BRUSSEL - De recente beurscrisis en de veel onzekerder geworden economie hebben hun weerslag gekregen op de markt voor duurdere huizen in België. Vooral de markt voor de betere optrekjes van een miljoen euro of meer is ingestort. En even opmerkelijk, de Nederlanders die voorheen in de rij stonden om onroerend goed over de grens te verwerven, blijven weg omdat ze hun huizen in Nederland niet meer kwijtraken voor de prijs die ze in gedachten hadden of hun bedrijf niet goed kunnen verkopen.
"Wij waren eraan gewend dat 70 procent van onze cliëntèle gefortuneerde Nederlanders zijn en ze komen nog steeds, maar het is veel minder geworden", aldus Robin Keulen van makelaarskantoor De Boer & Partners in Brasschaat. In de prijsklasse tot 500.000 euro gaat het nog heel redelijk, tussen 500.000 en 800.000 euro is de vraag al beduidend minder, maar de duurdere panden - die vroeger grif werden verkocht - zijn nu winkeldochters geworden. Tot overmaat van ramp stijgt wel het aanbod, maar neemt de vraag juist af.
Erik van Tricht, woordvoerder van de Federatie van Belgische notarissen, ziet een verband met de lagere beurskoersen. "Mensen zien hun vermogen slinken, worden voorzichtiger en voor zover ze voorheen hun salaris riant konden aanvullen met aandelenopties in eigen bedrijf, is dat ook geen vetpot meer. Hetzelfde geldt natuurlijk ook voor de kopers. Het gevolg is dat de duurdere villa's een hele tijd te koop blijven staan."
Een andere makelaar in Brasschaat, Sorenco, ziet dezelfde trend. "Veel Nederlanders die hier kwamen, hadden eerst hun bedrijf met dikke winst verkocht, maar velen wachten nu op betere tijden om te verkopen." Alle makelaars zien een terugkeer naar meer reële prijzen, een woning met een 'value-for-money-prijs' raakt verkocht, ook in de duurdere prijsklasse.
Van gedwongen verkopen door beursverliezen merken de makelaars nog niets, maar die trend kan zich in september/oktober volgens hen wel aandienen. De kopers ruiken ook dat even wachten geen windeieren legt. "Het wordt weer een echte kopersmarkt", is hun gezamenlijke conclusie.
Behalve de dure Nederlandse 'enclaves' in België, Brasschaat, Poppel en Lanaken, liggen de huizenprijzen er nog altijd 30 procent lager (of meer naarmate het meer afgelegen is) dan in Nederland. Zelfs de genoemde duurte-eilanden bieden nog veel meer voor hetzelfde geld dan wanneer men in 't Gooi, Wassenaar of Bloemendaal koopt.