AMSTERDAM - Guido van Rooijen had een voorspellende blik toen hij de Telegraaf vorige maand mailde dat ook hij op Pim Fortuyn zou stemmen. De politieman waarschuwde echter: "De terroristen zitten al ruimschoots tussen ons. Het feit dat Fortuyn continu bedreigd wordt en daadwerkelijk risico's loopt, geeft al aan dat het gevaar sluipend in onze samenleving is binnengekomen en straks met een explosie naar boven zal komen."

Van Rooijen was een van de meer dan 750 lezers die reageerden op onze oproep hun bezwaren tegen Paars onder woorden te brengen. Dat onderzoek werd een grote aanhankelijkheidsbetuiging aan het adres van Fortuyn. Liefst 62% dacht op hem te stemmen.

Een aantal van hen reageerde gisteren opnieuw. Uit woede, frustratie en boosheid omdat hun idool door schoten werd geveld. Sommigen gaan volgende week beslist op hem stemmen. "Uit postume eer", aldus mevr. Van Groeningen.

Anderen doen dat niet, maar hopen dat het signaal dat Fortuyn heeft afgegeven, door de gevestigde partijen wordt opgepikt. "Misschien worden ze nu in Den Haag wakker geschud", mailt Lia Bastiaanse.

De bloemenzeeën voor Pim Fortuyn in het Mediapark in Hilversum, voor zijn huis in Rotterdam en voor het stadhuis in de Maasstad zijn niet verwonderlijk. Binnen een mum van tijd wist hij het hart van menig Nederlander te winnen. Dankzij Pim Fortuyn toonden misschien wel honderdduizenden Nederlanders voor het eerst in hun leven belangstelling voor de politiek. Hij is onmiskenbaar de eerste politieke cultfiguur die ons land heeft voortgebracht.

Uit ons lezersonderzoek blijkt onmiskenbaar een grote genegenheid voor de vermoorde politicus. "Dankzij Pim Fortuyn durven we eindelijk onze gevoelens kenbaar te maken", schreef G.J. Driehuizen de Groot.

Veel Telegraaflezers stuurden ons vorige maand complete levensbeschrijvingen op. Mensen die tegenslag op tegenslag moesten verwerken. Die zich door de politiek en door de bureaucratie in de steek gelaten voelen en nu hun hoop op Pim Fortuyn vestigden. Met een knipoog naar de Franse wijsgeer Voltaire schreef R. van Raay: "Als Pim niet bestond, zou men hem moeten uitvinden."

Voor heel veel gewone Nederlanders was Pim Fortuyn hun hoop in bange dagen. Hij kon als geen ander de frustratie onder woorden brengen. Waarom overwogen ze op hem te stemmen? Omdat familieleden stierven omdat ze niet op tijd geopereerd konden worden. Vanwege de onveiligheid op straat. Omdat sommige mensen zich zelfs thuis niet meer veilig voelen. Vanwege de normvervaging en het onfatsoen en nog zo'n honderd andere beweegredenen.

Heel wat lezers hadden het gevoel dat Fortuyn voor een eerlijke politiek zou zorgen, wars van achterkamertjes. C. Hendriks: "Pim heeft mijn stem. Hij roept in heldere taal wat de gewone burger al jaren weet en roept."

Lang niet iedere lezer verwachtte wonderen van Fortuyn - Nederlanders blijven een nuchter volkje - maar men hoopte wel op nieuw elan, een krachtdadige aanpak van de problemen en een eerlijke politiek. Voor veel lezers was Pim Fortuyn een politicus die klip en klaar zei wat zwijgend Nederland dacht. "Als onze stem op hem niet helpt, dan straft het in ieder geval de paarse politici", aldus J. Witte.

Vooral het feit dat hij het vraagstuk van de vluchtelingen hoog op de politieke agenda durfde te zetten, oogstte bewondering. Daarom was de woede ook groot dat linkse elementen hem in de ultrarechtse hoek probeerden te duwen. "Ik heb nooit op mensen zoals Janmaat gestemd omdat dit een pure racist is", schreef mevrouw Wielmakers. "Bij Pim voel ik me wel veilig. Hij durft te zeggen dat Nederland vol zit, zonder dat daar racisme aan ten grondslag ligt."

zoek naar gerelateerde artikelen

wo 8 mei 2002