ROTTERDAM - Leonardo de Vitor Santiago, met in zijn slipstream Bonaventure Kalou, is weer back in town . En hoe! Feyenoord liet gelijk FC Twente kopje ondergaan in De Kuip (5-1). Drie maanden waren de Rotterdammers verstoken van 'Leo', die half december vorig jaar tegen Ajax voorlopig zijn laatste wedstrijd had gespeeld. Het werden maanden van ontbering én punten inleveren.

Als de Braziliaan vanaf het begin een tewerkstellingsvergunning zou hebben gehad, dan zou hetzelfde Feyenoord nog altijd fier aan kop hebben gestaan. Maar 'als' telt niet in voetbal.

De twee exotische smaakmakers lieten snel zien waar het Feyenoord de laatste tijd aan ontbroken heeft. Op een slof en oude schoen flitste Leonardo keer op keer langs zijn directe bewaker El Brazi alsof die er niet stond. Het meespelen van Kalou was op zich een wonder; de Ivoriaan was zwaar geblesseerd. Maar zelfs op één been wist hij zijn rentree met een goal op te luisteren. Na een uur vond Bert van Marwijk het voor de trekkebenende Kalou genoeg; tien minuten later verdween Leonardo onder een staande ovatie en met een gelukzalige glimlach op zijn gezicht naar de catacomben. Beide smaakmakers, waar Feyenoord zo naar hadden gesmacht, hadden hun klusje geklaard.

Bonaventure Kalou (l) en Leonardo de Vitor Santiago kunnen hun geluk niet op. (Foto: MATTY VAN WIJNBERGEN)

Dit uiteraard tot volle tevredenheid van Bert van Marwijk die na alle malaise best eens een opsteker kon gebruiken. "Ik heb een bepaald risico genomen," vond hij, "door Leonardo en Kalou op te stellen." Hij had er gelijk aan kunnen toevoegen "blij dat ik het gedaan heb." "Zij maakten in de eerste 20 minuten het verschil."

Eindelijk kon Feyenoord in de sterkst denkbare opstelling spelen. Was dat een paar maanden eerder het geval geweest, dan zou de titel voor het grijpen hebben gelegen. Toch ziet Van Marwijk, ondanks de vier punten achterstand op PSV, nog mogelijkheden. "PSV is nog niet van ons af; we zullen onze huid zo duur mogelijk verkopen. Daarom was deze wedstrijd zo belangrijk, we moesten vandaag wel winnen."

Dat zag er in het begin trouwens niet naar uit, want binnen drie minuten kanjerde Scott Booth de bal al in de kruising. De Tukkers konden niets met de voorsprong. Daar was Leonardo verantwoordelijk voor. Het leek wel of de kleine dribbelaar uit Rio nooit was weggeweest. Links en rechts 'spoot' hij langs El Brazi. Eerst profiteerde daar Kalou van, gevolgd door een benutte strafschop van Paul Bosvelt toen Leonardo onderuit was geschoffeld. Voor Leonardo zat zijn 'dienstverlening' er op. Hij wandelde op zijn gemak naar de andere vleugel om vervolgens geconfronteerd te worden met Erik Ten Hag als zijn nieuwe plaaggeest. De arme El Brazi had toen al het veld geruimd voor Spira Crujic.

Met het uitwisselen van zowel Leonardo als Kalou was het feest een beetje over. Twente, dat redelijk speelde, raakte halverwege de tweede helft het overzicht kwijt en stond binnen een paar minuten zelfs tegen een 4-1 achterstand aan te hikken. Eerst mocht invaller David Connolly raak trappen op aangeven van Jon-Dahl Tomasson, pal daarna pikte dezelfde Tomasson ook zijn goaltje mee. De teller stokte uiteindelijk bij 5 door Ebi Smolarek, een andere invaller bij het eindelijk eens lachende Feyenoord.

"De uitslag doet vermoeden dat wij van de mat zijn gespeeld, maar het tegendeel is waar. Ik vond de uitslag eigenlijk een beetje geflatteerd," treurde Fred Rutten namens Twente. "Zeker tot de 3-1 had ik nog goede hoop dat we nog gelijk zouden spelen. Maar daarna trad een groot verval in en gingen de koppies omlaag."

En die koppies staan bij Feyenoord met nog negen duels weer omhoog. Dankzij Leonardo en Kalou. Onvervangbare spelers die Feyenoord in de titelrace te lang heeft moeten missen.

Feyenoord - FC Twente 5-1 (2-1).4. Booth 0-1, 5. Kalou 1-1, 16. Bosvelt 2-1 (strafschop), 64. Connolly 3-1, 66. Tomasson 4-1, 74. Smolarek 5-1. Scheidsrechter: Van Egmond. Toeschouwers: 38.553. Gele kaart: El Brazi en Pothuizen (FC Twente).