LONDEN - De Britse huisarts Harold Shipman - bijnaam Dr. Death - heeft met zekerheid 215 patiënten vermoord en waarschijnlijk 45 anderen. Dit maakt hem de op een na grootste massamoordenaar ter wereld. De in 1980 veroordeelde Zuid-Amerikaan Pedro Lopez, die 310 vrouwen verkrachtte en vermoordde, spant de kroon.

Harold Shipman (Foto: EPA)

Een Britse onderzoekscommissie onder leiding van rechter Dame Janet Smith, lid van het hooggerechtshof, verklaarde gisteren dat Shipman (56) zijn patiënten doodde met een overdosis morfine. Door zijn charmante manieren verdacht niemand hem. Shipman houdt vol dat hij onschuldig is.

Jane Ashton-Hibbert, die haar grootmoeder verloor, zei namens de nabestaanden opgelucht te zijn. "Het geeft ons zekerheid over het lot van onze dierbaren. Wij kenden hem als Fred, een familievriend en toegewijd arts. Toen vermoordde hij oma. Ik kan het hem nooit vergeven. Hopelijk kunnen we de draad van ons leven weer oppakken, al zal dit niet gemakkelijk zijn", aldus Ashton-Hibbert.

Zijn motieven blijven een raadsel. Rechter Smith opperde de mogelijkheid dat Shipman verslaafd was aan moorden. Hij werd in januari 2000 tot 15 maal levenslang veroordeeld voor het doden van 15 bejaarde, merendeels gezonde vrouwen.

Minister David Blunkett van Binnenlandse Zaken heeft bepaald dat Dr. Death nooit meer op vrije voeten komt. In de krappe 25 jaar dat Shipman huisarts was in het stadje Hyde, even buiten Manchester, zijn bijna 300 patiënten méér overleden dan statistisch gezien was te verwachten. In totaal zijn zo'n 494 overlijdensgevallen onderzocht. Dame Janet zei dat Shipman in 1975 is begonnen patiënten te vermoorden, een jaar nadat hij zijn dokterspraktijk had geopend. Zijn slachtoffers - 171 vrouwen en 44 mannen - waren tussen de 41 en 93 jaar oud.

"Hij beschaamde hun vertrouwen zoals naar mijn overtuiging nog nooit in de geschiedenis is vertoond", aldus Dame Janet, die ervan overtuigd is dat het aantal moorden dat Shipman op zijn geweten heeft, aanzienlijk hoger ligt dan de 215 die het onderzoek met zekerheid heeft opgeleverd. Dame Janet zei het zeer verontrustend te vinden dat deze sterfgevallen nooit tot verdenkingen hebben geleid.

In 1975 werd Shipman gedwongen zijn praktijk op te geven, omdat hij schuldig was bevonden aan vervalsing van recepten voor een pijnstiller. Shipman bekende dat hij verslaafd was en werd daarvoor behandeld. De medische tuchtraad en een hoge ambtenaar besloten daarna dat verdere maatregelen niet nodig waren en stonden de jonge arts toe zijn werkzaamheden te hervatten.

Van 1977 tot 1992 werkte Shipman in een groepspraktijk en daarna ging hij alleen verder. Veel van zijn patiënten gingen met hem mee. De meerderheid van zijn patiënten en personeel had veel respect voor hem en geloofde dat hij uitsluitend hun welzijn voor ogen had.

Het duurde tot maart 1998 voor een plaatselijke arts, die door Shipman was gevraagd enkele overlijdensaktes mede te ondertekenen, zijn ongerustheid uitte over het hoge aantal sterfgevallen. De politie stelde een onderzoek in, maar concludeerde dat er onvoldoende bewijzen waren. Het onderzoek werd in augustus 1998 heropend toen een dochter van een 81-jarige weduwe ontdekte dat haar moeder haar testament had veranderd ten gunste van Shipman. Het onderzoek leidde tot opgravingen op de begraafplaats in Hyde.

zoek naar gerelateerde artikelen

za 20 juli 2002