OITA - Alsof de wereldtitel binnen was, zo vierden de Italiaanse voetballers het 1-1-gelijkspel tegen Mexico. De opluchting bij de grootmacht verried dat Italië de uitschakeling ternauwernood was ontlopen. Slechts omdat Kroatië zich blameerde tegen Ecuador (1-0-nederlaag) bereikte de ploeg van bondscoach Giovanni Trapattoni de achtste finales.

Del Piero wijst naar boven uit dankbaarheid voor zijn goal. (Foto: AP)

Het lijkt wel alsof de spitsen van Italië alleen met scherp kunnen schieten wanneer de grensrechter zijn vlag in de lucht steekt. Net als in het duel met Kroatië werden twee treffers afgekeurd wegens buitenspel: één onterecht (Filippo Inzaghi) en één terecht (Vincenzo Montella). De latere doelpuntenmaker Alessandro Del Piero zag na afloop nog wel een lichtpuntje in de ongelukkige serie. "We kunnen alleen maar hopen dat dit kredieten zijn voor in de toekomst."

De Italianen werden er moedeloos van. Afstandsschoten, individuele acties, fraaie combinaties; wat ze ook probeerden, de bal wilde maar niet in het vijandelijke doel verdwijnen. Om niet afhankelijk te worden van het resultaat van Kroatië-Ecuador moesten de Zuid-Europeanen winnen van Mexico. Wat betreft doelsaldo stond Italië er iets beter voor (+1), tegenover Kroatië dat evenveel doelpunten maakte als het tegen kreeg.

Na ruim een half uur spelen balanceerde de ploeg van Trapattoni op de rand van de afgrond toen de Mexicaan Jared Borgetti de bal met veel finesse achter Gianluigi Buffon kopte: 1-0. Italië bleef niettemin zijn karakteristieke strijdwijze trouw. De ploeg liet zich gewillig terugzakken om vervolgens genadeloos de aanval te openen. Deze tactiek leverde de Italianen in de eerste helft enkele grote kansen op, maar die werden niet benut. Toen Inzaghi wel doel trof, werd de treffer dus afgekeurd.

Na rust nam Italië iets meer risico en prompt kreeg Mexico ruimte en kansen. Italië werd onrustig, toen ook Christian Vieri en Montella de ban niet wisten te breken. Uiteindelijk wist een speler, die door frustraties uitermate gemotiveerd was, de Mexicaanse defensie toch te verrassen. Del Piero kreeg tot zijn grote ongenoegen op dit WK amper speeltijd en bewees als invaller vijf minuten voor tijd het ongelijk van Trapattoni: 1-1.

Die treffer maakte overigens geen enkel verschil, want door de verrassende ontwikkeling bij Ecuador-Kroatië zou Italië ook bij een 1-0 nederlaag nog verder zijn gekomen, maar het doelpunt en uiteindelijke gelijkspel waren vanzelfsprekend goed voor het geschonden zelfvertrouwen van de Italianen.

Meteen na afloop reageerde een emotionele Del Piero uitgelaten op zijn gelijkmaker. "Het is zalig, ons doel was de kwalificatie en dat hebben we bereikt. Dit duel had alles wat ik me in een droom had kunnen voorstellen. Winst was natuurlijk beter geweest, maar plaatsing was ons doel en dat is gelukt", aldus Del Piero, die hogelijk werd geprezen door ploeggenoot Gianluca Zambrotta. "Ale heeft laten zien dat hij een echte kampioen is. We moeten hem met z'n allen zeer dankbaar zijn."

Mooie woorden. Maar natuurlijk was Italië vooral dank verschuldigd aan Kroatië, dat een prachtkans op de achtste finales liet liggen en zo de 'Azzurri' een ontsnappingsroute boden.

Italië - Mexico 1-1 (0-1). 34. Borgetti 0-1, 85. Del Piero 1-1. Scheidsrechter: Simon (Bra). Toeschouwers: 40.000. Geel: Cannavaro, Panucci, Totti, Zambrotta, Montella (Ita), Perez en Arellano (Mex).

Italië: Buffon; Panucci (63. Coco), Cannavaro, Nesta en Maldini; Zambrotta, Tommasi, Totti (78. Del Piero) en Zanetti; Inzaghi (56. Montella) en Vieri.

Mexico: Perez; Vidrio, Marquez en Carmona; Morales (76. Garcia), Torrado, Rodriguez (76. Caballero), Luna en Arellano; Borgetti (80. Palencia) en Blanco.

zoek naar gerelateerde artikelen

vr 14 juni 2002