De Telegraaf-i [] Commentaar

&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

dinsdag
4 januari 2000

Lasten

De explosieve stijging van de lokale lasten (zoals de onroerend zaak-belasting en bouwleges) baart zorgen. Dit jaar stijgen de lasten met 8% naar ƒ11 miljard, aldus het CBS.

De lagere overheden laten geen gelegenheid onbenut om de burgers te belasten. Tegen dit ergerlijke gedrag is al meermalen geprotesteerd maar dat heeft weinig effect gesorteerd.

De discussie heeft echter een nieuw, belangrijk element gekregen. De vakcentrale MHP gaat hogere looneisen stellen omdat de koopkracht door de stijging van de lokale lasten wordt uitgehold.

De actie van de MHP is begrijpelijk. De vakbeweging wil voor het grijpgraag gemeentelijk gedrag compensatie.

Voor de economie van ons land echter is deze situatie fnuikend. Een loongolf om hogere belastingen te compenseren, moet vermeden worden. Daar is ook de rijksoverheid van doordrongen en daarom zijn belastingen juist getemperd om zodoende ruimte te scheppen voor gematigde loongroei.

Dat beleid wordt nu doorkruist door de lokale overheden. Daarom dienen de lokale overheden hun lastendruk binnen de perken te houden. Als dat niet op vrijwillige basis gebeurt, dient de rijksoverheid haar verantwoordelijkheid te nemen en in te grijpen.

Het dagblad De Telegraaf geeft onpartijdig nieuws, zonder gebonden te zijn aan enige staatkundige partij, kerkelijke richting of belangen- gemeenschap, uitsluitend in dienst van 's lands belang.

Artikel 3 der Statuten

Poetin

Het is de grote vraag of het tamelijk onverwachte aftreden van Boris Jeltsin als president van Rusland en het aantreden van Vladimir Poetin als waarnemend president, werkelijk een verandering ten goede inluidt voor een land dat al zo lang te lijden heeft van economisch verval en verwikkeld is in een gruwelijke oorlog in de Kaukasus.

Dat de behoefte aan verandering zeer groot is, is in elk geval duidelijk. Dat hebben de verkiezingen vorige maand voor de Doema wel bewezen, waarbij de partij van de voorlopige nieuwe machthebber Poetin (vriend van Jeltsin) uit het niets opdook en pardoes de tweede in grootte werd.

Bij dit alles, ook bij de machtswisseling van oudejaarsdag, is overigens opvallend hoe positief in de rest van de wereld is gereageerd op de ontwikkelingen. Zonder enig cynisme, gewoon nuchter, kan daaruit geconcludeerd worden dat niemand weet hoe het beter zou kunnen.

Anders gezegd: Poetin en zijn vrienden hebben zowel naar buiten toe als bij de Russen zelf het voordeel van de twijfel.

Wil die macht op een democratische manier op langere duur echt beklijven, dan zal echter op de een of andere manier de bezem door de Kremlinkliek moeten. Want als de bestaande geur van corruptie en vriendjespolitiek niet verdwijnt, blijft bestendigheid niet meer dan een mooie droom.