De Telegraaf-iDe KrantNieuwsLinkSportLinkDFT.nlDigiNieuwsCrazyLife
ma 22 juli 2002  
---
Nieuwsportaal
---
Uit de krant 
Voorpagina Telegraaf 
Binnenland 
Buitenland 
Telesport 
Financiële Telegraaf 
Archief 
ABONNEER MIJ 
---
En verder 
Over Geld 
Scorebord 
Autotests 
Filmpagina 
Woonpagina 
Reispagina 
---
Ga naar 
AutoTelegraaf 
Reiskrant 
Woonkrant 
Vacatures 
DFT 
Privé 
Tournieuws 
Weerkamer 
Al onze specials 
Headlines 
Wereldfoto's 
Wereldfotos 
---
Kopen 
Speurders 
Koopjesjager 
---
Met Elkaar 
Dating 
---
Mijn leven 
Zomerhoroscoop 
Vrouw & Relatie 
AstroLink 
Uw horoscoop vandaag 
---
Contact 
Lezerservice 
Advertentietarieven 
Mail ons 
Over deze site 
Bij ons werken 
Alle uitslagen, standen, programma's 
[terug]
 D E   T E L E G R A A F   T E L E S P O R T 
SPORT ACTUEEL: NIEUWSPORTAAL
 
  Ernie Els heeft langste adem
   
 

MUIRFIELD - Uiteindelijk won dan toch nog de man, die er het meeste recht op had. Want Ernie Els, de 32-jarige geroutineerde Zuid-Afrikaan was op die verschrikkelijke zaterdag als enige in de wind en regen overeind gebleven en ging met een voorsprong van twee slagen de finaledag in. Die kon hij niet vasthouden, maar na een dubbele play-off greep Els alsnog de Claret Jug en won hij het 131e Britse Open, dat de geschiedenis zal ingaan als zeer bewogen.

Klik op de foto voor een afbeelding op volle grootte (284x426, 13kb)
Enie Els heeft van geluk zijn pet de lucht ingegooid. (Foto: AP)
Vooral het afgelopen weekeinde gebeurde er van alles op Muirfuild, hetgeen de emoties hoog deed oplaaien. Ernie Els won na twee keer het US Open ('94 en '97) zijn derde major en mocht bovendien 700.000 Engelse ponden in zijn zak steken.

"Why not play the Open in summer?" vroeg een doorweekte en van de kou rillende Japanse verslaggever zaterdag op de persconferentie. De Schotten sloegen zich van de pret op de dijen, maar het huilen stond Tiger Woods nader dan het lachen. De stormachtige wind en de harde regenflarden hadden zijn Grand Slam-droom in duigen doen vallen en Woods, de meest bekende sportman op deze aardbol, moest de meest rampzalige ronde uit zijn zesjarige profcarrière incasseren: 81 (10 over par).

De frustraties over zoveel onrecht (het noodweer begon toen hij moest afslaan) bereikte een dieptepunt op de 10e hole waar Woods zijn zelfbeheersing verloor en met zijn clubs ging smijten. Muirfuild was in een monster veranderd en had 's werelds nummer één op de knieën gekregen.

"Woods you believe it!" kopte een Schotse zondagskrant. Zijn 81 was overigens niet eens de slechtste ronde van de dag. Die kwam (84) op naam van Colin Montgomerie, die een dag eerder met 64 nog een baanrecord had laten noteren. Gisteren stond de ware Tiger Woods op met een uitstekende ronde in 65 slagen, maar het leed was natuurlijk allang geschied.

De overal in de wereld populaire Ernie Els was knap overeind gebleven in de storm (72) en ging als leider de laatste dag in met een voorsprong van twee slagen. De dit keer ideale omstandigheden bracht echter meer concurrenten naar voren. De Engelsman Gary Evans rukte op met een serie birdies. Op de 17e raakte hij zijn bal kwijt in de rough, maar op wonderbaarlijke wijze wist hij toch zijn par nog te maken. Na een ronde van 65 stapte hij met -5 door emoties overmand als leider het clubhuis binnen.

Zelden was de spanning gistermiddag zo groot, want er was eigenlijk niet eens speler die met kop en schouder boven de rest uitstak. Zeker twaalf deelnemers kwamen nog voor de eindzege in aanmerking. Op de tiende hole pakte Els een voorsprong van twee slagen en langzaam begon de overwinning zich af te tekenen. Op de 13e hole redde hij zich formidabel met een fantastisch bunkerschot. De Australiër Steven Elkington sloop vanuit het niets nog dichtbij, maar miste een putt op de laatste hole en finishte net als Levet en Appleby op -6. Ook Els leverde een slag in, maar behield de leiding met -7. Totdat de 16e hole (par 3) hem de dag om leek te doen.

Een dubbel-bogey wierp hem ver terug, maar via een birdie op 17 kwam hij weer aan de - gedeelde - leiding, waarna uiteindelijk en play-off tussen Els, de Fransman Levet en de Australiërs Elkington en Appleby over vier holes (1, 16, 17 en 18) de beslissing moest brengen. Elkington ging er als eerste uit en spoedig volgde ook Appleby. Omdat Els en Levet gelijk eindigden, volgde opnieuw een play-off, maar nu met een sudden-death op hole 18, die slechts één hole duurde omdat Levet een bogey en Els een par maakte. De nummer 3 van de wereldranglijst won het belangrijkste golftoernooi dat er bestaat, maar makkelijk was het absoluut niet gegaan.

Gullane Muirfield. 131e Britse Open, 5,95 miljoen euro: Eindstand: 1. Els (ZAf) 278 slagen (-6) wint in play-off van Levet (Fra), Elkington (Aus), Appleby (Aus) 278, 5. Evans (Eng), Harrington (Ier), Maruyama (Jap) 279, 8. O'Malley (Aus), Hoch (VSt), Goosen (ZAf), Björn (Den), Garcia (Spa), Sören Hansen (Den) 280, 14. Love (VSt), Price (Zim), Lonard (Aus), Leonard (VSt) 281, 22. Duval (VSt) 283, 28. Woods (VSt) 284.




 

zoek naar gerelateerde artikelen


ma 22 juli 2002

[terug]
     
© 1996-2002 Dagblad De Telegraaf, Amsterdam. Alle rechten voorbehouden.