Adriaanse slaat vleugels uit

Yoeri van den Busken - TILBURG, vrijdag

Willem II en Co Adriaanse gaan uit elkaar. De oefenmeester vertrekt na dit seizoen bij de club waar hij gedurende drie seizoenen uitermate succesvol was. Adriaanse vindt dat hij in Tilburg het plafond heeft bereikt en is toe aan een "grote club". Een belangrijke kandidaat die momenteel al naar zijn gunsten dingt, is zijn oude liefde FC Utrecht.

De club uit de Domstad maakte recentelijk bekend dat het contract met Mark Wotte in juli van dit jaar niet zal worden verlengd. Adriaanse verdedigde in de zeventiger jaren als speler de clubkleuren van FC Utrecht en heeft er nooit een geheim van gemaakt ooit nog eens als trainer terug te willen keren om datgene te doen wat niemand tegenwoordig meer lukt: de haast eeuwig slapende reus wakker schudden.

Voor Martin van Geel kwam het nieuws niet als een verrassing. "Ik was al enkele weken op de hoogte, maar we hebben afgesproken het pas op de eerste werkdag van het nieuwe jaar bekend te maken", aldus de directeur voetbalzaken. Hij respecteert de keuze van Adriaanse. "We wisten dat dit moment een keer zou komen. Enerzijds is het jammer, we hebben Co een sterk verbeterde aanbieding voor één seizoen gedaan. Maar ik heb begrip voor zijn redenatie. Hij weet dat de buitenwacht veel, zo niet nog meer eist na die voortreffelijke tweede plaats van vorig jaar. Dat zou dan opnieuw de tweede plaats of een titel moeten zijn. Co acht zo'n prestatie met de huidige spelersgroep onhaalbaar", aldus Van Geel, die de afgelopen weken met betrekking tot de troonopvolging van 'Coning Adriaanse' niet stil heeft gezeten. "We zijn al druk bezig; het zal zeker geen maanden gaan duren."

Strak profiel
Ofschoon Van Geel weigert op namen te reageren, duikt haast vanzelfsprekend de naam van Mark Wotte op in het circuit. Wotte gaat niet alleen weg bij FC Utrecht, hij beantwoordt ook aan het strakke beeld dat Willem II van een trainer heeft geschetst. Hij moet passen bij het enigszins keurige, zeer gedisciplineerde imago van de club en dient te allen tijde het sportieve beleidsplan te ondersteunen. Dat wil zeggen: attractief voetbal, met gebruik van buitenspelers.

Onder die huisregels vormden Adriaanse en Willem II een gouden combinatie. In zijn eerste seizoen eindigden de 'Tricolores' als vijfde, waarmee voor het eerste sinds de jaren zestig Europees voetbal werd afgedwongen. Willem II speelde vier wedstrijden in het toernooi om de UEFA Cup en raasde vorig seizoen met bij vlagen fantastisch voetbal door naar het absolute hoogtepunt in de clubhistorie. De tweede plaats achter Feyenoord gaf recht op deelname aan de Champions League. Willem II, dat het vijf duels moest stellen zonder de geblesseerde sterspeler Adil Ramzi, overleefde de eerste schifting niet, maar jubelde bij de gedachte dat de bescheiden Brabantse club met die piepkleine begroting zich toch maar mooi eventjes bij de elite van Europa had mogen scharen.

Middenmoter
Na een goede seizoenstart (derde) is Willem II inmiddels afgezakt naar een plaats in de middenmoot. De verschillen zijn weliswaar klein, maar Adriaanse liet de laatste tijd al eens doorschemeren dat het einde wat hem betreft nabij was. Onder andere het vertrek van de Finse centrumverdediger Sami Hyypiä had een krater geslagen in de achterhoede, waar de vastigheid dit seizoen ver te zoeken was. Het gevolg was een veel te grote hoeveelheid defensieve blunders en rode kaarten.

Adriaanse sprak evenzeer zijn teleurstelling uit over het feit dat het gros van de selectiespelers geen progressie meer toonde. De top was bereikt. Zijn ambities reiken verder dan Willem II kan gaan. Zeker geen schande, maar slechts een constatering. Het is daarom goed om een blik te werpen op zijn verleden. Zowel bij PEC Zwolle als bij ADO Den Haag bleek een vierde seizoen teveel van het goede. Zoiets wil de eigenzinnige Amsterdammer niet nog eens meemaken. Hij heeft meerdere malen aangegeven rijp te zijn voor een topclub. Zo bezien lijkt Ajax meer voor de hand te liggen dan FC Utrecht.