AMSTERDAM - Niet iedereen hoeft iedere werkdag op kantoor te zijn. Er bestaan genoeg functies en beroepen waarbij mensen ook thuis of onderweg kunnen werken. Als hun productiviteit hetzelfde is of zelfs hoger, scheelt de werkgever bij thuis- of telewerken dat vele vierkante meters bedrijfsruimte en daardoor veel huisvestingskosten. Toch maken niet veel werkgevers gebruik van deze mogelijkheden. Waarvoor zijn zij bang?

Uit onderzoek blijkt dat telewerken, dus via computerlijnen op afstand van het bedrijf werken, de productiviteit van die werknemers met bijna vijftien procent verhoogt. Tevens verlaagt het de huisvestingskosten van bedrijven plus minder tijdverlies door het wegvallen van woon-werkverkeer, dat door de dagelijkse files erg veel tijd in beslag neemt. Bedrijven kunnen ook eenvoudiger personeel werven, omdat mensen van thuis uit kunnen werken en het (ziekte-)verzuim lijkt daardoor ook te verminderen. Deze gegevens zijn te lezen in een proefschrift van dr. ir. Diana Limburg met de naam 'Making Telework a Reality', of in gewoon Nederlands: maak telewerken mogelijk.

Medewerkers vanuit eigen huis of vanuit een ander gebouw ver van het bedrijf te laten werken, gaat niet vanzelf en is ook niet eenvoudig. Dit blijkt uit de vele pilot- of testprojecten op dat terrein. Vele bedrijven zijn ook (te vroeg?) afgehaakt en halen hun mensen weer dagelijks naar kantoor.

Telewerken noopt tot aanloopkosten, die men bij het slagen ervan weer terugverdient. Maar het management deinst ervan terug, omdat zij bijvoorbeeld bang zijn dat zij minder vat hebben op telewerkers dan op hun andere medewerkers. Thuis- of telewerken is dan ook meer dan het simpel verhuizen van een werkplek. Telewerken is een geheel andere manier van werken van zowel het bedrijf als haar medewerkers. Daarvoor zijn onder meer nodig: vernieuwing van procedures in een bedrijf, andere technologie, overlegstructuren en een andere sociale structuur in een bedrijf.

Telewerken kent ook nadelen voor de telewerkers zelf. Zo hebben deze thuiswerkers geen veelvuldig contact met hun meerderen, het scheiden van privé-leven en werk thuis valt niet mee en collega's die wel iedere dag naar kantoor moeten, vertonen tekenen van jaloezie.

Al met al een lastige materie, die desondanks zeer de moeite waard is om uit te proberen. Het woon-werkverkeer in de spitsuren zal namelijk niet beter worden, de huisvestingskosten van bedrijven evenmin. Tevens zullen de netto-opbrengsten van bedrijven de komende jaren ook niet meer torenhoog zijn, dus alle reden om te besparen op reis- en huisvestingskosten en de productiviteit van medewerkers te verhogen.

Zelf ervaar ik het op afstand werken als zeer positief. Met plezier sjouw ik mijn laptopcomputer mee als ik op reis ben of verblijf buiten mijn woonplaats. Via e-mail voorzie ik deze krant van mijn teksten en kan ik de secretaresse op mijn kantoor concepten van brieven en taxatierapporten sturen. Deze maakt zij vervolgens in de juiste vorm op en bereidt ze zo voor dat ik die stukken later op kantoor kan ondertekenen. Daarbij komt dat ik ons personeel het ook niet meer wil aandoen dat ik veel op kantoor ben, want dat zou wellicht ten koste gaan van hun productiviteit. In de stijl van flexwerkplekken, heb ik op kantoor ook geen eigen bureau of kamer. Op kantoor zit ik achter het bureau dat onbezet is of in de vergaderkamer.

Deze vorm van flexwerkplekken vindt op het ogenblik opgang en is een zeer kostenbesparende manier van bedrijfshuisvesting die men vaak tegenkomt bij telewerken. Daarom hoop ik dat de koudwatervrees bij bedrijven voor deze nieuwe vorm van werken snel verdwijnt.

zoek naar gerelateerde artikelen

di 25 juni 2002