Chileense ondernemer en consument geloven in economie.

SANTIAGO - Niet alles is economische kommer en kwel in Latijns-Amerika. Hoewel de perikelen van Argentinië sinds eind vorig jaar de berichtgeving over het continent domineren, is de ongekend diepe recessie die het pampaland beleeft niet overgeslagen naar de buurlanden.

Zelfs het kleine Uruguay, dat van oudsher voor zijn eigen welzijn in hoge mate afhankelijk is van de stemming in Argentinië, wist zich dapper staande te houden. Het land zag de soevereine risicopremie over zijn schuldpapieren weliswaar een graadje neerwaarts aangepast en moest ook de koers van zijn peso iets laten vieren, maar daarbij bleef het.

In Chili is er nagenoeg helemaal niets te merken van de heftige crisis aan de andere kant van de Andes. In zijn prognose voor het volgende jaar voorspelde het Internationale Monetaire Fonds (IMF) zelfs een BNP-groei voor Chili van ruimschoots 6%, een cijfer dat de regering in Santiago blij verraste. Voor dit jaar luidt de verwachting een stevige 3% groei. Ondertussen slaagden de Chileense monetaire autoriteiten erin om de inflatie te beteugelen tot 2 à 3%.

Na enkele jaren van minder euforische economische groei, keert het vertrouwen in de toekomst weer terug onder de Chileense ondernemers. Dat mag onder meer blijken uit de groeiende invoer van kapitaalgoederen. De regering van de socialistische president Ricardo Lagos levert zijn eigen bijdrage door de overheidsfinanciën als vanouds netjes in evenwicht te houden waarbij het buitenlandse beleggers niet ontgaan is dat zelfs in de jaren van tegenvallende groei het inmiddels structurele begrotingsoverschot stand hield.

Wat de Chileense regering vooral een hart onder de riem stak was het vergelijk met de Europese Unie over een bilateraal vrijhandelsverdrag. President Lagos vertrekt binnenkort naar Brussel om het pact te ondertekenen. Chili is het eerste land in Zuid Amerika dat een vrijhandelsakkoord met de EU in de wacht wist te slepen. Het verdrag voorziet in de onmiddellijke eliminatie van veruit de meeste handelsrestricties en -beperkingen. Op enkele gevoelige terreinen als die van de landbouw, veeteelt en visserij gelden overgangsperioden van tot aan twaalf jaar.

Het belang van het verdrag schuilt voor Chili niet zozeer in een vereenvoudigde toegang tot de Europese markt voor de goederen en diensten van het land, als wel in de impliciete erkenning van het Andes-land als een betrouwbaar en gewaardeerd handelspartner. In tegenstelling tot de meeste andere landen in de regio, werkt Chili nu al zo'n twintig jaar lang aan de duurzame ontwikkeling van zijn economie en samenleving. Het groeiproces gaat niet langer met horten en stoten. Perioden van onstuimige economische groei afgewisseld door pijnlijke depressies zijn het land vreemd.

De Chileense minister van Buitenlandse Zaken Soledad Alvear zag met het EU-verdrag haar streven bekroond om het land iets te distantiëren van het Mercosur vrijhandelspact tussen Brazilië, Argentinië, Uruguay en Paraguay. Hoewel Chili een geassocieerd lidstaat van de Mercosur is, laat de regering in Santiago er geen twijfel over bestaan dat het een eigen, en vooral meer open, handelsbeleid wil voeren. Vandaar ook dat Chili zich krachtig verzette tegen het aanvankelijke streven van de Europese Unie om te komen tot een vrijhandelsovereenkomst met de Mercosur als landenblok waarbij Chili zich dan kon aansluiten.

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 13 mei 2002