do 2 mei 2002
|
|
D E T E L E G R A A F B I N N E N L A N D
|
|
|
|
"Nederland heeft de fanatiekste Queen-fans"
|
|
|
|
door RON PEEREBOOM VOLLER - De echte fans hebben er lang op moeten wachten: na dik zestien jaar schalden er weer eens Queen-songs vanaf een Nederlands poppodium. Gespeeld door gitarist Brian May en drummer Roger Taylor, twee originele bandleden die met de in 1991 aan de gevolgen van aids overleden flamboyante zanger Freddie Mercury tot in elke uithoek van onze aardbol beroemd werden. Het duo werd speciaal voor Koninginnedag door de koning van de goudgele rakkers, Heineken, naar Amsterdam gehaald. Een superstunt, die ook bij de twee zelf ondanks het herfstachtige weer voorafgaand aan de show, een glimlach op het gezicht toverde.
Slechts drie keer eerder zijn de overgebleven leden van de legendarische popgroep nog samen geweest. Zo speelden May, Taylor en bassist John Deacon met tal van sterren als David Bowie, Elton John, Liza Minnelli en George Michael tijdens het Freddie Mercury Tribute in het Wembley Stadion in '92. En ook de première in '97 van het ballet van Béjart, dat op muziek van de Britse groep was gemaakt, werd door de drie met een paar liedjes opgeluisterd. Als Queen verleden jaar wordt opgenomen in de Music Hall of Fame, geven alleen nog May en Taylor acte de présence. Deacon blijkt te zijn afgehaakt.
Uniek
|
Gitarist Brian May
|
En toch mag de show die eergisteren op het Amsterdamse Museumplein plaatsvond uniek worden genoemd. Queen zonder Freddie heeft geen bestaansrecht; dat hebben Brian May en Roger Taylor al die tijd maar al te goed beseft, vertelden ze me eerder die dag. Desondanks voelen ze de constante druk van miljoenen Queen-fans over de hele wereld 'maakt niet uit wat' met Queen te doen. Met de première van de musical 'We will rock you', die op 14 mei in het Londense Dominion Theatre wordt gepresenteerd, komen ze aan die wens voor een groot deel tegemoet. Een rock-'n'-roll-theaterstuk dat niet over Queen gaat, zo beklemtoonden ze, maar is opgebouwd rondom zo'n dertig songs van de Britten. May en Taylor zijn als muzikale adviseurs van a tot z betrokken bij de productie. En met de eenmalige show in ons land - de enige ter wereld - wilden ze daar kond van doen.
Brian May (55) is moe, doodmoe, vertelt hij in z'n hotelkamer tussen de soundcheck en show in. "We hebben nu zo'n vier maanden heel intensief aan de musical gewerkt en het ziet er goed uit. Maar het vergt veel energie, vannacht heb ik maar een uurtje geslapen. Iedere dag ga ik naar het theater en werk aan allerlei dingen. 't Is een heel lang proces en heel anders dan wat wij altijd gewend zijn geweest. Vooral omdat je deze keer ergens naartoe werkt, terwijl je dat uiteindelijk niet zelf zult spelen. Bovendien ben ik tegen een cultuurverschil tussen de rockers en de theatermensen aangelopen. Iedere dag is er wel gezeur over iets. En dat kan over alles gaan: van licht en geluid tot aan de melodie of welke passen ze moeten doen. Best lastig", vindt de in een blauw slobberpak gehulde gitarist. Ook de 53-jarige Taylor vindt het maar hard werken. "Ik ben van m'n leven nog niet zo dicht bij een echte baan geweest als nu", grapt de drummer.
Het door de Britse komiek en toneelschrijver Ben Elton geschreven verhaal speelt zich af in de toekomst op de voormalige planeet Aarde, nu Mall genaamd. Een wereld waarin alles is voorgeprogrammeerd en vrij denken uit den boze is. Toch gaat een rebelse groep jongeren op zoek naar die vrijheid en doet dat door middel van het schrijven van songs en maken van muziek. Hoofdrollen in de musical worden vertolkt door onder andere Nigel Planer (hippie Neil uit The Young Ones) als Pop, musicalacteur Tony Vincent als Galileo, actrice Hannah Jane Fox als Saramouche en Sharon d'Clarke als Killer Queen.
"Dit is niet de Queen-story, maar een verhaal over kinderen in de toekomst die hun individualiteit proberen te ontdekken en de vrijheid zoeken om te doen wat ze willen", legt May uit. "Zoals het is geschreven kun je een parallel trekken met het verhaal van Queen. Het is geen rockmusical, meer een rock-'n'-roll-show in het theater. Je moet het niet zien als die Abba-musical 'Mama Mia', waarin een heel pakket liedjes door een lullig verhaaltje aan elkaar werd verbonden. Wij willen wel een punt drukken, het gaat wél ergens over. Het zal ook geen Queen-coverbandje zijn dat op het toneel staat om onze songs te spelen. Het moet écht zijn en we willen de cast vrij laten zich in onze liedjes op hun manier te uiten."
Dat er nu weer eens wat rond Queen gebeurt heeft er bijna nooit meer ingezeten, vertelt May, die met Eastenders-actrice Anita Dobson is getrouwd. "Toen we Freddie verloren, raakten we ook de mogelijkheid kwijt Queen te zijn zoals de mensen het kennen. Dus al die geëigende paden die er altijd waren om jouw creatieve ding te doen - behalve dan als solo-artiest - waren weg. Gevoelsmatig wilde ik toen ook geen deel meer uitmaken van Queen. Voornamelijk omdat het verliezen van iemand en het verliezen van je band een vreselijk gevoel was. Het was een huwelijk, het was m'n leven, mijn beste vrienden! Uiteindelijk kom je erachter dat je best nog wat kunt doen waar je de sticker Queen kunst opplakken, maar dat duurt even. De musical is voor ons dé manier om onze erfenis door te geven aan nieuwe, jonge mensen, muzikanten."
Workaholic
Dat bassist John Deacon niet meer meedoet, kunnen de twee alleen maar betreuren. De als immer in zwart gehulde Taylor daarover: "Het laatste wat we met John hebben gedaan was die première van dat ballet. Toen vertelde hij ons dat hij er geen zin meer in had. Hij vond het te veel stressen. We respecteren dat en hij vindt het prima dat wij wel onder de naam Queen nog dingen ondernemen. Brian is een workaholic en ik wil graag grip houden op hoe alles wat onze band betreft wordt gepresenteerd. Je kunt ons zien als de bewakers van het oeuvre van Queen."
Deacon misschien niet, maar Mercury is onvervangbaar, beamen de twee volmondig. De Amsterdamse zangeres Trijntje Oosterhuis glom van oor tot oor omdat zij was verkozen om 'We are the champions' te zingen. "Gewoon zwijnenmazzel, was het", glunderde ze. "Brian en Roger wilden graag een nummer met een lokale artiest doen en zo ben ik naar voren geschoven. Wat een aardige gasten zijn het. Het was zo kicken. Ik was verschrikkelijk nerveus... Het is een legendarisch lied en daar mag je niets fout aan doen. Maar Brian zei tegen me: 'Just do whatever you feel'."
Heineken-perswoordvoerster Karin Willems was erbij toen het idee ontstond Queen naar ons land te halen. Backstage, in de kleedkamers van de band: "Bij Heineken bestaan twee grote sponsortrajecten: uitgaan/muziek en natuurlijk Oranje. Toch was het nog nooit gelukt die twee tijdens Koninginnedag samen te smelten tot een grote stunt. Al jarenlang riepen we als grapje 'Queen on Queensday', tot we maanden geleden serieus met dat idee aan de slag zijn gegaan."
De brouwerij regelde alle formaliteiten direct met de band. "Brian en Roger zitten tegen de première van de musical aan en wilden daar best wat van laten horen. Bovendien schijnt Nederland de hoogste fandichtheid ter wereld te hebben als het om Queen gaat, dus ook die keuze was snel gemaakt."
Hannie Roggeveen, al jarenlang de bezielende kracht en het boegbeeld van de Nederlandse Queen-fanclub, liep zo trots als een pauw rond op het terrein achter het podium. Ook zij moest - net als vele andere betrokkenen - dagen-, weken-, sommigen zelfs maandenlang hun mond houden over het bijzondere concert. "Pas op maandagavond heb ik een mail gestuurd aan alle leden van de fanclub dat ze de volgende ochtend heel vroeg hun mailbox en de site moesten checken. Want toen kon ik pas wat bekendmaken", legt de 42-jarige verstokte Queen-fan, die alweer 20 jaar lang de voorzitster is, uit. "Ik ben blij dat er weer eens wat gebeurt rond Queen, want het is te lang stil geweest."
Van het Queen Koninginnedag-concert op het Museumplein komt nog een cd-rom uit die te bestellen is via www.heineken.nl. SBS6 zal op 15 mei de tv-registratie herhalen. |
|
|
zoek naar gerelateerde artikelen
do 2 mei 2002
|
|
|
|
|
© 1996-2002 Dagblad De Telegraaf, Amsterdam. Alle rechten voorbehouden.
|
|
|