BOSTON - Met het resultaat was niks mis. Trouwens ook niet met het geboden spel. Maar terwijl de voetballers van de Verenigde Staten donderdag afreizen naar Zuid-Korea, kunnen de Nederlandse internationals op vakantie. Een gegeven dat na de 2-0 overwinning op de WK-deelnemer pijn deed. Daarom was het in het prachtige CMGi Field Stadium vooral een kwestie van de positieve zaken onder ogen te zien. De winst op zich, het zeer tot de verbeelding sprekende debuut van Andy van der Meyde en het bij vlagen fantastische keeperswerk van Ronald Waterreus, die in het land van zijn dromen een imponerend visitekaartje afgaf.

Ronald Waterreus (Foto: EPA)

Dat is in zoverre relevant, omdat de PSV-goalie al enkele malen heeft aangegeven, dat hij ooit één à twee jaar in de Amerikaanse profleague (MLS) zou willen spelen. Omdat Waterreus nu eenmaal iets heeft met het land van de onbegrensde mogelijkheden. "Ik heb ook een fijne middag gehad", blikte de 31-jarige doelman tevreden terug. "Meteen toen we hier het terrein op kwamen rijden, zagen we al die families gezellig met elkaar barbecuen. Zoiets heeft gewoon wat."

Volgende week keert hij alweer terug naar de plaats, waar hij voor 38.000 toeschouwers excelleerde. "Ieder jaar ga ik op vakantie naar Amerika, dus nu ook weer. Ik begin dan hier in Boston en zak dan af naar het Zuiden. De bedoeling is, dat ik dit keer een wedstrijd van de Philadelphia Phillies (profhonkbal, red.) ga bezoeken, zoals ik in Amerika altijd op zoek ben naar leuke sport. Inderdaad, ik hoop hier ooit nog een paar seizoenen te kunnen voetballen."

In dat opzicht deed Waterreus goede zaken in het pas gebouwde stadion van de winnaars van de Super Bowl, New England Patriots. In het CMGi Field stopte de Limburger werkelijk alles wat op hem afkwam. In totaal verrichtte hij maar liefst tien relevante reddingen, waardoor de overwinning van Oranje solide werd afgeschermd. Na afloop kreeg de uitblinker vervolgens ook van de Amerikaanse media alle ruimte om aan te geven, dat hij ooit in de MLS zou willen spelen.

Net als Waterreus zouden ook Roy Makaay en Van der Meyde er een leuke middag van maken. Beiden scoorden hun eerste doelpunt in het Nederlands elftal, terwijl het aanvalsduo vooral in de eerste helft een plaag voor de Amerikaanse defensie was. Zij hadden daarmee een groot aandeel in de hoge amusementswaarde die de oefeninterland had. In totaal waren er 19 doelpogingen te noteren, die er toe deden. Met negen kansen voor Nederland en tien voor de Verenigde Staten, werd tevens duidelijk, dat beide teams elkaar nauwelijks ontliepen. Dat de balans uiteindelijk in het voordeel van Oranje doorsloeg, had dus vooral met het keeperswerk van Waterreus te maken.

De Amerikaanse bondscoach Bruce Arena had tien van de elf spelers het veld in gestuurd, die tijdens het WK 2002 ook het basisteam gaan vormen. Dus met John O'Brien (Ajax) en Earnest Stewart (NAC). Tegen Nederland werd in ieder geval duidelijk, dat de Verenigde Staten een heel stug team hebben, dat tegen iedere opponent tot een stunt in staat is.

Na de sterke opening van Oranje, met drie prima scoringskansen binnen vijf minuten, nam Amerika het heft in handen. Dit kwam vooral, omdat het Nederlandse middenveld niet goed in balans was en de Amerikanen vanuit die linie de wedstrijd meer en meer naar hun hand konden zetten. Met name de uitblinkende O'Brien stuwde zijn medespelers richting het doel van Waterreus, die werkelijk de ene na de andere redding moest verrichten. Toch was het Oranje, dat vlak voor rust via Makaay de score opende. De pass kwam van spelmaker Phillip Cocu, vervolgens ging de Amerikaanse verdediger Eddie Pope in de fout, waarna Makaay sluw de 0-1 achter Brad Friedel kon schuiven.

Na de pauze opnieuw het beeld van twee aanvallend ingestelde ploegen, die op ieder willekeurig moment van de wedstrijd konden scoren. Ondanks een regen aan kansen aan beide kanten, was het uiteindelijk Van der Meyde, die een kwartier voor tijd een fout van David Regis af zou straffen: 0-2.

Een overwinning waar je internationaal mee voor de dag kunt komen. Maar ook voor bondscoach Dick Advocaat was het later moeilijk om diep op de wedstrijd in te gaan. Omdat de allesoverheersende grauwsluier, vanwege het ontbreken van Oranje op het WK 2002, ook in de catacomben van CMGi Field de stemming bepaalde. Dick Advocaat: "Helaas kan de klok niet meer worden teruggedraaid. We moeten nu verder en dat was ook het uitgangspunt van deze trip. Een begin maken aan een goede sportieve revanche. Daarom moet ik alle spelers ook een compliment geven, voor de wijze waarop ze zich op deze wedstrijd hebben voorbereid en hoe ze zich tegen Amerika hebben gemanifesteerd."

Maar nogmaals, diep op de zaken ingaan had in Boston weinig zin. Daarvoor was de overwinning op de Verenigde Staten toch te veel een doekje voor het bloeden.

Verenigde Staten - Nederland 0-2 (0-1). 45. Makaay 0-1, 77. Van der Meyde 0-2. Scheidsrechter: Archundia (Mex). Toeschouwers: 35.000. Gele kaart: Berhalter, Lewis (VSt), Stam (Ned).

Verenigde Staten: Friedel (46. Keller); Sanneh, Agoos (43. Berhalter), Pope en Regis (78. Moore); Stewart (73. Jones), Beasly (87. Lewis), Reyna en O'Brien; Mathis (56. Donovan) en McBride (65. Wolff).

Nederland: Waterreus; Reiziger (35. Ricksen), De Boer, Stam (81. Ooijer) en Numan; Landzaat, Cocu (76. Bosvelt) en Davids; Van der Meyde, Makaay (76. Van Hooijdonk) en Zenden (76. Sikora).

zoek naar gerelateerde artikelen

di 21 mei 2002