Voorpagina
Nieuwsarchief
Xtra
El Cheapo
NieuwsLink
NieuwsFocus
Vacatures
Auto
Weer
QuickLink
Reageer!
Huizen
NetMail
ChatWeb
Interman
Veilinghal
Privé
Siteshopper
 &referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT=""> [Nederland]
[Buitenland]
[Telesport]
[De Financiële Telegraaf]
[Nederland]
 
 

maandag
17 januari 2000
 

[V & L informatica]

Klaar voor wereldtop

door Jon Visbeen - HAMAR, maandag
foto: Glenn Wassenbergh

Niemand misgunde Anni Friesinger haar eerste Europese schaatstitel. Zelfs Renate Groenewold had er uiteindelijk vrede mee. Friesinger, de Duitse militaire, moest een seizoen missen wegens een rugblessure, maar sloeg op het wonderijs in het Vikingskipet keihard terug. Samen met Groenewold zorgde ze voor een omwenteling in het vrouwenschaatsen en dat kwam, na de suprematie van Gunda Niemann-Stirnemann in het afgelopen decennium, over als een verademing.

Nog even liet het krachtmens uit Erfurt op de afsluitende vijf kilometer de concurrentie via een onwaarschijnlijk wereldrecord (6.56,84) kreunen en steunen. Maar zelfs Niemann had aan één discipline niet voldoende om haar zoveelste allroundtitel af te dwingen. Die kwam terecht in handen van Anni Friesinger, een Duits meisje dat zich door heel veel ellende heen worstelde en kwam bovendrijven.

Daarmee werd Renate Groenewold nauwelijks iets tekort gedaan. Immers, de krachtmens uit Musselkanaal met de geperfectioneerde techniek zorgde tot het einde toe voor een verbeten strijd, waarin zij zich niet zomaar gewonnen gaf. Niet titelverdedigster Tonny de Jong en niet Annamarie Thomas waren in het Vikingschip de Nederlandse meiden, die een Duitse trilogie konden voorkomen. Het was de relatieve nieuweling Renate Groenewold die de spanning er tot het laatst toe inhield. Ook Groenewold was trouwens geschrokken van de krachtsexplosie van Niemann. "Toch was het mooi om te zien. Als een machine ging zij over het ijs. Geweldig. In de toekomst wil ik dat ook kunnen", legde de dolblije Groningse, tegenwoordig woonachtig in Heerenveen, uit.

Die machine haperde echter op weg naar die legendarische vijf kilometer. Gunda Niemann kon het spoor van de vedettes in het Vikingschip drie afstanden lang niet volgen. De explosie op de afsluitende 5000 meter bracht de Duitse veelvraat nog wel op het podium, maar met nipt verschil kaapte Anni Friesinger de Europese titel voor haar neus weg. Eind oktober 1998 kwam Anni Friesinger pijnlijk ten val. Tot de zomer van 1999 zat ze vaker bij de dokter dan bij haar schaatscoach. Maar ze miste de sfeer van de schaatswereld en wist zich door die moeilijke periode heen te slaan. Zes weken lang lag ze met een onwillige rug in het ziekenhuis. Rekken en strekken bepaalt sindsdien een groot deel van haar dag. Zelfs een vliegreis naar Noorwegen geeft haar al de nodige problemen. "Het gaat waarschijnlijk nooit meer helemaal over", oordeelde de nieuwe kampioene. "Ik moet ermee leren leven. Maar schaatsen gaat weer als de beste. Ondanks de houding waarin ik deze sport moet beoefenen. Deze titel geeft mij een gevoel dat ik zweef. Ik besef het nog niet helemaal."

Anni Friesinger had het evenwel geflikt, ondanks de aanval van Renate Groenewold, die in haar juniorenperiode ook al met de sympathieke Duitse te maken had gehad. Gerard Kemkers had nog bange momenten doorgemaakt. De coach van Renate Groenewold ging, na drie afstanden, net als zijn verrassende pupil voor goud. Op het moment dat dat er niet inzat, moest hij Groenewold wijzen op het brons, dat door de 7.05,99 van Claudia Pechstein, in gevaar was gekomen. "We gingen uit van een tijd tussen de 7.02 en 7.05, maar ze zat vast. De vijf kilometer liep niet. Toen moest ik ingrijpen en roepen dat een podiumplek ongeveer net zo mooi was als de titel. Gelukkig heeft ze zich in het laatste schema kunnen vastbijten. Maar een verklaring voor de relatief mindere 5000 meter heb ik niet. Misschien heeft ze te veel naar het klassement gekeken", aldus Kemkers.

Met een gouden medaille op de drie kilometer en zilver op de 1500 meter mocht Renate Groenewold zich desondanks uiterst gelukkig prijzen. Niemand had verwacht dat haar progressie dergelijke vormen had aangenomen. Op termijn heeft Nederland er een klassementsrijdster à la Ritsma bij de mannen bij. Alleen op de sprint liet zij, ondanks een vet persoonlijk record, nog te veel liggen ten opzichte van de concurrentie.

"Toch gaan wij daar niet specifiek op trainen", legde Kemkers uit. "Renate kan een hoog tempo ontwikkelen. Het gaat om de acceleratie. Los daarvan hebben wij van de Duitse vrouwen het mooiste compliment gekregen. Ze zien haar als een volwaardige concurrente. En reken maar, dat ze alleen nog maar gaat groeien. De angst zit er bij de Duitsers goed in. Renate Groenewold is klaar voor de wereldtop."






[Voorpagina]

[Nederland]

[Buitenland]

[Telesport]

[De Financiële Telegraaf]

[Xtra]




© 1996-2000 Dagblad De Telegraaf. Alle rechten voorbehouden
e-mail: redactie@telegraaf.nl