VOORBURG - Henk Bosma van PinkRoccade staat sinds twee weken helemaal alleen aan het roer van de automatiseerder. Het oude bestuur viel begin deze maand plotseling uiteen door interne ruzies. "Laat ik het maar zo zeggen: we konden niet meer allemaal door één deur", blikt Bosma terug. "En als je elkaar toch al op de tenen staat, kun je over de kleinste dingetjes onenigheid krijgen."

H. BOSMA ...nog geen noodzaak voor internationale exposure...

Angst dat de ruzie in de top overslaat naar de werkvloer, heeft Bosma niet. "PinkRoccade is een samenraapsel van veel culturen. Daar zit de pijn echt niet."

Bosma heerst slechts tijdelijk over zijn imperium. "Over een paar jaar moet er weer een bestuur zijn met een voorzitter plus een financieel directeur. Dan moet de onderneming er wel eerst spic en span bijstaan." In de beleving van Bosma moet 2004 weer een opgewekt jaar worden. "Dan is het weer tijd om terug te keren naar een traditionele bestuursstructuur." Voor volgend jaar zal er slechts sprake zijn van gematigd herstel.

Allereerst zal het interne kostenpatroon van Pink flink op de schop moeten.

Door de teruglopende markt wordt er tegenwoordig scherp op prijs geconcurreerd. Gevolg is dat de winstmarges van de automatiseerder flink onder druk staan. Vooral in detachering is de concurrentie moordend. Voor een deel zal Pink de dans ontspringen, gewoonweg door de vele langlopende contracten die het bedrijf heeft. Toch zal Pink bij vernieuwing van die contracten er niet aan ontkomen in te stemmen met lagere marges.

Een belangrijke maatregel om het tij te keren, is het schrappen van 400 banen. Zo'n 300 man hebben het automatiseringsbedrijf de afgelopen maanden al verlaten. "Daarmee liggen we op schema", aldus Bosma. Hij denkt de hele operatie in september af te ronden. Personeelskosten zijn de grootste post voor PinkRoccade. "Daar kom je dus al snel bij uit, als je moet afslanken", zegt Bosma. "Maar ik heb nog meer maatregelen in petto." Medewerkers met een leaseauto zullen op hun hoede moeten zijn. "De luxe kantjes van die regeling gaan eraf", kondigt de topman aan.

Daarnaast denkt Bosma nog een behoorlijke pot geld te kunnen besparen met de inkoop van hardware. Daar besteedt Pink jaarlijks zo'n slordige €50 miljoen aan. "Een centraal inkooppunt was tot nu toe geen vanzelfsprekendheid. Iedere divisie deed het zelf. Door de vele acquisities van de afgelopen jaren bestaat Pink nog te veel uit een samenstel van eilanden." Dat moet volgens Bosma allemaal een stuk efficiënter worden.

Een ander punt van extra aandacht is het oplopende debiteurensaldo.

Dat was bij PinkRoccade altijd al te hoog, maar de laatste maanden begon het saldo echt zorgelijke vormen aan te nemen. "Misschien moeten we maar eens onze tanden laten zien, want zo kan het niet langer", dreigt Bosma. Vooral overheidsdiensten en banken laten het afweten als het aankomt op het betalen van de rekeningen. "Die betalingsmoraal moet een tandje hoger worden gezet."

Als er dan nog een offer nodig zou zijn om PinkRoccade er weer bovenop te krijgen, zou Bosma wederom snijden in het personeelsbestand. Werknemers van het detacheringsbedrijf zouden dan het beduchtst voor hun aanstelling moeten zijn. Ook het wegsnijden van onderdelen die niet essentieel zijn voor het bedrijf, komt in zicht bij een mogelijke tweede bezuinigingsronde. Welke bedrijfsonderdelen op dat verkooplijstje staan, wil de bestuursvoorzitter niet zeggen. "Maar gaat u ervan uit dat ik dat lijstje wel op een korreltje heb", aldus Bosma. Onder de werknemers zorgen alle maatregelen voor behoorlijk wat onrust. Bosma vindt dat vervelend, maar het heeft ook goede kanten. "Door de slechte marktomstandigheden heeft onder personeelsleden een bepaalde spanning zijn intrede gedaan. Die moet blijven. Want dat maakt ons alleen maar scherper."

En PinkRoccade zelf in de etalage te zetten om het bedrijf weer beter op de rails te krijgen? Ondanks de voordelen die schaalgrootte met zich meebrengt, ligt daar niet de prioriteit van Bosma. "Het is in onze branche nog geen noodzaak om internationale exposure te hebben", aldus de topman. "Maar als iemand een bod doet dat vijf keer hoger ligt dan de beurskoers, dan moet ik daar natuurlijk wel serieus over nadenken. Maar het bod aan mijn aandeelhouders aanraden, zal ik dan waarschijnlijk niet. Ik vind namelijk dat ze op dat niveau geld laten liggen."

zoek naar gerelateerde artikelen

vr 28 juni 2002