SEOEL - ,,Ze zijn een klein beetje in de war kun je wel zeggen." Doodgemoedereerd houdt Guus Hiddink voor enige bekenden audiëntie in Seoel. De bondscoach zit met de halve finale van het WK in de binnenzak op z'n praatstoel. Onder z'n zojuist gekregen shirt van Armani draagt Hiddink een joggingbroek, terwijl de veters van de gympen loszitten. De haartjes zijn nat. Op de squashbaan van z'n hotel heeft de Achterhoeker zojuist een Amerikaanse gast van de baan geslagen.

,,Lekker het hoofd schoon maken, mezelf opfrissen en ik kan er weer tegenaan."

(Foto: REUTERS)

Het vertrek is hermetisch afgesloten en wordt bewaakt door enkele gorilla's. Anders is Hiddink z'n leven niet zeker. Heel Zuid-Korea wil hem aan de borst drukken en ze zouden hem doodknuffelen. President Kim Dae-Jung is ook van z'n apropos. Hij vindt het bereiken van de halve finales de grootste dag uit de geschiedenis van z'n land sinds 5000 jaar. Alsof het land in de historie niet regelmatig is bevrijd van bezetters uit vooral Japan.

,,Wat ik zeg: de Koreanen zijn een beetje in de war. Laat iemand van de ploeg z'n gezicht zien dan breekt er een ware Beatle-mania uit met krijsende vrouwen. Het is eerder onschuldig dan beangstigend. Zaterdag keken een half miljoen Koreanen bij het stadhuis naar de wedstrijd tegen Spanje. In het midden staan wat violen in een perkje en die stonden er gisteren nog steeds in volle glorie."

Internationaal maken de prestaties van Zuid-Korea nogal wat los. Veel frustraties ook. ,,Voor de kenners komt het nogal onverwacht. In de conservatieve voetballanden houden ze daar niet zo van en krijg je verhalen over de arbitrage. Ik geloof het wel, al mag het geweeklaag niet te lang duren. Trouwens, m'n spelers en ik ontvingen van grote jongens als Hierro, Raul en Morientes slechts complimenten. Heb je als bondscoach zoveel sterren tot je beschikking als bij Italië en Spanje dan moet je gewoon even gas geven om dat kleine Zuid-Korea opzij te zetten."

,,Al die Europeanen spelen veel te angstig. Raul valt weg en dan ontbreekt de dapperheid om voor hem een andere spits op te stellen. Met Joaquin komt er een extra middenvelder. Volgens mij miste hij een strafschop, omdat hij kampte met kramp en last had van een liesblessure."

,,Engeland vond ik nog erger. Dat kan toch niet met opgeheven hoofd vertrekken. Ze liepen alleen maar achteruit. Heskey was als spits de beste Engelse verdediger op achttien meter van z'n eigen doelman. Wanneer is die ploeg er op z'n Engels ingekleund? Zelfs niet bij een 2-1 achterstand tegen Brazilië. Verschrikkelijk om Engelsen zo te zien voetballen. Verloochening van de cultuur. Zo zou ik niet uitgeschakeld willen worden."

Het Zuid-Korea van Hiddink toont daarentegen een eigen, offensief gezicht en dwingt daar wereldwijd bewondering mee af. De bijnaam 'Rode Muskieten' is een eerbetoon zoals Nederland dat in 1974 kreeg: 'Oranje Machine'. Desondanks had Hiddink niet van de huidige prestaties durven dromen. ,,Ik dacht aan een gluiperige verrassing met een plaats bij de laatste zestien en vervolgens uitschakeling tegen Italië."

De Italianen werden echter verslagen, evenals de Spanjaarden. ,,Alleen waren we tegen Spanje niet okselfris. Zij speelden beter, maar vergaten te scoren." Toen kwam het aan op strafschoppen. Eerder in het toernooi tegen Amerika en Italië dacht Hiddink de Hollandse ziekte - het missen van penalty's - te hebben geïmporteerd.

Tegen Spanje keerde het tij. Hiddink trainde er speciaal op. ,,Zonder garantie op succes hoor. De druk kun je niet nabootsen. Toch wilde ik iets doen. Tijdens de training liet ik om beurten iemand een penalty nemen. Daarvoor moest diegene 50 meter naar de andere kant van het veld lopen. Spelers hebben dan veel tijd om na te denken, evenals in een strafschoppenserie.

M'n aanvoerder, Hong Myung-Bo, droeg ik op de vijfde strafschop te nemen. Ik heb hem op z'n verantwoordelijkheid gewezen. Met 150 interlands sloop hij altijd weg als er een bal op de stip lag. Zat hij z'n veters te strikken. In zo'n geval moet je je juist laten gelden als routinier en recordinternational. Hij deed het gelukkig goed." Zuid-Korea is volgens Hiddink geen eendagsvlieg. ,,Is er over drie maanden een WK, dan presteren we opnieuw goed. Er zit vastigheid in de ploeg."

,,Anders speel je geen twintig interlands achtereen zonder ketser. Deze halve finale is een andere prestatie dan met Oranje vier jaar geleden in Frankrijk. Die ploeg beschikte over meer voetbalkwaliteit. Zuid-Korea komt uit het niets. Van ver weg zijn we snel bijgekomen. Daar voel ik me best trots bij."

Het mag alleen niet het laatste kunstje zijn op dit WK. Morgen nog eentje flikken tegen Duitsland en dan nogmaals in de finale in het Japanse Yokohama tegen Brazilië of Turkije. Hiddink sluit het allemaal niet meer uit, alvorens hij Zuid-Korea de rug toekeert en naar PSV vertrekt. ,,Met twee weekjes vakantie verschijn ik weer fris aan de start. Alleen hak ik de knoop pas na het WK door. Zuid-Korea is dan een gepasseerd station. Met deze prestatie op het WK is de uitdaging weggevallen."

Hiddink raadt de Zuid-Koreanen aan de ingeslagen weg te vervolgen. ,,Er loopt voldoende potentieel voor de langere termijn rond. Ze zullen alleen drie of vier moderne verdedigers moeten opleiden. Ja, zonder mij."

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 24 juni 2002