BERGHEM - Zij kwam, zij zag en zij overwon. De spreuk is geheel van toepassing op de prestatie die Ylona van Deutekom op het Europees kampioenschap taek- wondo in Turkije leverde. De 19-jarige werden van tevoren geen medaillekansen toegedicht. Ze verraste daarom al met haar finaleplaats, die ze en passant ook nog eens won en daarmee goud pakte in haar gewichtsklasse (-67).

Ylona van Deutekom

Zo groen als het gras in de riante tuin was Ylona van Deutekom toen zij mocht opdraven tijdens het Europees kampioenschap in Samsun (Turkije). Zoals de zon de blauwe hemel opfleurt, straalt ze vier dagen later als zij weer terug is in haar woonplaats Berghem. ,,Het dringt allemaal nog steeds niet echt tot me door. Ik voel me ook niet de beste van Europa."

Het Nederlands taekwondoteam leverde tijdens de Europese kampioenschappen een puike prestatie met twee gouden, één zilveren en drie bronzen medailles. De gouden plak van Van Deutekom kwam als een complete verrassing, zeker nadat zij in de finale tegen een 8-3 achterstand aan keek tegen de Griekse Miastakidou Elisavet. ,,Het gebeurt normaal ook niet dat iemand van zo'n achterstand terugkomt en ook nog eens wint. Ik zelf zou zoiets nooit laten gebeuren. Maar goed, het was ook een heel vreemde finale. Ik heb daarin met 4-0 en 6-1 achtergestaan en dacht: 'Wat gebeurt hier'. Bij 4-0 had ik nog het gevoel dat ik mezelf moest terugvechten, maar bij de 6-1 zag ik het niet meer zitten. Gelukkig heeft de bondscoach, Henk Meijer, op mij ingepraat dat ik moest doorvechten. Ik probeerde alles, maar dichterbij kwam ik in eerste instantie niet", memoreert ze, terwijl haar boterzachte G door de zinnen heen smelt.

Ylona van Deutekom met haar gouden plak.

,,Tot de 8-3, want vanaf dat moment heb ik niet meer op het scorebord gekeken. Ik deed gewoon mijn kunstje. Nee, ik had er echt geen idee van dat ik aan het inlopen was. Zag ik opeens 10-9 op het scorebord staan, maar nog kwam het niet in me op dat ik op winst stond. Tot Henk Meijer opeens riep: 'rennen', daarna was de tijd om en had ik dus gewonnen. Mijn vader stond te springen op de tribune, hij huilde van blijdschap. Echt geweldig", vertelt de 19-jarige, terwijl de emotietrekken op haar gezicht doen lijken alsof ze het opnieuw beleeft.

,,Mijn ouders doen alles voor me. Om mijn vader dan zo blij te zien, doet me goed." De straat waarin zij woont is al van meters afstand te herkennen aan de vele vlaggen en slingers die de buurtbewoners hebben opgehangen. Een aanplakbiljet met de tekst 'gefeliciteerd Ylona' en de feesttaart maken het beeld compleet. Door de prestatie mag Ylona zich in één klap A-sporter noemen, wat inhoudt dat ze een vergoeding krijgt en de beschikking heeft over andere faciliteiten. Ze behoort overigens nog niet tot de olympische ploeg, die zich voorbereidt op Athene 2004, maar dat lijkt slechts een kwestie van tijd. ,,Als ik zo blijf presteren, kunnen ze niet om me heen. Ik wil er graag bij zijn tijdens de Olympische Spelen in Athene, maar als dat niet lukt dan wel in 2008.''

Als van Deutekom er in 2004 bij is, zal zij waarschijnlijk vergezeld worden door Virginia Laurens, die in Sydney 2000 vierde werd. Mirjam Müskens eindigde destijds op een vijfde plek bij de sport die toen voor het eerst olympisch was. Voor de Olympische Spelen zijn er twee verschillende kwalificatietoernooien georganiseerd, omdat er tijdens die Spelen maar vier gewichtsklassen zijn in plaats van acht, zoals op de WK's en EK's. Voor Nederland mogen er in totaal twee dames en twee heren worden afgevaardigd.

,,Laten we het hopen dat ik één van die twee dames ben. "De schattige sproeten op haar gezicht vormen een contrast met haar stoere en zelfverzekerde blik. ,,Door het taekwondo heb ik meer zelfvertrouwen gekregen. Zoiets van: kijk, hier ben ik! Een vriendin van me heeft me op mijn tiende doen besluiten op taekwondo te gaan. Vond mijn vader wel een goed idee. Je hoort natuurlijk die verhalen van meisjes die worden aangerand of opeens verdwijnen. Het heeft tot mijn vijftiende geduurd voordat ik fanatiek met taekwondo ben omgegaan. Dat merkte ik voornamelijk als ik een dag thuiszat en ik graag wilde trainen. Nu ook. Heb ik een paar dagen niets gedaan, wil ik trainen", aldus de tiener, die dit jaar hoopt haar vwo-diploma te halen en tevens haar propedeuse op de ALO (Algemeen Lichamelijk Onderwijs). ,,Ik moet voor het vwo nog drie certificaten halen, wil ik doorstromen naar het tweede jaar op de ALO, anders moet ik stoppen met die studie. Maar dat gaat wel lukken", zegt ze zelfverzekerd.

zoek naar gerelateerde artikelen

do 16 mei 2002