AMSTERDAM - Wie zullen er nooit een Hoffelijkheidsprijs krijgen? De trambestuurder, die terwijl je hard komt aanlopen, op het laatste moment de deur voor je neus sluit. De busbestuurder, die er lol in heeft snel op te trekken, terwijl je net op het middenpad je portemonnee opbergt en een plaatsje zoekt.

Maar ook de ober, die al weglopend zegt: ik kom zo bij u en die je vervolgens nooit terug ziet. En dan heb je nog de ambtenaar, die grijnzend het loket sluit met de woorden: morgen ben je de eerste.

Wij gaan in ons lieve land niet leuk met elkaar om. Iedereen probeert voor te dringen. Desnoods over je hoofd en door je lijf. Er is gebrek aan respect.

Maar er zijn uitzonderingen. Zo nu en dan glinstert er een pareltje tussen het slijk. Lezers en lezeressen sturen de namen om ze kandidaat te stellen voor de Landelijke Princess Hoffelijkheidsprijs.

Namens de gehele Molukse gemeenschap in Zevenaar, stelde Peter Logman schoolmeester en later -directeur Bert van den Bosch kandidaat. 'Meester Bosch' is thans met de VUT. De verhalen over hem zijn onuitputtelijk. Vanaf de start van zijn carrière binnen het onderwijs (september 1965) heeft hij zich met hart en ziel ingezet voor Nederlandse leerlingen, maar minstens zo hard ook voor de Molukse. Hij was zijn tijd ver vooruit, want op een zeker moment werd zijn school door leerlingen met wel 14 verschillende geloven bezocht. In Zevenaar vond destijds een grote groep Molukkers onderdak en deze eerste generatie was de Nederlandse taal toen niet machtig.

Meester Bosch hielp ze, liefdevol en voortvarend. Hij kwam bij de mensen thuis en stond hen in alles bij: huisvesting, financiën, carrièreplanning en noem maar op. De omstandigheden waren soms beroerd.

En als een Moluks kind door geldgebrek niet mee kon op schoolreisje, zorgde hij voor dat geld. Desnoods betaalde hij uit eigen zak.

Normen en waarden stonden altijd hoog in het vaandel. Een leerling moest het niet in zijn hoofd halen, een vraag met 'ja' of 'nee' te beantwoorden. "Ja hond, nee hond", zei de meester dan. Men leerde met twee woorden te antwoorden.

Gistermiddag kreeg 'meester Bosch' in het clubgebouw van de stichting Dewan Maluku in Zevenaar tot zijn grote verrassing de zevende hoffelijkheidsprijs uitgereikt. "Pas toen ik binnen kwam, begon ik wat te bevroeden. Ik zag Cas Spijkers staan koken, ik herkende u en toen viel als trouw Telegraaflezer het kwartje", aldus meester Bosch. Zijn oud-leerlinge, musicalster Linda Wagenmakers (miss Saigon in de musical) overhandigde hem de prijs. Linda, die Indische ouders heeft, onderbrak hiervoor haar repetities. Zij repeteert voor 'Rocky over the Rainbow' en vier musicalavonden in de Rotterdamse Ahoyhal. Linda is een schat.

De Molukse gemeenschap zorgde zelf spontaan en ongerepeteerd voor muziek. Lex Diego zong en daarna gewoon een vrouw uit het publiek. Tenslotte gingen oudere en jongedames het podium op en zongen de meest melancholieke liederen over de terugkeer en de heimwee naar het eiland. Ze zongen zo zuiver en mooi, dat je er kippenvel van kreeg en de tranen je in de ogen sprongen.

Aad Ouborg van Princess had nog wat voetballen meegenomen voor de schoolmeester met de handtekening van Van Hooydonk erop. Meester Bosch is een voetballiefhebber en hij kreeg een cheque van 500 Euro voor de aankoop van Princess-apparatuur.

Er waren nog meer verrassingen. Er verscheen een treintje voor de deur met politie-escorte. Men reed naar de P.C.Hooftstraat, waar veel Molukkers wonen. De straat en alle tuintjes waren versierd. De bewoners stroomden naar buiten. De Molukkers dragen 'meester Bosch' in hun hart.

Mocht u nog goede kandidaten kennen stuur dan een brief naar Princess Hoffelijkheidsprijs, Postbus 4722, 4803 E.S.Breda.

zoek naar gerelateerde artikelen

do 30 mei 2002