TOKIO - Het Bourgondische leven moest hij even laten voor wat het was. Wekenlang werd dr. Michel d'Hooghe tenslotte opgeslokt door de vernieuwde dopingcontrole van het WK 2002. Zowel in Zuid-Korea als Japan was het hoofd van de medische commissie van de wereldvoetbalfederatie (FIFA) druk doende om na de wedstrijden de vinger aan de pols te houden.

Na exact 244 testen kan D'Hooghe tevreden zijn. Op één twijfelgeval na, waarbij de test bij de contra-expertise alsnog negatief uitpakte, werden nergens verboden middelen in het bloed en de urine van de spelers aangetroffen.

"Ten aanzien van de dopingcontrole is er tijdens dit WK een enorme sprong voorwaarts gemaakt", trapt de Belg af. "Allereerst is er uitsluitend en alleen gebruik gemaakt van artsen, die ooit de Eed van Hypocrates hebben afgelegd. In totaal negen specialisten, die als prioriteit hebben de gezondheid van hun patiënt te beschermen. Dergelijk mensen houden zich verre van politiek en zijn slechts geïnteresseerd in de medische kant van hun opdracht."

"Verder blijkt de intensieve communicatie vooraf veel druk van de ketel te hebben gehaald", gaat hij verder. "Vooraf was ik bevreesd voor onbegrip bij de spelers, die na een zware wedstrijd meteen een bloedprik krijgen en dan ook nog urine moeten afstaan. Maar de realiteit heeft geleerd, dat werkelijk alle controles in een zeer ontspannen en professionele sfeer plaats hebben gevonden. Alle voetballers bleken zeer goed geïnformeerd te zijn over wat ze te wachten stond. Daarom is een compliment voor de teamartsen op z'n plaats."

De basis voor deze coöperatieve houding werd eind februari gelegd, tijdens het medisch congres dat Michel d'Hooghe in Tokio leidde. "Daar is een begin gemaakt met de uniformiteit van het medisch beleid tijdens het WK. Alle 32 teamartsen hebben toen een memorandum ondertekend, waarin er zelfs op werd aangedrongen om de bloedtesten in te voeren. Het was voor het eerst in de geschiedenis, dat er inzake de dopingcontrole op zo'n breed front de handen ineen werden geslagen."

Vervolgens werden vooral drie elementen benadrukt. Michel d'Hooghe: "Alle betrokken teamartsen werden erop gewezen in hun uitleg richting spelers vooral de ethiek van de sport, de integriteit van de competitie en de gezondheid van de atleten te benadrukken. Die lopen ook als een rode draad door de zienswijze van de doktoren die hier in Zuid-Korea en Japan de controles hebben afgenomen. Zij onderkennen allemaal, hoe diverse atleten tijdens en na hun carrière fysiek zwaar zijn beschadigd, vanwege het gebruik van verboden middelen. De bescherming van de gezondheid van de voetballers gaat bij hen dus boven alles. Voeg daarbij de hoge medische kwaliteit die wij bieden en de waardigheid die wij daarbij betrachten en de voortreffelijke medewerking van de beste voetballers uit de wereld is daarmee verklaard. Door het respect waarmee zij worden behandeld, zijn zij ook bereid iets terug te geven."

Die kwaliteitsgarantie kwam Michel d'Hooghe overigens op een harde confrontatie met de WADA (World Anti Doping Agency) te staan. "Hun voorzitter Dick Pound wilde mensen sturen om bij onze controles aanwezig te zijn. Ik heb dat niet gehonoreerd, omdat ik niet begreep wat zij hier moesten doen. Terwijl wij gebruik maken van beëdigde artsen, wilde de WADA een agentschap sturen, om als derde partij toe te kijken hoe het bloed werd afgenomen en hoe er geplast werd. Dat ging mij te ver. Bovendien, de FIFA is inmiddels duizend lengtes verder dan de WADA. Ze mogen veel van ons weten, maar ik sta niet toe dat de vertrouwelijke relatie tussen arts en patiënt wordt aangetast."

Met het succes van het WK 2002 is volgens Michel d'Hooghe de voetbalwereld weer een stap dichter bij een volledige 'schone' competitie gekomen. "De eensgezindheid van alle bondsartsen moet nu doorgetrokken worden naar de clubs. Ideaal zou een universele harmonisatie van de dopingcontrole zijn, maar daarvoor ligt de verantwoordelijkheid bij de nationale bonden. Die moeten voorkomen, dat voor het gebruik van een verboden middel in Nederland een straf van één jaar staat en voor hetzelfde vergrijp in België een sanctie van zes maanden. Maar goed, nu treed ik in een zeer complex territorium. Vooralsnog richt de FIFA zich primair op het informeren van de spelers over de risico's van het gebruik van bijvoorbeeld voedselsupplementen en het perfectioneren van onze medische service. Wat dat laatste betreft, ben ik dan ook bijzonder trots op de kwaliteit die onze artsen tijdens dit WK hebben geleverd."

zoek naar gerelateerde artikelen

wo 26 juni 2002