BRUSSEL - Italië, Portugal en Frankrijk zijn gisteravond stevig op het rooster gelegd door hun collega's in de eurogroep en door eurocommissaris Solbes (Monetaire Zaken) omdat deze drie landen zich dreigen te onttrekken aan de begrotingsdiscipline die het stabiliteitspact voor de euro voorschrijft.

|
SILVIO BERLUSCONI ...hoger begrotingstekort ... <\N\N (Foto: AP)
|
Nog geen maand nadat de ministers van Financiën van de twaalf eurolanden in het Spaanse Sevilla plechtig beloofden hun begrotingen volgens afspraak in 2004 in evenwicht te hebben, is vooral Italië over de schreef gegaan. Niet alleen moest Rome op last van Eurostat het tekort over 2001 vorige week naar boven bijstellen, de regering-Berlusconi voorspelt nu ook voor 2003 een hoger tekort dan eind juni, toen Italië voor dat jaar nog begrotingsevenwicht beloofde.
Solbes zei gisteren dat hij van alle ministers een nieuwe bevestiging vraagt dat ze zich aan de begrotingsbeloftes zullen houden. "Als onze afspraken de volgende dag alweer met voeten worden getreden, moeten we dat bespreken", aldus de Spanjaard.
Portugal staat onder druk om nu officieel te bevestigen dat het tekort in 2001 op liefst 3,9 procent is uitgekomen, ver boven de limiet van 3 procent. Als dit cijfer klopt, is Portugal het eerste land dat het stabiliteitspact doorbreekt. De Commissie begint dan een procedure tegen Lissabon die kan uitmonden in een boete.
De ministers houden ook Frankrijk scherp in de gaten nadat de Franse regering in Sevilla haar begrotingsevenwicht in 2004 afhankelijk heeft gemaakt van een economische groei van minstens 3 procent per jaar.
Dat is twee keer zo hoog als de groei die Parijs voor dit jaar verwacht. Solbes en de landen die de hand wél stevig op de knip houden, willen koste wat kost voorkomen dat de Franse deal wordt uitgelegd als een vrije hand voor liederlijk begrotingsbeleid.
Solbes ontkende gisteren dat hij de regels van het stabiliteitspact zou willen afzwakken onder druk van de landen die het pact te rigide vinden. Landen zoals Engeland, die nu al geen tekort meer hebben, willen meer speelruimte om te investeren in de publieke sector. Anderen willen in slechte tijden desnoods het tekort weer op laten lopen om de economie te stimuleren. De commissie wil wel tegemoet komen aan die verlangens, maar benadrukt dat het stabiliteitspact overeind moet blijven.