AMSTERDAM - De eerste zoen. Vanaf die datum zijn ze gaan tellen. En nu, na bijna drieënhalf jaar 'verkering' gaan ze dan eindelijk trouwen. Eindelijk, want Xander de Buisonjé en Wendy van Dijk wachten al anderhalf jaar. Toen vroeg een gewonde Xander zijn vriendin namelijk al of ze de rest van haar leven met hem wilde delen. En vanaf volgende week zal de sympathieke Wendy dus door het leven gaan als mevrouw de Buisonjé-van Dijk. Want om Xanders naam aan te nemen vond Wendy wel zo romantisch...
Nog maar één week en dan zijn dit de heer en mevrouw De Buisonjé.. (Foto: Albert den Iseger)
Zóóó verliefd! Stralend komen de boomlange Xander en zijn tengere aanstaande aanfietsen in Loosdrecht. Nog precies een week en dan hoort het tweetal ook volgens de wet bij elkaar. Ze hebben het razend druk met de voorbereidingen voor de grote dag, maar voor Pagina Privé nemen ze toch nog even de tijd.
Met de handen ineengestrengeld zitten Xander en Wendy aan een spa rood, de bruidskleding moet immers wel blijven passen, op een zonovergoten terras. "Als we dit weer volgende week ook hebben, kan de dag al niet meer stuk", zegt Wendy toch enigszins bezorgd naar de lucht kijkend. "Ja, ik kan me daar echt druk over maken. Ik heb bijna continu mijn vingers gekruist. De bruiloft is dan wel in augustus, maar in Nederland weet je het maar nooit. Daarom hebben we er ook serieus over gedacht om in het buitenland te trouwen. Met een klein intiem groepje, daar waar het altijd mooi weer is."
De voormalig Volumia-zanger lacht haar toe. "Het komt wel goed schat. De reden dat we namelijk toch besloten hebben om niet naar een of ander tropisch oord af te reizen is dat onze twee omaatjes van eenennegentig nog leven. Ze zijn nog hartstikke fit, alleen een vliegreis zie ik ze niet meer maken. En natuurlijk wilden we toch per se dat zij er bij zouden zijn."
Traditioneel
Als we het aanstaande bruidspaar mogen geloven wordt het volgende week één groot feest. Compleet met alle toeters en bellen. Hoe precies houden Xander en Wendy liever nog even geheim. Xander: "De dag begint in ieder geval lekker traditioneel. Wendy gaat bij haar ouders slapen en ik ben thuis met mijn ouders en m'n zusje. De volgende ochtend ga ik haar zenuwachtig ophalen." Wendy zwijmelt ondertussen weg. "Vandaag kwam mijn jurk uit Londen aan. En hij is fantastisch!"
Xander denkt handig te reageren: "Hoezo fantastisch?" Maar Wendy is hem te slim af. Drukt een kus op zijn mond en praat onverstoorbaar verder. "Diane, onze styliste en tevens een hele goede vriendin van ons is met me mee naar Engeland geweest. Ze is ook met Xander wezen shoppen." Xander vult aan: "Ja, dat vonden we wel zo prettig. Dat niet Wendy volgende week in een gele jurk aan komt zetten en ik in een paars pak. Voor bepaalde gelegenheden zou dat natuurlijk super zijn, maar toch niet voor je bruiloft."
En de ringen? "Die hebben we samen ontworpen", zegt Xander enthousiast. "Wendy kent, dankzij haar eigen sieradenlijn, nogal wat mensen uit die branche. We hebben een hele aardige man gevonden die ons enorm heeft geholpen. Het zijn twee witgouden ringen geworden, waarin 'ons logo', dat trouwens die hele dag overal terugkomt, is verwerkt. Je moet het zien als twee V's door elkaar heen. Dan krijg je dus in elkaar de X en de W. In Wendy's ring komt in steentjes de X meer naar voren en bij mij de W. In mijn ring zitten de diamantjes wel aan de binnenkant hoor. Puur voor het gevoel. Ik ga niet met een ring die aan alle kanten schittert rondlopen. Het is al heel wat dat ik nu sieraden draag. Dat deed ik vroeger namelijk nooit." Xander is niet meer te stuiten. "Weet je wat trouwens een grappig detail is? We hebben dezelfde trouwauto als Alex en Máxima. Die oude Rolls Royce. Heel toevallig hoor, maar wel erg leuk."
Zoals het hoort hebben Xander en Wendy een fantastische vrijgezellendag gehad. Xander gaat er helemaal voor zitten. "Er ging iets aan vooraf dat je even moet weten. Afgelopen juni waren mijn ouders vijfendertig jaar getrouwd. Ze hebben Wendy en mij toen een weekje meegenomen naar Cannes. Werden we daar toch gebeld door onze buurvrouw. Er lag al drie dagen een fotograaf bij ons in de tuin, zei ze. Goed, als ze dat nou een uurtje doen oké, maar iedere dag van negen tot vijf ging me toch een beetje te ver. Uiteindelijk heeft die fotograaf maar een foto van het huis genomen, wij zaten immers heerlijk in de zon in Cannes."
Wendy: "Ja, en dan wordt daar toch weer een verhaal van gemaakt. We zouden uit elkaar zijn. Mijn trouwjurk zou zielig aan een haakje hangen en Xander zou binnen zitten te kniezen. Nou, het tegendeel is dus waar, we zijn ziels- en zielsgelukkig met elkaar. Maar goed, die fotograaf had onze vrienden wel op een idee gebracht. Nog geen week later werden we 's morgens vroeg opnieuw door de buurvrouw gebeld. 'Hij zit er weer', schreeuwde ze paniekerig door de telefoon. 'Hij heeft nu drie telelenzen bij zich.' In eerste instantie wilde ik de politie bellen, maar Xander moest en zou nu weten wie die vent was."
Xander: "De nacht ervoor was ik om twee uur thuis gekomen van een optreden en zat dus nog best wel een beetje stuk. Ik raapte echter al m'n moed bij elkaar, greep een trainingsbroek en rende naar buiten. Zie ik toch Sander Stoepker zitten. Hij is een goede vriend die bij onze bruiloft de foto's komt maken en vorig jaar ook met ons mee was naar Malawi. Nog geen seconde later kwamen bijna dertig van onze vrienden uit de bosjes gekropen. Dat hadden ze knap in scène gezet. Zelfs die lieve buurvrouw zat in het complot."
Geweldige dag
En Wendy stond ondertussen angstig achter het raam. "Ja, ik dacht, ik hou het even in de gaten, maar dat was dus niet nodig. Integendeel zelfs, het werd een geweldige dag. Xander werd door de mannen ontvoerd en mijn vriendinnen hadden bij ons in de tuin een complete high tea verzorgd." 's Middags is Wendy gaan waterskien. 'In Muiden zijn we daarna met alle meiden op een enorme tjalk gestapt en een stuk gaan varen. Om half zeven 's avonds kwam er nog zo'n giga boot aan en daar zaten de mannen op. Onze vrienden wisten dat we het heel leuk zouden vinden om ook op onze vrijgezellendag nog een beetje bij elkaar te zijn."
Xander had een 'spelletjesdag' maar dan wel een met motoren en auto's, compleet met slippartijen. "Ik heb me echt bescheurd van het lachen. Ergens op een meer hebben we daarna met z'n allen gebarbecued. We hebben ook op de boot geslapen." Knipoogt: "Een meisjesboot en een jongensboot. Ik heb drie dagen nodig gehad om bij te komen. Ik ben die hoeveelheid drank waar ik in m'n studententijd m'n schouders voor op zou halen en een nacht doorhalen niet meer gewend."
Bij een mooie bruiloft hoort natuurlijk een mooie huwelijksreis en dus vertrekt het gelukkig getrouwde stel daags na de heugelijke dag voor een maand naar Sri Lanka. Xander: "Eerst een paar dagen een beetje bijkomen en dan de rest van de maand lekker weg. Hij pakt Wendy's hand en grinnikt: we willen allebei heel graag een kindje. Als het lukt natuurlijk hè. In ieder geval gaan we daar tijdens onze huwelijksreis flink ons best voor doen. We zijn overigens ook op pre-honeymoon geweest. Volgens mij is dat nog belangrijker dan de huwelijksreis. Je ziet vaak dat mensen die gaan trouwen helemaal stijf staan van de stress en elkaar vlak voor de trouwdag zowat de hersens in slaan. Nou, wij niet. We zijn heerlijk een maand naar Indonesië geweest. Heerlijk tot rust gekomen."
Het leven van Xander en Wendy lijkt dan het afgelopen half jaar te hebben bestaan uit feesten en vakanties, in september is het gedaan met de rust. Wendy gaat met Ushi naar de USA. Hart in Actie komt weer terug en Xander komt in februari met zijn eerste solosingle. Een paar maanden later volgt dan de hele cd. Druk genoeg dus, maar, zoals Xander terecht opmerkt: "Voor een baby maken we tijd!"