Bijna tien jaar na de roemloze aftocht van de PDM-ploeg in de Tour de France van 1991 staat Jan Gisbers wederom in het middelpunt van de belangstelling. De voormalig ploegleider beweert dat al zijn collega's op de hoogte zijn van dopinggebruik van hun renners. "Alleen niet in welke mate."

De Eindhovenaar, die ooit door UCI-voorzitter Hein Verbruggen werd omschreven als de grootste gifmenger van West-Europa, heeft geen goed woord over voor de reacties van zijn oud-collega's Peter Post (Raleigh, Panasonic) en Jan Raas (Kwantum, Buckler) die ontkennen destijds op de hoogte te zijn geweest van dopinggebruik. "Daar zakt mijn broek van af," aldus Gisbers. "Alle ploegen gaan tot de grens en de renners dus ook. In mijn tijd bij PDM was er, vermoed ik, ook sprake van doping. Maar dat weet ik niet zeker. Misschien is dat onderling met de artsen en de soigneurs geregeld."

Waarbij Gisbers een duidelijk onderscheid aangeeft tussen wat in zijn ogen wel en geen doping is. "Als je wat testosteron gebruikt om te herstellen, noem ik dat geen doping. Amfetaminen schaar ik daar wel onder."

Een dergelijk onderscheid maakte ook soigneur Bertus Fok toen hij in de beroepswielersport werkzaam was. "Ik heb mij nooit beziggehouden met groeihormoon en EPO. Die grens had ik voor mijzelf getrokken. Wie dat wilde, moest een andere verzorger zoeken. Daarom voel ik mij niet aangevallen door de woorden van Gisbers. Zelfs aan hun persoonlijke soigneurs vertellen de renners niet alles. Daarom word ik gek van deze verhalen. De dopinglijst moet zo snel mogelijk worden geschoond, daar moet de wielersport mee beginnen. Er staan nu een heleboel produkten op die kinderen van twee tot vier jaar wel mogen gebruiken en volwassen renners niet. Als de lijst geschoond is, blijven er nog een paar produkten over. En die zijn niet op te sporen. Wat wil je dan? In het jaar nul werd er al doping gebruikt. En nu dus nog."

In het tv-programma Reporter van de KRO, stelden Maarten Ducrot, Steven Rooks en Peter Winnen donderdagavond het gebruik van doping in de Nederlandse wielersport aan de kaak. Volgens het drietal kunnen renners zonder het gebruik van verboden, prestatiebevorderende middelen niet aan de hooggespannen verwachtingen van de sponsor en het publiek voldoen. Daarbij zijn zij vogelvrij. Wie niet presteert, krijgt geen contract meer en wie positief wordt bevonden, wordt op staande voet ontslagen. Met name Rooks en Winnen waren in de jaren tachtig grote Nederlandse renners. Rooks won Luik-Bastenaken-Luik ('83), werd tweede in de Tour de France van 1988 en won ook nog eens de bolletjestrui, ofwel het bergklassement.

Met het doorbreken van het stilzwijgen schendt het drietal een erecode van het peloton, waar het uit puur lijfsbehoud 'not done' is om over dopinggebruik uit te wijden.

Dankzij de Franse justitie werd in 1998 een wijd verbreid EPO-netwerk rond de Festina-wielerploeg opgerold. Daarbij kregen een aantal renners een schorsing opgelegd, maar bleef de grote schoonmaak uit.

Met behulp van gezondheidscontroles en een medisch paspoort is de UCI de strijd met het gebruik van EPO aangegaan. Op aandringen van renners en ploegleiders werd in 1997 een maximale hematocrietwaarde van 50 ingevoerd. Wie daarboven komt, krijgt een startverbod van twee weken zoals Erik Dekker op het WK in Verona.

Eind vorig jaar werd de Rabobank-renner door een onafhankelijke commissie van drie wijze mannen niet schuldig bevonden aan het gebruik van EPO, dat tot een verhoogde hematocrietwaarde kan leiden. Door een stuwband, die te lang om zijn arm had gezeten, was Dekker boven de vijftig uitgekomen, zo concludeerde het drietal experts tot ieders verbazing. Met deze eigenaardige verklaring ging de directie van de Rabobank echter wel akkoord.

Ondertussen staat heel Italië op zijn kop nu de vermaarde professor Conconi in de beklaagdenbank zit. Onder de dekmantel van wetenschappelijk onderzoek wordt zijn naam in verband gebracht met het toedienen van EPO aan grote Italiaanse sportsterren als Mario Cipollini, Gianni Bugno en Marco Pantani, die een dag voor de finish van de Giro d'Italia met een te hoge hematocrietwaarde zijn roze trui diende in te leveren. Op de gecodeerde lijst van Conconi staat ook de naam van Manuela di Centa. De voormalig langlaufster is tegenwoordig lid van het IOC.

In Italië heeft men inmiddels het woord 'staatsdoping' uitgevonden omdat het Nationaal Olympisch Comité zelf atleten onder druk zou hebben gezet om zich bij Conconi te laten 'prepareren'. Naast professor Francesco Conconi wordt ook de naam van zijn rechterhand Michele Ferrari steeds vaker genoemd. Een aantal preparaten waarmee de atleten werden behandeld, zou uit zijn apotheek in Bologna afkomstig zijn. Binnenkort rolt er ook bij Ferrari een dagvaarding op de mat.

Jan Gisbers hoeft zich geen zorgen te maken om een juridisch vervolg op zijn beschuldigingen. Post en Raas beweerden gisteren ten onrechte te zijn beschuldigd, maar zullen geen aanklacht wegens smaad indienen.

Post: "Zonde van mijn tijd." Raas: "Wat bereik je ermee? Dan blijf je twee jaar publiciteit houden. Daar is niemand bij gebaat. En ach, het waren drie wat overspannen jongens die voor de camera zaten. Daarbij speelde bij Ducrot rancune een rol, denk ik, want hij wilde vier jaar geleden participeren in het Rabobank Wielerplan. Dat ging niet door, want ik ken hem al heel lang. Het is altijd een rare vogel geweest."