BRUSSEL - Het nieuwe Sabena slaat langzaam maar zeker de vleugels weer uit. Eind april begon SN Brussels Airlines, zoals de opvolger van de failliete Belgische luchtvaartmaatschappij officieel heet, weer met vluchten op Afrika. Daarmee werd het leven, een half jaar na de ondergang van Sabena, eindelijk weer een beetje zoals het was.

Rob Kuijpers ... deze maand voor het eerst een plusje ... (Foto: REUTERS)

De aankomst van de eerst SN-vlucht in de Kongolese hoofdstad Kinshasa werd daar gevierd als de thuiskomst van een verloren familielid. Met tromgeroffel en traditionele dansen werden de Belgen onthaald en vierden de Kongolezen het herstel van hun luchtbrug met het oude koloniale moederland.

Aanvankelijk doet SN acht bestemmingen aan in Afrika, volgende maand komen er nog drie routes bij. Voor de jonge maatschappij is de hervatting van het Afrikaanse netwerk een welkome steunpilaar voor haar nu nog precaire positie in Europa. Een week voor de start waren er al 32.000 tickets verkocht, sommige vluchten stroomden tot de laatste stoel vol.

Opvallend is dat slechts 15% van de passagiers uit België komt. De lucratieve Afrika-vluchten zorgen dus weer voor transferpassagiers en maken het daarmee makkelijker voor SN om allianties aan te gaan met internationale luchtvaartmaatschappijen. Ook voor uitbater Biac van de Brusselse luchthaven Zaventem is dat een opluchting, want die is sinds de ondergang van Sabena alle transitactiviteiten verloren.

Met SN zelf gaat het ondertussen beter dan verwacht. De bezettingsgraad stijgt gestaag en nadert de doelstelling van 60%. Volgens de nieuwe president-commissaris, de Nederlander Rob Kuijpers, zal het bedrijf deze maand voor het eerst met een plusje afsluiten. Zijn streven om dit jaar een break-even resultaat te halen, lijkt te gaan lukken.

Maar er blijven problemen genoeg. De uitbouw van het Europese netwerk - dat nu 36 bestemmingen omvat - ligt moeilijk, gezien de nog wankele financiële basis en het samenwerkingsverband met de Britse maatschappij Virgin, waarmee eerder dit jaar een fusie afketste. Heel wat mensen bij SN zouden liever vandaag dan morgen van de code-sharingovereenkomst af zijn, maar de alliantie vervalt pas eind dit jaar.

De nieuwe SN-topman Peter Davies wil dat de luchtvaartmaatschappij zich gaat onderscheiden door service en punctualiteit, pluspunten die dik betalende zakenreizigers moeten lokken. Wie ooit met de benen in de nek en een oudbakken broodje op schoot een Virgin-vlucht heeft gemaakt, weet dat de alliantie met de Britten weinig verwende passagiers zal trekken.

Duidelijk is in elk geval dat de gloriedagen van Sabena nooit meer terugkeren. SN is een privé-bedrijf, waar iedere stuiver wordt omgekeerd, terwijl Sabena altijd rode cijfers noteerde in de comfortabele wetenschap dat de overheid wel weer bij zou storten.

Terwijl er bij Sabena 12.000 mensen werkten, doet SN het nu met een personeelsbestand van 1400 mensen. Inmiddels worden er weer mensen aangenomen, waarbij de ex-'Sabéniens' voorrang krijgen. Een flink deel van het niet-vliegend personeel is echter al elders weer aan de slag. Ook de stewards en stewardessen zijn in trek. Maar voor de voormalige piloten van Sabena is er weinig hoop. Naar schatting 700 van de 1200 zitten nog thuis en zien hun vlieglicenties verlopen. Piloten kunnen vaak maar één ding, namelijk vliegen, en dan alleen op het type vliegtuig waarvoor zij de papieren hebben. Vooral voor de piloten van de lange afstanden, die vlogen op de Airbus 330/340, is het moeilijk.

SN Brussels Airlines vliegt binnen Europa alleen met kleinere toestellen. Hetzelfde geldt voor Virgin, Easyjet, Go en andere prijsbrekers in de luchtvaart. Zij hebben wel ex-Sabéniens aangenomen, maar vooral piloten die een Boeing 737 of Airbus 320 vlogen.

De anderen, naar schatting zo'n 300 piloten, moeten uitkijken naar een baan in het buitenland als zij hun vlieglicenties niet willen verliezen. Sommigen zijn al zover uitgeweken als Tahiti, Mauritius, Hongkong en Singapore.

De jongensdroom van vliegenier inruilen voor een statusloze baan achter een bureau, valt de piloten zwaar. Ook financieel komt voor velen de bodem van de put in zicht. De werkloosheidsuitkering staat in schril contrast met hun riante salarissen (tot zo'n €6000 netto per maand) en de ontslagpremies worden afgebouwd. Ondertussen moeten de piloten vaak kosten maken voor vlieguren op de simulator. Voor wie nu, bij de start van het zomerseizoen, nog niet onder de pannen is, vervliegt langzaam de hoop op een leven achter de stuurknuppel.

zoek naar gerelateerde artikelen

za 11 mei 2002