De Telegraaf-iDe KrantNieuwsLinkSportLinkDFT.nlDigiNieuwsCrazyLife
do 25 juli 2002  
---
Nieuwsportaal
---
Uit de krant 
Voorpagina Telegraaf 
Binnenland 
Buitenland 
Telesport 
Financiële Telegraaf 
Archief 
ABONNEER MIJ 
---
En verder 
Over Geld 
Scorebord 
Autotests 
Filmpagina 
Woonpagina 
Reispagina 
---
Ga naar 
AutoTelegraaf 
Reiskrant 
Woonkrant 
Vacatures 
DFT 
Privé 
Tournieuws 
Weerkamer 
Al onze specials 
Headlines 
Wereldfoto's 
Wereldfotos 
---
Kopen 
Speurders 
Koopjesjager 
---
Met Elkaar 
Dating 
---
Mijn leven 
Zomerhoroscoop 
Vrouw & Relatie 
AstroLink 
Uw horoscoop vandaag 
---
Contact 
Lezerservice 
Advertentietarieven 
Mail ons 
Over deze site 
Bij ons werken 
Alle uitslagen, standen, programma's 
[terug]
 D E   T E L E G R A A F   T E L E S P O R T 
SPORT ACTUEEL: NIEUWSPORTAAL
 
  Jongensdroom

door Michael Boogerd

   
 

AMSTERDAM - "Dit is de overtreffende trap van mooi. Ik heb net voor de zoveelste keer de beelden teruggezien van mijn triomf in de koninginnerit van de Tour de France. Wat is dit geweldig. Natuurlijk, je kunt op verschillende manieren winnen. Met een groepje, in de sprint of met zeventien minuten voorsprong. Maar om na zo'n lange solo alleen in La Plagne aan te komen. Dat is een jongensdroom. Jeetje, wat ben ik blij.

In de dertiende etappe naar Béziers was ik ook al betrokken bij een lange ontsnapping, maar kon ik het in de sprint niet afmaken. Afgelopen zaterdag werd ik derde omdat er niet meer in zat. Vanaf die dag was ik erop gebrand om nog een keer voorop te rijden. Daarom heb ik op de Galibier heel goed opgelet. Opeens waren wij weg. Addy Engels is vol op kop gaan rijden, dat heeft hij uitstekend gedaan. Toen ik om mij heen keek, kreeg ik spontaan een afknapper. Er waren drie man van ONCE mee. Kelme had Botero en Sevilla voorin, Lance Armstrong zou ons nooit laten rijden. Die mannen begonnen met elkaar te praten. Nou, dan weet je wel hoe laat het is.

Na de afdaling, aan de voet van de Col du Télégraphe, kwam het peloton heel kort. Opeens verschenen Robert Hunter, Gianmatteo Fagini en Stuart O'Grady. Voor de tussensprint gingen zij op kop lopen sleuren. Op de Col de La Madeleine kon ik daarna zo bij ze wegrijden.

In de beklimming naar La Plagne had ik lange tijd het idee dat ik zou worden ingelopen. De eerste vijf kilometer verloor ik twee minuten. Maar ik kon tempo houden en viel niet stil. Eenmaal op de top werd ik gek van geluk. Voor mijn eerste Tour kreeg ik van mijn moeder een klavertje vier. Vorig jaar gaf mijn vriendin Nerena mij op mijn verjaardag haar eerste melktandje cadeau. Dat hangt nu samen met die van mij aan die ketting. Mijn ouders, broer en schoonouders leven zo geweldig met mij mee, dat ik deze overwinning aan hun opdraag.

Om dit te overtreffen wordt wel heel moeilijk. Ik wil nog graag Luik-Bastenaken-Luik winnen of wereldkampioen worden. Maar daarbij gaat het ook om de manier waarop. Daarom is deze triomf de mooiste uit mijn hele wielerloopbaan."




 

zoek naar gerelateerde artikelen


do 25 juli 2002

[terug]
     
© 1996-2002 Dagblad De Telegraaf, Amsterdam. Alle rechten voorbehouden.