'Amateur' Ketelaars
grijpt Masters-titel

door Dick Springer - WARMOND, maandag

Wie op de wereldranglijst op zoek gaat naar de naam Hanneke Ketelaars, begint aan een 'mission impossible'. De 25-jarige tennisster uit Mariaheide heeft vier jaar geleden al afscheid genomen van het internationale circuit, waarin zij ooit, op 21-jarige leeftijd, met een 180e positie haar hoogste ranking bereikte. Maar diezelfde Ketelaars liet zich tegen alle verwachtingen in gisteren in Warmond kronen tot winnares van de Chello Masters, nadat zij in de finale op vrij eenvoudige wijze afrekende met titelverdedigster en torenhoge favoriet Amanda Hopmans: 6-3, 7-6.

Bijna verlegen nam Ketelaars na afloop plaats in de praatstoel, waarop iedereen eigenlijk de billen van Amanda Hopmans had verwacht. En verhaalde ze nog maar eens van de periode waarin ze een tiener nog de internationale tennisjungle had doorploegd. "Vooral alle rompslomp buiten de baan vond ik erg vervelend", sprak ze met felrode koontjes en een bijna fluisterende stem. "Waren er geen problemen met een trainingspartner, dan viel er op het laatste moment wel weer een dubbelpartner weg omdat ze van haar coach ineens met een landgenote moest dubbelen. Ik kon daar slecht tegen. Daarbij had ik ook moeite met het vele reizen, miste ik 'thuis' te veel."

Het waren deze factoren, en een voor Nederlandse tennisbegrippen ongekende dosis zelfkritiek "ik stond 180e en maakte voor mijn gevoel veel te weinig progressie" die Ketelaars deden besluiten een punt achter haar professionele tennisambities te zetten. De boterham wordt sindsdien verdiend op tennispark 'De Krekel', eigendom van haar ouders, waar zij ooit de eerste beginselen van de tennissport onder de knie kreeg en nu als een soort manusje van alles ("ik geef tennisles, regel de barbediening en doe de boekhouding en ledenadministratie") full-time in de weer is.

En dan zijn er natuurlijk de ongeveer vijftien weken per jaar dat Ketelaars binnen de Nederlandse grenzen met veel succes de A-toernooien afstruint. Vorig jaar won ze er maar liefst negen, dit jaar is ze met een score van vijf iets minder gulzig. Daarnaast werd ze in 1998 nationaal kampioene op buitenbanen in Goirle, veroverde ze dit jaar met Doetinchem het landskampioenschap voor clubteams en prijkt sinds gisteren dus ook de Masters op haar imponerende nationale erelijst. "In Nederland heb ik nu geloof ik alles wat er te winnen valt wel een keer gewonnen, maar dat neemt niet weg dat ik volgend jaar met net zo veel plezier en motivatie de baan opstap."

In de finale tegen Hopmans, de nummer 84 van de wereld, werd duidelijk hoe gemotiveerd een speelster nog kan zijn in de maand december, voor veel tennisprofs de 'vakantiemaand' waarin de accu voor het nieuwe seizoen wordt opgeladen. En werd tevens pijnlijk geïllustreerd hoe ernstig de vorm van bloedarmoede is waaraan de top van het huidige Nederlandse vrouwentennis lijdt. De term 'top' lijkt zelfs teveel van het goede, wanneer een amateur zonder enige internationale ervaring de Masters in Nederland op haar naam schrijft. Seda Noorlander en Miriam Oremans ontbraken in Warmond weliswaar op het appèl, maar alle andere profs hebben na de 'machtsgreep' van Ketelaars voldoende stof tot nadenken. Met name Kristie Boogert en Hopmans, die in rechtstreekse duels met de Brabantse (Boogert werd in de halve finale door Ketelaars met de neus op de feiten gedrukt) het onderspit dolven.

Ketelaars kon er niet mee zitten. "Ik ben helemaal happy, gelukkig en blij", zo begon de zojuist 15.000 gulden rijker geworden blondine haar persconferentie, die ze afsloot met het voorlezen van haar adres. "Ik wil graag alle artikelen die er over mij verschijnen lezen, dus ik hoop dat jullie ze opsturen. Oh ja, zet er even in dat ik voor komend jaar nog geen eredivisieclub heb (Doetinchem, waarmee Ketelaars dit jaar kampioen werd, heeft zich wegens financiële en organisatorische problemen teruggetrokken voor de titelstrijd van komend seizoen, red.), dus ik ben nog beschikbaar." Met de Masters-titel als belangrijkste referentie zal die beschikbaarheid weldra ongetwijfeld verdwenen zijn.