LUXEMBURG - Onder de loden zon, op zijn eigen bergachtige terrein, eindigde in 1965 de carrière van een groots klimmer. In de rit naar Ax-les-Thermes moest Federico Bahamontes de strijd staken. Gedesillusioneerd belandde de 'Adelaar van Toledo' in de bezemwagen, waar hij enkele minuten later op de Franse radio de mededeling hoorde dat de loopbaan van Bahamontes nu toch wel echt voorbij was. Haat en woede waren meteen in zijn donkere ogen te lezen.

Richard Virenque (Foto: AP)

"Federico komt nooit aan het einde van zijn loopbaan", zei hij uiterst verbolgen tegen de andere aanwezigen in de auto. "Federico heeft zich in de eeuwigheid gefietst. Wat is de Tour zonder een klimmer als Bahamontes? Wat hebben de mensen aan een bergrit als ze Federico niet kunnen bewonderen?"

Bij de start van de 89e Tour de France in Luxemburg doet Baha's naam weer de ronde. Samen met de Belg Lucien van Impe staat de Spanjaard immers op het hoge podium van klimmers die zesmaal tot bergkoning werden gekroond. De komende weken kan een derde renner zich bij dit unieke gezelschap voegen: Richard Virenque.

De bruine ogen van 'Ricardo' flonkeren meteen wanneer het record ter sprake komt. De emoties zijn zelfs in zijn piepstem te horen. "Natuurlijk zou ik graag een rit willen winnen, maar het bergklassement staat de komende weken boven alles. Zes keer bergkoning. Tjonge, na alles wat er de afgelopen jaren is gebeurd. Wat zou dat een apotheose zijn. Een enorme eer. Het is toch fantastisch om in de geschiedenisboeken naast Bahamontes en Van Impe te staan. Ik heb beide klimmers niet meegemaakt. Ik denk ook dat ik een heel andere klimmer ben. Ik kan niet wachten tot de laatste col en dan bergop het verschil maken. Nee, ik moet het van lange ontsnappingen hebben."

Aan populariteit heeft Virenque niets ingeleverd. Overal wordt hij toegejuicht, krijsen tienermeiden zijn naam en wordt er om zijn handtekening gesmeekt. De dopingaffaire in 1998 en al zijn leugens in de slepende rechtszaak in Lille ten spijt. Na anderhalf jaar van list en bedrog stond hij in december 1999 uiteindelijk toch met zijn rug tegen de muur. Tegenover rechter Delegove bekende hij het gebruik van verboden middelen.

"Mijn passie voor de fiets en het enthousiasme van het volk hebben me in die periode op de been gehouden. Als ik na de dopingverwikkelingen door het publiek was uitgefloten en uitgejoeld, was ik waarschijnlijk met de sport gestopt. Het volk heeft me echter meteen omarmd. Vanuit het publiek heb ik nooit ergens een wanklank gehoord. Aan die ondersteuning heb ik heel veel steun gehad. Nu nog steeds. Wanneer ik het in de bergen moeilijk heb en hoor hoe de supporters mij toejuichen, geeft dat applaus me extra moreel. Extra krachten."

In de kleuren van het Belgisch-Nederlandse Domo-Farm Frites gaat hij op recordjacht. In een ploeg waarin hij ditmaal de enige Fransman is. Een hele andere situatie dan vier jaar geleden bij Festina. "Festina was een ploeg die de wedstrijd perfect kon controleren. Wanneer ik vroeg in een bergrit was ontsnapt, hielden zij het peloton perfect op afstand. Dat zal ik bij Domo missen. Hier is niet zo'n brede kern als bij Festina. In de bergen kunnen enkel Dave Bruylandts en Axel Merckx me ondersteunen. Ik zal mijn tactiek daarom enigszins moeten veranderen."

Precies twaalf maanden geleden tekende Virenque een contract bij de formatie van Patrick Lefevere. Na zijn winst in Parijs-Tours schoot zijn salaris alweer omhoog naar €700.000 per jaar. Een bedrag dat Domo niet kon betalen. In eerste instantie wilde een oliesjeik in Qatar het bedrag voorschieten, maar uiteindelijk stond niemand minder dan Eddy Merckx borg voor dat bedrag. "Merckx heeft me alle eer als wielrenner teruggegeven. Ik vind het nog steeds ongelooflijk dat de beste wielrenner aller tijden voor mij garant staat. Ook Patrick Lefevere ben ik dankbaar. Vorig jaar zag niemand me meer staan. Ik werd in de verdomhoek gedrukt. Zonder aarzeling nam Lefevere me op in de Domo-ploeg. Met de zege in Parijs-Tours heb ik dat vertrouwen beloond. In de komende Tour hoop ik hen nogmaals te bedanken."

Nu Virenque zijn eer heeft teruggekregen, wil hij de vloek van het verleden definitief van zich afwerpen. Die ambitie is zijn drijfveer in de komende Tour. "Voor het eerst sinds de doping-Tour van 1998 keer ik nu in alle rust terug naar de Ronde. De afgelopen jaren had ik mijn hoofd nooit bij de wedstrijd. Het randgebeuren, voortdurend die vragen over dopinggebruik, deed mijn concentratie afzwakken. Nu ben ik kalm en weer uiterst ambitieus. Ik hoop het publiek weer de echte Virenque te laten zien. De renner in de bolletjestrui, die in de bergen aanvalt en met lange ontsnappingen opvalt. Je suis preparé. Ik ben er klaar voor."

Klaar om geschiedenis te schrijven. Zich op het unieke platform te stellen met Bahamontes en Van Impe. "Ik ben geen Frans kampioen of wereldkampioen geworden. Heb nooit de Tour de France gewonnen, maar was er wel vaak dichtbij. Op alle podiums heb ik gestaan. Vijf keer was ik bergkoning. Ik heb schitterende ritten gewonnen. Ik kan nu al tevreden op mijn carrière terugkijken? Alles wat ik nog win, is extra. Ja, ik zou graag eens, al was het voor een dag, de gele trui dragen. En natuurlijk dat record. Dan wordt de naam van Virenque toch ook tot in de eeuwigheid in de wielersport uitgesproken."

zoek naar gerelateerde artikelen

vr 5 juli 2002