote wedstrijden 'binnen' te komen en twee weken geleden was haar deelname aan het evenement zelfs nog onzeker. Haar vechtlust bracht haar woensdag echter in de finale, waarin de charmante atlete gisteravond tot haar eigen verrassing iedereen achter zich liet. Haar winnende tijd (54,95) betekende haar snelste tijd van het jaar. Opvallend was verder de nederlaag van de Duitse Grit Breuer op de 400 meter. De Duitse moest voor eigen publiek genoegen nemen met zilver. De titel ging naar de Russische Zykina.

zoek naar gerelateerde artikelen

do 8 augustus 2002