LUXEMBURG - In de wondere wereld op wielen, genaamd Tour de France, vochten verwondering en verdriet om voorrang. Terwijl de volslagen outsider Rubens Bertogliati de surprise van het weekeinde werd, kwam de Franse Tourfavoriet Christophe Moreau ruim drie minuten later als een dronken eend over de streep en begon het wachten op Erik Dekker.

Erik Dekker verbijt de pijn nadat hij in de straten van Luxemburg ten val is gekomen.

Ruim elf minuten na ritwinnaar Bertogliati arriveerde de aangeslagen Rabobankrenner in hoofdstad Luxemburg. De linkerkant van zijn lichaam was met een rasp bewerkt, zijn koersbroek kan voortaan als poetsdoek worden gebruikt. Dekker dook meteen de ploegleiderauto in om zo snel mogelijk onderzocht te worden. Vroeg in de avond werd bekend dat de winnaar van de Wereldbeker vandaag 'gewoon' van start kan gaan. Waarbij hij rekening dient te houden met wat stijfheid.

Na zijn dijbeenbreuk in Milaan-Sanremo werd er even gevreesd voor een herhaling van dit sportieve drama. "Maar toen bleef hij liggen", vergeleek ploegleider Adri van Houwelingen, "en vandaag heeft hij de etappe uitgereden. Dat is al een wezenlijk verschil. Hoopgevend."

Een paar uur later kwam ploegarts Geert Leinders met de volgende verklaring: "De pijn bij Erik bevindt zich aan de linkerzijde van zijn lichaam en dan met name aan zijn elleboog, pols en bovenbeen. Bij de val zijn z'n spieren en pezen geraakt en heeft hij een bloeduitstorting in zijn linkerheup opgelopen. Wij gaan Dekker met heel veel ijs behandelen. Dat moet voldoende zijn om hem de Tour te laten vervolgen."

Naast Erik Dekker zal ook Rubens Bertogliati vandaag nogal onwennig op zijn fiets zitten. In een weekeinde waarin Lance Armstrong gewoon zijn werk deed door de proloog te winnen en Jan Ullrich een paar honderd kilometer verderop zijn dopinggebruik toelichtte, stond er opeens een 23-jarige jongeman in het middelpunt van de schijnwerpers. Tijdens de enerverende etappe door het lommerrijke

Groothertogdom had de coureur van Lampre-Daikin zichzelf rustig gehouden. Van een afstand zag Bertogliati hoe het peloton een open inrichting werd. Door de minimale tijdverschillen, de wind en het verraderlijke parcours, met een paar venijnige klimmetjes, was er van enige zondagsrust geen sprake. Vanaf het begin werd er aangevallen, al bleef de controle groot van die ploegen die op een massasprint speculeerden. Met de Rabobank onder aanvoering van Michael Boogerd als lijdend voorwerp en als smaakmaker.

Boogerd, die bij een van de vele valpartijen met Zberg en Dekker onderuit was gegaan: "Ik moest van wiel wisselen, maar kon meteen verder. Op die chaotische klim ben ik zelf maar gaan aanvallen, want in de Tour weet je het nooit. Daarna hebben wij met de ploeg het tempo hoog gehouden om verdere ellende zoveel mogelijk te vermijden."

Reactie van debutant Karsten Kroon: "Je weet van tevoren dat de Tour een nerveus spektakel is, maar wat ik onderweg heb meegemaakt, is onvergetelijk. Het publiek stond op die klimmetjes tien rijen dik. Om kippenvel van te krijgen. Ik dacht dat de Tour op Milaan-Sanremo zou lijken. Het is veel en veel erger. Iedereen is nog fris, bang om tijd te verliezen en ervan overtuigd om hier te kunnen winnen."

Met die overtuiging arriveerde Bertogliati in de laatste kilometer. Als Jelle Nijdam in zijn hoogtijdagen, als een kanonskogel lanceerde hij zichzelf en begon het op hol geslagen peloton aan een zinloze achtervolging. De Zwitser verloor zaterdag zeventien seconden op Armstrong, maar dankzij de bonificaties werd zijn dappere solo bekroond met de gele trui. "Bij de amateurs heb ik één keer zo'n lange koers gewonnen", keek de derdejaars prof terug op zijn daverende stunt. "Dit is pas mijn derde overwinning bij de profs."

Een overwinning die voor Michael Boogerd geen verrassing was. "In de Tirreno-Adriatico viel hij mij al op door bergop te demarreren. Ik werd net teruggepakt en zag hem gaan. Toen wist ik dat wij voor de tweede plaats reden."

Ondanks zijn bijna lege erelijst wordt Rubens Bertogliati liefkozend de 'kleine Barrichello' genoemd. In Luxemburg leek zijn demarrage op de start van een Formule-1-auto. Was het gezichtsbedrog? Of kwam er zelfs een beetje rook van het wegdek...

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 8 juli 2002