AMSTERDAM - Angela Groothuizen? Die was toch van de Dolly Dots? Inderdaad, maar dat is inmiddels al weer veertien jaar geleden. De Angela van nu is niet alleen hartstikke aardig, maar bovenal een goede presentatrice, nog steeds een prima zangeres en niet in de laatste plaats een veelbelovend filmactrice. En dat leverde haar een paar hele prettige uurtjes op met niemand minder dan één van Amerika's meest sexy mannen, Burt Reynolds.

Angela bijna onherkenbaar als een gezellige blonde Amsterdamse hoer, hier samen met Burt Reynolds in 'Snapshots'.

Met een bootje varen we naar het vakantiehuis van de familie Groothuizen. Onder de rook van Amsterdam, maar daarom niet minder idyllisch. "Dit is pas leven", zegt Angela, terwijl ze behendig haar bootje door de smalle watertjes manoeuvreert. "Vanaf mijn negentiende, de tijd dat we met de Dolly Dots begonnen, werd het voor mij onmogelijk om naar zoiets gewoons als het strand te gaan. Waarom? Omdat ik er niet zo van hou bekeken te worden als een bekende Nederlander. Je ziet mij dan ook bijna nooit op glamourfeestjes of zo. Ik vind mijn werk erg leuk en ik accepteer natuurlijk de dingen die daar onmiskenbaar mee verbonden zijn, maar daar houdt het dan ook wel zo ongeveer mee op. Dat wij dit huis konden kopen, is werkelijk een godsgeschenk geweest. Hier voel ik me eindelijk helemaal vrij."

Als Angela haar zoveelste cappuccino van die dag heeft gefabriceerd - ze is eraan verslaafd - en haar driejarig dochtertje Nona Tijger heeft gevraagd een paar lekkere zandtaartjes voor mama te bakken, komen we ter zake. Eind augustus gaat namelijk de film Snapshots in première. En daarin speelt Angela zomaar, alsof het niets is, samen met de enige echte Burt Reynolds.

Hoe heb je dat, als je eigenlijk nog nooit in een film hebt gespeeld, in hemelsnaam voor elkaar gekregen? Angela kijkt vergenoegd als ze er aan terugdenkt: "Eigenlijk was het heel toevallig allemaal. Op een dag had ik het met een goede vriend over het feit dat een filmcarrière jammer genoeg helemaal aan mij is voorbijgegaan. Als ik vroeger wel eens voor een film werd gevraagd, kon ik nooit. Ja, en op een gegeven moment word je dan, overigens terecht hoor, te oud bevonden. Ik ben nu de 40 gepasseerd en daar zijn nou eenmaal nog maar heel weinig mogelijkheden voor. Nou, ik had het nog niet gezegd of er kwam een aanvraag binnen voor de film Snapshots. En wie speelde daar in mee? Juist, Burt Reynolds, de oude filmheld. Ik wist dat er heel veel mensen op zaten te azen, want het was namelijk echt een hele leuke rol. Toen ik dan ook werd gebeld, dacht ik maar één ding: die ga ik binnenhalen! Moet kunnen Angela. Wat denk je? Moest ik uitgerekend op pakjesavond auditie komen doen. Met twee jonge kinderen weggaan op sinterklaasavond is echt dodelijk, maar wat moest ik? Het was misschien mijn enige kans. Toch maar gegaan dus. Maar ik heb wel meteen gezegd dat ik zo snel mogelijk weer weg moest. En dan moet je weten dat ik al slecht ben in het doen van audities. Ik kan mezelf met dat soort dingen gewoon niet zo goed bewijzen. En om het makkelijk te maken, moest ik ook nog een Amsterdamse hoer spelen. Hoe doe je dat? Tijd voor een gedegen voorbereiding was er natuurlijk niet. Het moest allemaal snel, snel. Ik heb mezelf toen maar voorgehouden dat ik een leuke, getrouwde moeder uit Purmerend was, met drie kinderen, die er af en toe wat bijklust. Ik dacht, dan blijft het een beetje losjes.

Kennelijk was dat een goede gok, want de regisseur was direct enthousiast. Ik durfde echter nog steeds nergens op te rekenen. Toen ik de rol uiteindelijk kreeg, ging ik compleet uit mijn dak. Samen met die oude Burt, hij werd 65, in een film spelen. Ik vond het geweldig. 'Snapshots' is overigens een heel lieve film. De kleindochter van Charlie Chaplin speelt de hoofdrol. En zelf ben ik dus een Amsterdamse hoer, die al vijftien jaar het karakter dat Burt speelt, bezoekt."

Met een ondeugend gezicht: "Het begon goed, de eerste dag hadden we meteen een bedscène. Toen we onder de dekens lagen, zei ik tegen hem: goh, dat is nou 25 jaar te laat. Hij sloeg dubbel van het lachen en zei dat hij best wist dat hij inmiddels een oude krokodil was. Maar ondanks zijn leeftijd blijft het absoluut een lekker ding. Ik vind hem helemaal rock 'n roll. Om met die man in een film te mogen spelen, was voor mij dus een regelrechte sensatie en tegelijkertijd vond ik het doodeng. Het was de eerste keer in al die jaren dat ik ergens was en dat ik bijna niemand kende. Maar ik wist natuurlijk wel wie Burt was, al kende hij mij helemaal niet. Om het ijs te breken, zei ik tegen hem: ik ben blij dat jij er bent. Jou ken ik tenminste."

Na 'Snapshots' dacht Angela dat ze voorlopig wel weer in de wachtkamer plaats kon nemen, voordat ze weer eens een kans op het witte doek zou krijgen. Maar niets bleek minder waar. Al snel werd ze benaderd voor de in november uit te komen familiefilm 'Pietje Bell'. "Met mijn kinderen kijk ik natuurlijk naar alle teken- en kinderfilms die er zijn. Ik hoefde me dan ook geen twee keer te bedenken. Ze vroegen niet eens of ik auditie kon komen doen. Als ik wilde, mocht ik zo de moeder van Pietje Bell spelen. Het is wederom een piepkleine rol, maar daarom niet minder leuk.

We hebben hilarische dingen meegemaakt. Ik weet nog goed dat mijn vriend Rob jarig was en ik tegen hem zei dat ik zo blij was dat ik die dag vrij was. Totdat de telefoon ging... Of ik even met de grootst mogelijke spoed naar België wilde komen. Ik was nodig op de set en iedereen stond op mij te wachten. Nou, daar ging Angela. En je kunt het al raden. Kom ik daar aan, hoef ik alleen maar even te zwaaien. We hebben ons achteraf bescheurd van het lachen. 'Pietje Bell' wordt trouwens een fantastische kinderfilm. Mijn twee kinderen hebben ook nog meegedaan. Lola en Nona Tijger moesten arme kindjes spelen. Het was een feest om te doen. Bovendien vind ik dat als je de film vergelijkt met televisie, de eerste echt een makkie is. De regisseur zegt: dit is je tekst, daar kom je vandaan en zo moet je het doen. Heerlijk!"

Angela is altijd druk, druk, druk. Daarom heeft de sympathieke duizendpoot besloten dat ze het komend jaar wat rustiger aan gaat doen. Nou ja rustiger, ze doet alleen het succesvolle televisieprogramma 'Wie is de mol' en ze is bezig met een nieuwe cd. "Ik weet het, een normaal mens heeft hier zijn handen al aan vol. Maar ik ga echt minderen. Ook een beetje goed voor mezelf zorgen. Ik merkte het vorig jaar aan mijn dochtertje Lola. Die heeft het best zwaar gehad. Met 'Wie is de mol' was ik al een maand van huis geweest en daarna moest ik gelijk weer doorrennen naar repetities of optredens. Als Lola dan uit school kwam, was haar moeder alweer vertrokken. Dat is een slechte combinatie. Nu moet ik wel weer een maand weg, maar daarna ben ik, in tegenstelling tot vorig jaar, lekker thuis bij vriend en kinderen."

Angela Groothuizen zoekt nog leuke mensen voor haar programma 'Wie is de mol'. Angela: "We zoeken duidelijke persoonlijkheden met een helder verstand. Op dit moment zijn we voornamelijk op zoek naar bijvoorbeeld leuke Turkse, Marokkaanse of Surinaamse kandidaten. We willen namelijk een doorsnee van de Nederlandse bevolking in ons programma en dat zijn natuurlijk niet alleen maar blonde meiden. Schrijf dus een leuke brief met foto naar:

zoek naar gerelateerde artikelen

do 4 juli 2002