SAARBRÜCKEN - Om zijn gemoedstoestand toe te lichten, dwong Erik Dekker zichzelf tot enige censuur. Na zijn zware val van zondag stond de tweede Touretappe voor de Rabobank-renner in het teken van overleven. "Ik wil niet de woorden gebruiken die mijn humeur op een treffende manier kunnen omschrijven. Dat is niet netjes. Ik hoop echt dat ik mij morgenochtend beter voel, want nog zo'n dag is niet op te brengen."

Erik Dekker (Foto: ANP)

Met name zijn opgezwollen elleboog baarde voor het vertrek tot zorgen. Dekker: "Ik kan mijn linkerarm nauwelijks strekken. Bij bochten en demarrages is dat heel lastig. Het ziet er heel slecht uit."

Ruim vier uur later was de survivaltocht met de moed der wanhoop toch afgesloten met de één na laatste plaats in de daguitslag. "Ik heb heel veel geluk gehad met het koersverloop. Gelukkig hadden wij de wind tegen en bleef het peloton intact. Toen die drie man weg waren, was er een valpartij, vlak voor een bocht. Ik kwam stil te staan en heb toch een pijn geleden. Daarna reed ik door een put. Zelden heb ik mij zo beroerd gevoeld."

Dekker vervolgt: "Na zeventig kilometer moest ik bij de eerste de beste berg er weer af. 'Dit is het dan' schoot door mijn hoofd. Opeens zag ik Marc Wauters op mij wachten. Dan kun je het niet maken af te stappen. Dankzij hem ben ik hier binnengekomen. Helaas is de volgende etappe weer zo heuvelachtig. Ik hoop dat ik die beter doorkom, want zoveel pijn is niet lang vol te houden."

zoek naar gerelateerde artikelen

di 9 juli 2002