UTRECHT - De ruim 2000 werknemers van een groot aantal FNV-bonden zien af van hun jaarlijkse loonstijging. In een uiterste poging de eigen, riante FNV-pensioenregeling overeind te houden, wordt de loonstijging van 3% voor dit jaar meteen weer ingeleverd. Dat bevestigt werknemersonderhandelaar Henk van der Ploeg.
|
Hans de Vries ...premievrije pensioenregeling op de schop... (Eigen foto)
|
De historische stap komt voort uit de financiële problemen waar veel FNV-bonden momenteel mee kampen. Vooral bij de grootste bond van ons land, FNV Bondgenoten (bijna 490.000 leden), is het water tot aan de lippen gestegen. De bond sloot 2001 af met een begrotingstekort van tussen de €40 en €45 miljoen. Reorganisaties en bezuinigingen boden sinds de fusie van vier vakbonden tot Bondgenoten in 1998 weinig soelaas. De overhead is nog altijd groot en in veel gevallen onduidelijk waardoor deze wordt veroorzaakt. Tevens nam het aantal leden af, steeg de contributie (€14 voor een volledig lidmaatschap) nauwelijks en nam het dienstenpakket de afgelopen jaren fors toe.
Naast de dagelijkse aanwezigheid van accountants op de burelen van Bondgenoten, probeert het hoofdbestuur via ingrijpende maatregelen naarstig grip te krijgen op de financiën. Ondertussen wordt er zwaar geleund op het eigen vermogen. Deze snoeppot van €180 miljoen (in 1998 nog ruim €250 miljoen) kan nog wel even mee, maar nadert de door het hoofdbestuur aangegeven kritische ondergrens van €170 miljoen. Volgens voorzitter Hans de Vries is dit 'foute beleid' een hardnekkige erfenis vooral uit het verleden. "De vier bonden waaruit Bondgenoten is voortgekomen hielden de contributie kunstmatig laag. Er werd gerekend op de stijgende beleggingsrendementen van het vermogen en de werkgeversbijdrage. Die fout nekt ons nog steeds." Dat de beleggingsrendementen tegenvallen is niet de enige reden. De goudgerande pensioenregeling van de bijna 700 Bondgenoten-werknemers werkt als een wurgkoord en moet daarom worden aangepast. De pensioenregeling neemt bijna 20% van de totale loonkosten in beslag. Ter vergelijking: in het bedrijfsleven is 8 tot 10% het absolute maximum. De regeling is vooral duur omdat het om een zogenoemde eindloonregeling gaat, waarvoor het personeel bovendien geen premie betaalt. "Elke procent loonstijging betekent nog eens 3% extra personeelskosten, omdat ook alle opgebouwde pensioenrechten met terugwerkende kracht moeten worden opgehoogd", aldus De Vries. "Onze mensen zullen gewoon ook premie moeten betalen. Tevens willen we af van de dure eindloonregeling en omschakelen naar middelloon."
Van der Ploeg is bereid de loonstijging op te offeren, maar weigert mee te werken aan middelloon. "Dat betekent een verslechtering van de pensioenvoorziening. Het bestuur wil namelijk middelloon op basis van na-indexering. Zekerheid dat het pensioen meegroeit met het salaris is er dan niet meer. Bovendien is het niet nodig omdat de financiële problemen in onze ogen tijdelijk van aard zijn."