AMSTERDAM - Een ouderwetse punter van Ronaldo bleek tenslotte genoeg voor de finale. Brazilië bracht andermaal te weinig, terwijl het toch een potentieel om van te watertanden heeft. Dus blijft het knap om - zeg maar - op één been de eindstrijd te bereiken. Voor Marcos Evangelista Cafu wordt het alweer zijn derde WK-finale.
De nummer 2 en aanvoerder van de Goddelijke Kanaries is een perfecte rechtsback, al kan je daar in het mondiale voetbal nauwelijks meer van spreken. Cafu en zijn collega aan de andere kant, Roberto Carlos, zijn in feite middenvelders. Bij balverlies plooien ze, zoals dat zo mooi heet, terug; eenmaal in balbezit bestrijken zij de flanken.
Het zijn posities waarvan je denkt: o, maar dat kan ik ook. Zo simpel is het niet. De backs van tegenwoordig zijn onderschatte pionnen in een elftal. Er wordt meer van hen verlangd dan menigeen denkt. De perfecte back moet niet alleen de beuk erin kunnen gooien en zijn tegenstander het leven zuur maken. Om de dooie dood niet. Van hem worden rushes langs de lijn verwacht.
Cafu is de ideale back. Maar mag het ook in een land met zo'n 175 miljoen voetballiefhebbers? Trouwens, Brazilië heeft altijd uitstekende vleugelverdedigers gehad, zoals in lang vervlogen jaren Djalma Santos en Carlos Alberto. Eerste opdracht was om hun man uit te schakelen. Desnoods met een meterslange sliding of een flying-tackle. In die tijd stond verdedigen centraal. Backs rukten hoogst zelden op, maar kozen wel altijd het juiste moment.
Het moderne voetbal eist meer van dit soort spelers.
Zij moeten kaatsen en vervolgens de ruimte zoeken. Cafu beheerst dat onderdeel als geen ander. Veelal kiest hij voor de voorzet of gaat-ie voor eigen succes. De 32-jarige speler van AS Roma, die ook even in beeld was bij Feyenoord, scoort op alle onderdelen een hoog cijfer. Hij is snel, bulkt van de techniek, heeft tactisch inzicht, maakt doelpunten en hoeft zelden aan de noodrem te hangen.
Diep in zijn hart was hij liever aanvaller geweest, net als Garrincha, Jairzinho en Ronaldo. De opgedrongen positie is deze Cafu echter op het lijf geschreven.