SAARBRÜCKEN - "Und da kommt........, und da kommt........." En toen werd het opeens angstaanjagend stil op de Heuduckstrasse in Saarbrücken. Urenlang had een gedrogeerde speaker de tienduizenden supporters in extase gebracht. Zijn hysterische verslag van de tweede etappe van de Tour de France was een grote reclamespot voor Team Telekom en Erik Zabel, die het feestende Saarland met een klinkende ritzege op zijn kop zou zetten. Dankzij Oscar Freire werd de idioterie in een klap tot bedaren gebracht. Met een fraaie sprintzege trok de tweevoudig wereldkampioen de stekker uit het stopcontact. Waarna het weer snel rustig werd in de broeierige buitenwijk.

Oscar Freire (links) verslaat niet alleen Robie McEwen, maar veel schokkender, Erik Zabel.

De zinderende apotheose vormde een waardige afsluiting van een slopende dag, die bijna geheel in het teken stond van de wederopstanding van het Franse Crédit Agricole. Met Christophe Moreau heeft de ploeg een solide klassementsrenner in huis, die twee jaar terug vierde werd. De afgelopen week staat Moreau echter voor malheur. Bij zijn voorbereiding op het nationaal kampioenschap tijdrijden ging hij keihard onderuit. Met een bovenlichaam waar het behang grotendeels vanaf was, verscheen hij in startplaats Luxemburg. Zijn balans na de tumultueuze eerste rit: twee valpartijen en één keer van fiets gewisseld. "Ik rij als een sperzieboon", vergeleek Moreau afgelopen zondag toen hij dik drie minuten verloor. "En dat geldt ook voor de ploeg."

Een dag later zag de wereld er voor het groene collectief geheel anders uit. Met Sylvain Chavanel en Stéphane Berges was Thor Hushovd bijna de gehele dag in de aanval. Totdat hij zijn motor opblies en in een fietsende sperzieboon veranderde.

Namens Crédit Agricole nam Jens Voigt op dertig kilometer van Saarbrücken de honneurs waar. Zijn solo leverde echter ook niets op. Nadat Sébastien Hinault voor het laatste offensief had gezorgd, was de rol van de equipe van Roger Legeay uitgespeeld, maar was het wel duidelijk geworden dat zijn mannen in orde zijn. Vorig jaar werd de ploegentijdrit met overmacht gewonnen, waarna het geel tot en met de Alpen werd gekoesterd. Gisteren werd duidelijk dat een herhaling van deze prestatie zeer zeker niet uitgesloten mag worden.

Zodat Erik Zabel vandaag de laatste kans krijgt om de gele trui van Rugens Bertogliati over te nemen. Gezien de overmacht van Oscar Freire is het echter allerminst zeker dat de zesvoudig winnaar van de groene trui tot deze stunt in staat is. Het wegvallen van Jan Ullrich, de druk van het kopmanschap en de thuiswedstrijd werden door de vedette van Telekom echter niet als excuus gebruikt voor zijn derde plaats. "Ik heb gewoon de fout gemaakt te vroeg de sprint aan te gaan. Het is jammer voor al mijn fans, maar zo zit de Tour en het leven nu éénmaal in elkaar."

Alleen door zijn leven op het spel te zetten, kon Freire de eerste Tour-etappe uit zijn carrière op zijn naam schrijven. "Ik heb mij echt langs Robbie McEwen moeten wringen. Hij week van zijn lijn af, het gat was heel klein. Omdat dit de Tour de France is, heb ik alle risico's van de wereld genomen. In andere wedstrijden had ik in mijn remmen geknepen. Dat heb ik onderweg ook veel te vaak moeten doen. Het publiek stond op sommige punten bijna op de weg. Wat een puinhoop. Door de keiharde koers was het moeilijker hier te komen dan hier te winnen."

"Ik win van Zabel, maar verlies van Freire", treurde McEwen. "Misschien heb ik de fout gemaakt om de deur niet helemaal dicht te gooien. Maar dan had ik hem de hekken ingereden en zo zit ik niet in elkaar. Daarom ben ik tevreden. Met name omdat ik geen last meer heb van mijn rugblessure. Bovendien, sprinters winnen en sprinters verliezen."

Een aloude wielerwijsheid, bij velen bekend. Behalve bij die irritante speaker.

zoek naar gerelateerde artikelen

di 9 juli 2002