Het dagelijks leven in Duitsland is in menig opzicht gelijk aan dat in Nederland. Toch zijn er kleine verschillen die de strijd om het dagelijks bestaan heel irritant maken of juist zeer veraangenamen.

In Nederland was ik gewend mijn wagen bij het signaleren van een leeg stuk stoeprand direct in de vrije ruimte te manoeuvreren. Die gewoonte kwam mij hier al snel op een boete te staan. Wat blijkt namelijk? In Duitsland mag alleen langs de stoeprand worden geparkeerd met de neus van de wagen in de rijrichting. Misschien geldt dezelfde regel ook in Nederland, maar daar ben ik er nooit voor bestraft.

Eén van de meest aantrekkelijk kanten van het verblijf in Berlijn is het overweldigende culturele aanbod. De jarenlange deling van de stad heeft in ieder geval één positief effect gehad: alle voorzieningen zijn dubbel getroffen, voor oost en voor west, dus er is een gigantisch aanbod van bioscopen, schouwburgen en theaters.

Deze week was ik in de prachtige Staatsoper, die een beetje doet denken aan de Haagse schouwburg. Ik kon mij helemaal vinden in de lovende kritieken die na de première van het stuk, een balletvoorstelling, in de kranten hadden gestaan. Het applaus na afloop was dan ook overweldigend, maar zoals gebruikelijk in Duitsland, bleef iedereen als vastgeplakt op zijn stoel zitten. De artiesten, hoe bekwaam ook, moeten het hier zonder staande ovatie doen.

Bij gelegenheid doe ik voor mijn vrouw de boodschappen. Toen ik in een van de winkels aan de beurt was, keek de verkoopster mij spontaan aan. Ze richtte zich tot mij met de verheugend klinkende woorden: "Junger Mann."

Ik kocht meer dan ik van plan was, wreef voldaan de eerste grijze haren van mijn middelbare slapen naar achteren en liep een week met mijn hoofd in de wolken. Toen kwam mijn vrouw terug van boodschappen doen.

"Je kent die zwerver toch wel bij het postkantoor? Die grijze, oude man met die aangelopen kop en die verschrikkelijke regenjas." En inderdaad, ik begreep wie ze bedoelde.

"Hij stond voor me in de supermarkt. Weet je wat de verkoopster tegen hem zei toen hij aan de beurt was? Junger Mann!"

Ik stond meteen weer met beide benen op de grond.