|
De laatste training van Frans Adelaar bij FC Utrecht. De coach is het geharrewar beu en diende zijn ontslag in.
|
UTRECHT - Aan het succesvolle huwelijk tussen trainer Frans Adelaar en FC Utrecht, dat begin dit jaar al stuk leek te lopen, is nu alsnog een einde gekomen. De oud-speler liet FC Utrecht donderdagmiddag weten zijn nog tot medio 2003 doorlopende contract per onmiddellijk te willen beëindigen. Directe aanleiding voor deze beslissing vormde een onderhoud van Adelaar met voorzitter Gerrit Bloemink en technisch-directeur Han Berger, waarin naar voren kwam dat FC Utrecht voor komend seizoen niet de middelen heeft om de selectie te versterken en wellicht spelers zal gaan verkopen.
Door enkele financiële tegenvallers heeft FC Utrecht deze zomer niets meer te besteden, zodat Adelaar zijn hoop om vers bloed toe te voegen aan de selectie in de grond zag geboord. Bovendien is het waarschijnlijk dat FC Utrecht de komende maanden spelers gaat verkopen. Doelman Harald Wapenaar en verdediger Patrick Zwaanswijk speculeerden met het naar buiten brengen van hun transfersommen (respectievelijk 1 en 4,5 miljoen euro) al op een vertrek.
Beide te verwachten ontwikkelingen zijn Adelaar - wiens taken worden waargenomen door Foeke Booy - ongetwijfeld rauw op het dak gevallen, maar toch snapte Berger gisteren niets van Adelaars keuze. "Er staat een goede groep. Een paar maanden geleden bij de contractonderhandelingen heeft Adelaar ook aangegeven dat er in deze groep nog genoeg rek zat. Hij zei zelfs dat hij nog zeker twee seizoenen nodig had om die er helemaal uit te halen", aldus de technisch-directeur, die geen goede verstandhouding onderhield met Adelaar.
In de winterstop botste het tweetal bij de onderhandelingen over contractverlenging. Berger wilde met het technisch beleidsplan in de hand niet meer dan een eenjarig contract voor Adelaar, die vond dat hij met zijn prestatie om FC Utrecht voor het eerst sinds tien jaar weer Europees voetbal te bezorgen wel wat meer had verdiend. Uiteindelijk kwam er met de grootst mogelijke moeite een opgewaardeerd contract van anderhalf jaar uit.
De directe aanleiding voor de fricties tussen Adelaar en Berger vormde het eerdergenoemde beleidsplan, waarin was bepaald dat de stem van de technisch directeur als verantwoordelijke voor het langetermijnbeleid zwaarder woog dan gebruikelijk is in het Nederlandse voetbal. De zeggenschap van Adelaar werd strak afgebakend, terwijl Berger zich bij de keuzes die hij maakte niet altijd evenveel aantrok van de mening van zijn trainer.
Dondermiddag was Adelaar de voortdurende machtsstrijd met de technisch-directeur echt beu en trok zijn conclusies uit het verslechterde perspectief.