HEUSDEN-ZOLDER - Voor zichzelf had Jacqueline Poelman al eerder een streep onder het verleden gezet. Maar na zeven magere jaren - gekenmerkt werden door blessureleed - zette de 28-jarige sprintster zaterdagavond ook de heren statistici weer eens aan het werk. Bij de jaarlijke barbecue in het Belgische Heusden-Zolder verpletterde Poelman met een tijd van 23,00 seconden op de 200 meter haar persoonlijke record (23,17) uit 1994 (!). En passant voldeed ze daarmee ook aan de richttijd voor de EK atletiek in München. "Nu weet ik weer waar ik het al die jaren voor gedaan heb."

Jacqueline Poelman kan haar geluk niet op na haar sterke optreden op de 200 meter in België.

De blijdschap over haar tijd was onmiskenbaar, maar achteraf erkende Poelman ("Ik ben er helemaal beduusd van") dat het allemaal nog net iets mooier had gekund. Een honderdste seconde sneller en ze zou na Els Vader als tweede Nederlandse in de geschiedenis de magische 23-secondengrens doorbroken hebben. "Ik weet het, het mag niet, maar toch baal ik een heel klein beetje", erkende Poelman, die in de wedstrijd als derde eindigde. Het inmiddels bejaarde nationaal record van Els Vader (22,81, gelopen in 1981) heet nu het volgende richtpunt. "Ik haal nu in een allesbehalve ideale race in een klap 0,17 van mijn persoonlijke record af. Dat betekent dat er nog veel meer in zit. Dit kan nooit het einde zijn."

In München maakt Poelman over twee weken haar rentree op het internationale platform. Zeven jaar geleden, bij de WK indoor in Barcelona, nam ze voor het laatst deel aan een belangrijk toernooi. Daarna volgden jaren van tegenspoed. Het sprinttalent uit Groningen, die met slechts twee trainingen in de week de nationale atletiektop bestormde, ruilde haar trainer Teije Blaauw in voor Peter Verlooy en diens trainingsgroep in Utrecht. De progressie stokte. Bovendien werd ze in '98 getroffen door een stressfractuur die maar niet wilde genezen. In oktober van dat jaar werd ze voor de eerste maal aan haar linkerscheenbeen geopereerd, maar de ingreep had niet het gewenste resultaat. Een jaar later ging ze andermaal onder het mes, waarbij een stukje gezond bot uit haar heup werd weggenomen om vervolgens geïmplanteerd te worden in haar scheenbeen. Die aanpak sloeg wel aan. "Sindsdien is het eigenlijk alleen maar weer beter gegaan."

De afgelopen twee jaar liep Poelman alweer harder dan ze jaren had gedaan, maar het gebeurde slechts incidenteel. Pas dit seizoen toont de Utrechtse weer de constante vorm, die haar in '94 nog brons op de 200 meter bij de EK indoor in Parijs had opgeleverd. De afgelopen weken benaderde ze diverse malen de EK-richttijd (23,30) op de 200 meter. In Stadskanaal liep ze begin deze maand nog 23,35, een week geleden in Oordegem bleef de klok stilstaan op 23,36. De befaamde Nacht van de Atletiek in Heusden-Zolder was haar laatste kans. "Ik voelde me het hele jaar al goed", aldus Poelman, die zich met de 4x100 meter estafetteploeg wel reeds voor de Europese titelstrijd had geplaatst. "Ik ben dan ook niet in paniek geraakt. Ik wist dat ik die tijd gewoon moest kunnen lopen. De afgelopen weken zat het niet mee. Ik liep steeds prima, maar nooit onder goede omstandigheden. Of er was tegenwind òf geen tegenstand."

In Heusden-Zolder vielen de stukjes eindelijk in elkaar. "De timing is perfect. Deze vorm moet ik vast kunnen houden tot München. Ik mocht vorig jaar deelnemen aan de Universiade In Peking. Daar proefde ik weer die typische toernooisfeer. Dat gaf zo'n kick. Een toernooi lopen is het mooiste wat er is. Daarom betekent deelname aan de EK ook zoveel voor me. Ook de afgelopen jaren is stoppen nooit een serieuze optie geweest. Stoppen als het slecht gaat, dat past niet bij me. En nu denk ik helemaal niet meer aan stoppen. Nee, nu gaan we door."

De tweede Nederlander die in Heusden-Zolder aan een richttijd voldeed, was Kamiel Maase op de vijf kilometer. De atleet, al lang en breed zeker van EK-deelname op de dubbele afstand, keerde eind vorige week terug van een ruim twee weken durende hoogtestage in St. Moritz. Zijn terugkeer op zeeniveau resulteerde zaterdag in de stromende regen in een tijd van 13,20,27 (vierde). "Het ging redelijk", zei Maase, die graag dichter in de buurt van zijn eigen nationale record (13.14,13) had gelopen. Hij overweegt in München naast de tien nu ook de vijf kilometer te lopen. "Dat is echter afhankelijk hoe snel ik herstel na de finale op de tien kilometer", aldus Maase. Op die afstand hoeft hij in ieder geval niet meer op concurrentie te rekenen van de Belg Mourhit. Vrijdag werd bekend dat de geboren Marokkaan bij een dopingcontrole was betrapt. Later bleek het om EPO en een vochtafdrijvend middel te gaan. Maase: "De geruchten waren er al langer, dus een volslagen verrassing was het niet. Ik word er weleens moedeloos van. Ik train me het apezuur en dan zou ik door dat soort atleten verslagen worden. Ik ben blij dat ze hem nu gepakt hebben. Dat scheelt me in München weer een concurrent."

Internationaal werden er in Heusden-Zolder twee zeer aansprekende prestaties geleverd. Wereldkampioene Zhanna Pintusevich won de 100 meter in de beste jaartijd (10,83). Nog indrukwekkender was de 800 meter van de Sloveense Jolanda Ceplak. Zij liep, grotendeels alleen, een tijd van 1.55,19.

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 22 juli 2002