Shinji Ono. (Foto: AP)

TOKIO - Hij zal nog vaak verlangen naar de rust in Rotterdam. Daar was nog het best vermakelijk om te zien, de naar waanzin neigende gekte die een jonge Japanse voetballer blijkbaar kan ontketenen in zijn vaderland. Shinji Ono lachte verlegen en Nederland lachte meewarig mee. Maar al in het voorprogramma van 'The greatest show on earth' wordt de middenvelder van Feyenoord bijna verblind door het neonlicht. Terug in Tokio, met vijftien miljoen mensen op dat hele kleine stukje aarde, krijgt zijn impact pas echt zijn ware vorm. En het is de vraag of Ono met die immense druk kan leven. Buigen of barsten?

Het kale hoofd met de beminnelijke Boeddhablik siert deze week nota bene de cover van Time, het toonaangevende Amerikaanse magazine. Die verschijning is dagelijkse kost in Japan, dat de jongste WK-selectie (gemiddelde leeftijd 23 jaar) presenteerde. Een groep die voor een groot deel bestaat uit spelers die in 1999 tweede werden op het WK voor junioren.

Jonge voetballers zijn sindsdien een rage geworden, vrijgevochten vertegenwoordigers van een new age-cultuur. Nog steeds echter steken twee spelers in het bijzonder de keizer naar de kroon: Hidetoshi Nakata (25) en Ono (22), ofwel 'Mister Hide' en 'The Natural'. De vijftien voetbalbladen wisselen elkaar momenteel af. Wie gisteren opende met Ono, opent vandaag met Nakata en andersom. Ze hangen levensgroot aan wolkenkrabbers. Waar je loopt, schuifelt of struikelt in deze menselijke mierenhoop, komt de adoratie nog eens zwaar versterkt op je af. 'Big in Japan'. Daarbij vergeleken zijn de gebeurtenissen in Rotterdam toch echt kruimelwerk.

Zaterdagavond speelde Japan nog een serieuze oefenwedstrijd tegen Zweden in Yokohama, een uit de hand gelopen vissersdorp (3,4 miljoen inwoners) dat inmiddels aan de hoofdstad is geklit. Het is komisch om te zien hoe zelfs de Japanse regie alle objectiviteit verliest zodra de marketingmusketiers in het geding zijn. Zelfs na doelpogingen waar Ono en Nakata niet bij betrokken zijn, is de close-up snel gemaakt. Iedereen wil zien hoe de sterren kijken, treuren of stralen. In de tweede helft werkte het gastland een achterstand (Marcus Allbäck) weg door een eigen doelpunt van Johan Mjällby. De Zweed had mazzel; hij bleef aan het zicht van camera's onttrokken. Nakata, die ergens in de buurt liep, werd luid bejubeld als ware hij de doelpuntenmaker.

De coach van Japan, Philippe Troussier, kon tevreden zijn. "We hebben de hele wedstrijd het initiatief gehad en durfden aan te vallen. Ik beschouw dit resultaat dan ook als een overwinning."

Een overwinning is wat het gastland nodig heeft in de groepswedstrijden tegen België, Rusland en Tunesië. In 1998 verwerd het hoogste podium tot schavot voor de WK-debutant: drie nederlagen. Kleurrijk waren slechts de dertigduizend supporters die voor een fraai vleugje folklore zorgden. Overigens maakte ook Ono toen al deel uit van de selectie, als achttienjarige anonymus; het symbolische getal dat hij nu op zijn rug draagt.

Ono werd als een held onthaald nadat hij als eerste Japanner een Europese hoofdprijs won. Die UEFA Cup maakte nog meer indruk dan de titel die Nakata AS Roma in 2001 met een winnend doelpunt bezorgde, of zijn verkiezing tot Aziatisch Voetballer van het Jaar. "Shinji heeft alle Japanners gelukkig gemaakt", sprak Troussier vaderlijk. "Zijn ervaringen in Europa kunnen essentieel zijn voor de ontwikkeling van het nationale elftal."

De Fransman moet achter de twee spitsen ruimte maken voor drie spelbepalende middenvelders: Nakata, Ono en de bij Arsenal (zelden) spelende Junichi Inamoto. Tegen Zweden stond Ono op de voor hem ongebruikelijke positie, rechts op het middenveld. Daar liep hij vooral achter Fredrik Ljungberg aan. "Hij gaf me amper een kans om aan te vallen", aldus Ono. Over het experiment van zijn coach was hij dan ook niet te spreken. "Ik voel me niet thuis aan de rechterkant."

Nog zwaarder woog de vermoeidheid. Ono haalde zaterdag het einde niet. Hij werd al na 55 minuten vervangen door Alessandro 'Alex' Santos, de tot Japanner genaturaliseerde Braziliaan die in populariteit op de derde plaats komt. Nakata volgde zes minuten later, maar hij heeft minder lichamelijke klachten. Hoewel Parma hem voor dertig miljoen euro overnam van de Romeinen, kon de roodharige cultkoning in het voorbije seizoen wederom geen basisplaats veroveren. Ono vervulde daarentegen een energieslopende sleutelrol in Rotterdam.

Tegen Dortmund was de Japanse Maradona, zoals een tweede bijnaam luidt, al minder nadrukkelijk in beeld. Hij had, na een zeer korte vakantie, fris in het trainingskamp willen verschijnen. "Maar ik ben doodmoe", gaf hij gisteren toe. "Aan alles merk ik dat het een zwaar seizoen is geweest. Er zal nog veel moeten gebeuren om de juiste vorm te vinden voor dit toernooi. Ik weet niets eens of ik de eerste wedstrijd wel haal."

Japan - Zweden 1-1 (0-1). 20. Allback 0-1, 63. Mjallby 1-1 (eigen doel). Scheidsrechter: Weixin (Chn). Toeschouwers: 55.418.Bijzonderheden: Ono (Feyenoord) bij Japan in 56e minuut vervangen. Allback (ex-Heerenveen) bij Zweden in 67e minuut vervangen door Ibrahimovic (Ajax).

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 27 mei 2002