DORDRECHT - Het stoffenbeleid van de overheid brengt de concurrentiepositie van de Nederlandse chemische industrie in gevaar. De Europese Unie wil de Europese chemische industrie verplichten de komende jaren de risico's van een groot aantal stoffen in kaart te brengen. Nederland, onder aanvoering van demissionair minister Pronk (Milieu), wil weer eens het beste jongetje van de klas zijn en voert een eigen beleid. Met alle gevolgen van dien voor de industrie.

Daarvoor waarschuwde Kees Linse, voorzitter van de Vereniging van de Nederlandse Chemische Industrie (VNCI), gisteren tijdens de jaarvergadering nog maar eens. De Europese Commissie heeft in een vorig jaar gepresenteerd witboek de contouren geschetst van het Europese stoffenbeleid. Van alle chemische stoffen waarvan het gebruik één ton of meer is, moet de industrie een risicoprofiel maken. Dat kost niet alleen veel tijd, maar ook veel geld.

"Het Europese beleid gaat de industrie miljarden euro's kosten, want het gaat om zo'n 80.000 verschillende stoffen", zo voorspelt Linse. Zo heeft de VNCI door accountant- en adviesbureau KPMG laten berekenen dat het testen van een stof met een productievolume van een ton ongeveer €85.000 gaat kosten. En er zijn 25.000 tot 50.000 stoffen die qua volume in die categorie vallen. Voor stoffen met bijvoorbeeld een productievolume van 10.000 ton (ongeveer 620) komen de testkosten neer op €325.000 per dossier.

De chemische industrie investeerde afgelopen jaar €1,9 miljard. (Foto: ANP)

Het zal nog wel een jaar of twee duren voordat de Europese regelgeving rond is. Maar Nederland vaart een eigen koers. Zo heeft de overheid eind vorig jaar een Strategie Omgaan met Stoffen (SOMS)-programma ontwikkeld. Voor het eind van dit jaar moet de chemiesector al een snelle analyse gemaakt hebben van het gros van de stoffen. "Omdat het Nederlandse beleid twee jaar voor loopt op de rest van Europa komt een hele grote portie van de testkosten op ons bordje terecht. De chemiesector in ons land dreigt daar honderden miljoenen euro's aan kwijt te raken. Dat schaadt onze concurrentiepositie en winstgevendheid."

Linse stak niet onder stoelen of banken dat hij hoopt minister Pronk in een nieuw kabinet niet langer op de milieuportefeuille aan te treffen. Het beleid van Pronk is volgens hem onverantwoordelijk en in een enkel geval zelfs desastreus. Zo verbood het Pronk onlangs het chemiebedrijf Broomchemie de productie van broomhoudende vlamvertragers, ondanks het feit dat uit de snelle stofanalyse naar voren kwam dat er geen direct risico was en dus geen bezwaar tegen productie op beperkte schaal. "Die beslissing was puur voor de bühne. Zelfs de Europese Commissie had er commentaar op."

Het liefst zou de chemische industrie, die volgens Linse wel degelijk het belang van de risicoprofielen inziet, een convenant sluiten met de overheid. Maar daar lijkt in elk geval Pronk niet aan te willen.

Linse benadrukte gisteren het belang van de chemische industrie voor Nederland. "Van de totale industriële investeringen komt 25% van de chemiesector. De investeringen van de chemische industrie stegen vorig jaar met 5% tot €1,9 miljard. Daarmee is deze sector een belangrijke radar in de economische motor."

Sinds 1998 liggen de investeringen in de chemische industrie in Nederland boven de €1,8 miljard. De VNCI gaat ervan uit dat dit investeringsniveau ook dit jaar blijft gehandhaafd. Na de aanslagen op 11 september zijn er volgens Linse geen investeringsprojecten gestopt.

De totale omzet is vorig jaar met €32,9 miljard vrijwel gelijk gebleven aan de omzet in het topjaar 2000. De winst daalde echter met een kwart tot €1,6 miljard.

De VNCI verwacht dat de economische omstandigheden in de Nederlandse chemische industrie in de loop van dit jaar verbeteren. Afgaande op de resultaten in het eerste kwartaal, gaat de vereniging voor 2002 uit van een omzetgroei van 2%. Dit percentage komt tot stand door een productietoename van 3% en daling van de afzetprijzen met 1%.

Het jaar 2001 was volgens Linse een "buitengewoon ingewikkeld jaar". In de eerste zes maanden groeide de omzet nog met 7,5% ten opzichte van dezelfde periode in het voorgaande jaar. In het tweede halfjaar werd deze groei geheel teniet gedaan door de economische verslechtering en de aanslagen op 11 september in de Verenigde Staten.

De stabiliserende omzet was het resultaat van een productietoename van 1% en een daling van de afzetprijzen met eveneens 1%. Doordat de marges in de petrochemische sector onder druk stonden, daalde de winst met 25%.

zoek naar gerelateerde artikelen

wo 15 mei 2002