DEN HAAG - Wie in Nederland aangifte doet van een misdrijf als inbraak of bedreiging hoeft er nog steeds niet op te rekenen dat politie en justitie achter de dader aangaan. Door een nijpend personeelstekort komt de politie simpelweg niet toe aan het verwerken van de stroom aangiften.

Driekwart jaar nadat bekend werd dat van de 1,3 miljoen aangiften er een miljoen op de plank blijven liggen, is er nog weinig verbeterd. Jaarlijks blijven 80.000 zaken met zogenoemde opsporingsindicatie, waaronder geweldsmisdrijven, onaangeroerd.

De Rotterdamse politie stuurt slachtoffers zelfs een brief waarin staat dat hun aangifte niet behandeld zal worden wegens personeelsgebrek. Negen op de tien beschikbare politiemensen hebben volgens de districtschef namelijk de handen vol aan onderzoeken naar levensdelicten en 'heterdaadjes'. Doordat de overige capaciteit zich richt op geweldsmisdrijven en jeugdcriminaliteit, blijft er geen tijd over voor andere zaken.

Een zwaar mishandelde man uit Rotterdam diende onlangs een klacht in tegen de politie na het ontvangen van een dergelijke brief. De 45-jarige man zou de rechercheurs zelfs hebben getipt waar de criminelen te vinden waren. Omdat de politie niet in actie komt, probeert hij de daders zelf te vervolgen.

De Raad van Hoofdcommissarissen zegt met deze landelijke problematiek in zijn maag te zitten. "Wel de dader kennen, maar hem niet kunnen oppakken; als er één iemand is die dat vervelend vindt, is het wel de politieman", zegt woordvoerder C. den Bakker. "Het is een schande, dat begrijp ik. Ik zou zo'n meneer liever niet uitleggen waarom er niets met zijn aangifte gebeurt. Gewoon omdat het niet uit te leggen is. Zo'n brief is niet bedoeld om iemand met een kluitje in het riet te sturen, het is een poging om uit te leggen waarom er helaas niets met zijn aangifte gebeurt. Er is iets mis met het systeem in Nederland. We hebben meer mensen nodig. Onze schreeuw om achtduizend extra agenten is alom bekend."

'Niet zonder emotie' bestrijdt Den Bakker te vuur en te zwaar dat de politie onvoldoende interesse heeft in het bestrijden van criminaliteit. "Er begint een fout beeld te ontstaan van 45.000 luie agenten, die de krant zitten te lezen en koffie zitten te drinken en iedereen wegsturen die aangifte komt doen. In werkelijkheid zijn het mensen die in de frontlinie van de maatschappij de strijd aangaan met de criminaliteit."

Maar daarbij worden ze volgens de politietop vooral in de wielen gereden door andere tijdrovende elementen, zoals veelplegers. "Dat zit de raad erg dwars", aldus Den Bakker. "Tien procent van de daders zorgt voor zeventig procent van de criminaliteit.

Een rechercheur is drie maanden bezig geweest met een man die 230 keer werd opgepakt. We zijn een soort taxibedrijf tussen V&D en het bureau. Sommige draaideurcriminelen zetten we na een aanhouding op straat met de groet 'tot straks'.

Natuurlijk krijgen we de kritiek dat we in plaats van boeven te vangen snelheidscontroles houden, maar dat is nu eenmaal een van de hoofdtaken die de regering ons heeft opgelegd. Mensen die iemand zijn verloren door een verkeersongeval weten wat het belang ervan is. Wat bijna niemand ziet, is dat de politie vaak de handen vol heeft aan zaken die niets met opsporing te maken hebben. Het EK-voetbal, 11 september, de mkz-crisis, de omwisseling naar de euro, enzovoorts. Een week na de dood van Pim Fortuyn moest de politie 4500 man inzetten. Dat is heel erg terecht, maar daardoor kun je niet bezig zijn met het afhandelen van aangiften."

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 27 mei 2002