AMSTERDAM - Deze week werd herdacht dat het precies 700 jaar was geleden dat de Vlamingen de Fransen versloegen tijdens de Guldensporenslag. Nog altijd zetten de Vlamingen zich af tegen hun Franssprekende landgenoten en ook in Den Haag hebben ze een eigen kantoor.
Vlaanderen profileert zich zo zelfstandig mogelijk: "Onze eigen minister-president Patrick Dewael stelt in zijn recente boek voor om de Belgische stemmen in het Europees parlement op te delen over Vlaanderen en Wallonië", zei Guy Janssen, de Vlaamse vertegenwoordiger in ons land. "Het zal niet van vandaag op morgen gebeuren, maar misschien over een jaar of twintig. Ook in lidstaten als Duitsland en Frankrijk zijn de regio's in opkomst."
Europese zaken moet de sterke kant worden van Haitske van de Linde, een van de drie fractiemedewerkers van de tweekoppige Kamerfractie van Leefbaar Nederland. "Onze politici weten vaak niet eens tot hoever hun bevoegdheden gaan!" aldus de dochter van Wibo van de Linde.
"En sommige Europese regels zijn idioot. Neem het voorstel voor de nieuwe mestwet. Boeren zouden de mest voortaan in de grond moeten injecteren, om de stikstof-uitstoot tegen te gaan. Maar boer Spruit in Zegveld behaalt uitstekende resultaten door de mest gewoon uit te rijden en er vervolgens water over te sproeien. Het leven in de sloten is in Zegveld kerngezond, de stikstof-uitstoot wordt met de helft teruggebracht en het stikstof-hergebruik neemt toe met een kwart!" vertelt ze enthousiast. "Moet die boer daar nu mee stoppen?"
Ondertussen liep Flor Bex, ere-directeur van het Museum voor Hedendaagse Kunst in Antwerpen, naar het spreekgestoelte voor een toespraak over het tentoongestelde werk van drie Vlaamse kunstenaars. Het duurde allemaal veel te lang volgens Erik Verbrugh, lid van het Algemeen Nederlands Verbond, dat zich inspant voor de hereniging van Vlaanderen en Nederland. "Wat heeft die kunst nu met de Guldensporenslag te maken?!" kwam hij zijn gastheer Janssens vragen.
Ondertussen liep mede-Verbondslid Huig Bunk verhit rond met de vraag: "Wanneer gaan we nu de Vlaamse Leeuw zingen?" Niemand wilde. "Het is nu te laat", vond Verbrugh. Maar Bunk was niet te temmen. Hij bleef doorgaan met het ronselen van zangers, zonder resultaat. Een kwartier later stapte hij maar alleen achter het spreekgestoelte en kondigde hij het lied aan, waarna Verburgh zich bij hem voegde. 'Zij zullen hem niet temmen', schalde De Vlaamse Leeuw even later door de eerbiedwaardige Haagse kunstzaal en menigeen zong toch luidkeels mee. Onder hen was Mieke Swinnen, de echtgenote van de scheidende Belgische ambassadeur. "We zingen het lied eigenlijk nooit. Het Belgisch volkslied ook niet, overigens." Ambassadeur Johan Swinnen was in gesprek: "Maar ik had graag meegezongen. Ik ben een Belg, maar ook een Vlaming!"
De Vlaamse vertegenwoordiger was echter ontstemd: "Het lied stond niet op het programma. En voor sommigen heeft het een nationalistische bijsmaak", mopperde de gastheer.