AMSTELVEEN - Resoluut bedankte hij dinsdag in één adem voor zowel zijn club Amsterdam als het Nederlands hockey-elftal, maar ongetwijfeld tot afgrijzen van het vaderlandse scheidsrechterskorps laat Jaap Derk Buma's daadwerkelijke afscheid van het nationale tophockey nog minimaal twee wedstrijden op zich wachten. Het derde en beslissende halve-finaleduel van de play-offs tussen zijn club en Klein Zwitserland eindigde gisteravond in een 3-2 overwinning voor Amsterdam, waardoor het zondag mag aantreden voor het eerste deel van de tweestrijd om de landstitel tegen Bloemendaal.

Jaap Derk Buma slalomt door de defensie van Klein Zwitserland.

Ondanks zijn (onverwachte) afscheid was het gisteravond niet Buma, maar een andere oud-international die nadrukkelijk de aandacht op zich vestigde. Amsterdam-spits Marten Eikelboom, die samen met het Bloemendaal-duo Remco van Wijk en Diederik van Weel al in een eerder stadium van het seizoen bedankte voor Oranje waardoor bondscoach Joost Bellaart twee jaar voor de Olympische Spelen van Athene op zoek moet naar een compleet nieuwe voorhoede, velde in het eigen Wagenerstadion acht minuten voor tijd het vonnis over Klein Zwitserland. De formatie van coach Franklin Dikmoet zag weliswaar Taeke Taekema twee maal doel treffen vanaf de kop van de cirkel, maar Friso Jiskoot, Kristiaan Timman en Eikelboom neutraliseerden het gevaar van de Haagse strafcornerspecialist ruimschoots.

En dus sleurt Buma (29) ook komende week, al vloekend en tierend, nog driftig langs de zijlijn en lijken alle ergernissen van afgelopen weekeinde vergeven en vergeten. De aanvaller weet zijn balsturige gedrag van zaterdag, toen hij tijdens het eerste halve-finaleduel tegen Klein Zwitserland wegens aanmerkingen op de leiding zijn derde gele kaart van het seizoen kreeg en daardoor het tweede treffen moest missen, aan de tweeslachtige gevoelens waarmee hij sinds het wereldkampioenschap in Kuala Lumpur bij Amsterdam binnen de lijnen stond. De rechtsbuiten tekende daar in de troostfinale tegen Zuid-Korea weliswaar voor de 'golden goal' waardoor Nederland het zwaarbevochten brons in de wacht sleepte, echt prettige herinneringen hield hij niet over aan de trip naar Maleisië.

Het was het enige doelpunt dat de aanvaller in twee weken tijd produceerde en dat kwam de flamboyante speler op een golf aan kritiek te staan. Bondscoach Joost Bellaart nodigde hem daarop - in het kader van de verjonging, zoals de officiële lezing luidde - niet uit voor een interland tegen Duitsland, een besluit dat na de ernstige hoofdblessure van Karel Klaver overigens werd terug gedraaid. "Eerlijk gezegd had ik geen idee welke kant Bellaart nou met me op wilde. Maar uit een hoop zaken werd me wel duidelijk dat hij me er niet verschrikkelijk graag bij wilde hebben. Het was echt een aflopende zaak. Door dat alles begon ik steeds vaker de betrekkelijkheid van het hockey in te zien en dat is fnuikend voor een topsporter", herinnert Buma zich.

De strubbelingen rond Oranje lieten hem tijdens de tweede helft van het seizoen nauwelijks los. Het kostte hem ook bij Amsterdam steeds meer moeite de motivatie te vinden, ondanks de twee fijne jaren die hij daar kende, zo bekende hij gisteren. "Ik heb mijn hele leven voor mijn plezier gehockeyd, maar de laatste maanden voelde ik me echt een broodspeler. Wanneer ik zou stoppen zou ik mijn inkomsten bij Amsterdam en mijn status van A-sporter bij NOC*NSF kwijt raken en dat kon ik me niet veroorloven."

"Ach", verzuchtte de 130-voudig international, die volgend seizoen voor overgangsklasser Breda speelt, misschien is het allemaal wel beter zo. "Ik had alle grote toernooien al meegemaakt en rond om me heen hielden steeds meer spelers van mijn generatie het voor gezien. Toen ik van Aad Ouborg (voormalig manager van het Nederlands team, red.) vorige week een aanbieding kreeg bij zijn bedrijf in dienst te treden, had ik feitelijk geen keuze dan te kiezen voor een maatschappelijke carrière. In 1999 heb ik al eens voor eenzelfde dilemma gestaan, toen heb ik heel bewust een baan laten schieten om me op de Olympische Spelen van Sydney te richten. Ik zou wel gek zijn als ik dit aanbod zou afslaan." Om daar met een cynisch lachje aan toe te voegen: "Het inpassen van nieuwe spelers in het Nederlands elftal verloopt op deze manier in ieder geval ook meteen een stuk sneller."

Amsterdam - Klein Zwitserland 3-2 (1-1). 15. Taekema 0-1, 25. Jiskoot 1-1, 39. Timman 2-1, 46. Taekema 2-2, 62. Eikelboom 3-2.

zoek naar gerelateerde artikelen

do 13 juni 2002